Hosea 10
1 Ang Israel ay isang mayabong na baging, na nagbunga: ayon sa karamihan ng kaniyang bunga kaniyang pinarami ang kaniyang mga dambana; ayon sa kabutihan ng kaniyang lupain ay nagsigawa sila ng mga mainam na haligi.
Ang Israel usa ka mahimsog nga paras nga nagahatag sa iyang bunga. Samtang nagadaghan ang iyang bunga, mas nagadaghan usab ang mga halaran nga iyang natukod. Samtang nanaghan ang bunga sa iyang yuta, mas nahimong maayo ang iyang mga haligi.
2 Ang kanilang puso ay nahati; ngayo'y mangasusumpungan silang salarin: kaniyang ibabagsak ang kanilang mga dambana, kaniyang sasamsamin ang kanilang mga haligi.
Malimbongon ang ilang kasingkasing; karon kinahanglan nga antoson nila ang ilang pagkasad-an. Bungkagon ni Yahweh ang ilang mga halaran; gub-on niya ang ilang mga haligi.
3 Walang pagsalang ngayo'y kanilang sasabihin, Kami ay walang hari; sapagka't kami ay hindi nangatatakot sa Panginoon; at ang hari, ano ang magagawa niya para sa atin?
Tungod kay magasulti sila, “Wala kamiy hari, tungod kay wala kami nahadlok kang Yahweh, ug kung aduna kamiy hari—unsa man ang mabuhat niya alang kanamo?”
4 Sila'y nagsasalita ng mga walang kabuluhang salita, na nagsisisumpa ng di totoo sa paggawa ng mga tipan: kaya't ang kahatulan ay lumilitaw na parang ajenjo sa mga bungkal sa parang.
Nagsulti sila ug haw-ang nga mga pulong ug nagabuhat ug mga kasabotan pinaagi sa bakak nga pagpakigsaad. Busa ang hustisya magaturok sama sa makahilo nga mga sagbot sa mga tudling sa kaumahan.
5 Ang mga nananahan sa Samaria ay malalagay sa pangingilabot dahil sa mga guya ng Beth-aven; sapagka't ang bayan niyaon ay mananangis doon, at ang mga saserdote niyaon na nangagagalak doon, dahil sa kaluwalhatian niyaon, sapagka't nawala roon.
Mangahadlok ang mga lumulupyo sa Samaria tungod sa mga baka sa Bet Aven. Nagsubo ang mga tawo alang kanila, sama niadtong mga pari nga nagsimba ug mga diosdios nga nagsadya kanila ug sa ilang katahom, apan wala na sila didto.
6 Dadalhin din naman sa Asiria na pinakakaloob sa haring Jareb: ang Ephraim ay tatanggap ng kahihiyan, at ang Israel ay mapapahiya sa kaniyang sariling payo.
Pagadad-on sila sa Asiria ingon nga gasa sa bantogang hari. Mapakaulawan ang Efraim, ug ikaulaw sa Israel ang ilang diosdios.
7 Tungkol sa Samaria, ang kaniyang hari ay nahiwalay, na parang bula sa tubig.
Pagalaglagon gayod ang hari sa Samaria, sama sa tipak sa kahoy nga naglutaw sa tubig.
8 Ang mataas na dako naman ng Aven, ang kasalanan ng Israel ay masisira: ang mga tinik at ang mga dawag ay sisibol sa kanilang mga dambana; at sasabihin nila sa mga bundok, Takpan ninyo kami; at sa mga burol, Mahulog kayo sa amin.
Ang mga hataas nga mga dapit sa pagkadaotan pagagub-on. Mao kini ang sala sa Israel! Motubo ang mga tunok ug sampinit sa ilang mga halaran. Magasulti ang katawhan sa mga kabukiran, “Taboni kami!” ug sa mga kabungtoran, “Tumpagi kami!”
9 Oh Israel, ikaw ay nagkasala mula sa mga kaarawan ng Gabaa: doon sila nagsitayo; ang pagbabaka laban sa mga anak ng kasamaan ay hindi aabot sa kanila sa Gabaa.
“Israel, nakasala kamo sukad pa sa kapanahonan sa Gibea; didto nagpabilin kamo. Dili ba maapsan sa gubat ang mga anak nga lalaki sa kasaypanan didto sa Gibea?
10 Pagka siya kong nasa, ay aking parurusahan sila; at ang mga bayan ay magpipisan laban sa kanila, pagka sila'y nagapos sa kanilang dalawang pagsalangsang.
Sa dihang tinguhaon ko kini, pantunon ko sila. Magtigom ang mga nasod batok kanila ug ibutang sila sa pagkaginapos tungod sa ilang makaduha nga kalapasan.
11 At ang Ephraim ay isang dumalagang baka na tinuturuan, na maibigin sa pagiik ng trigo; nguni't aking pinararaan ang pamatok sa kaniyang magandang leeg: ako'y maglalagay ng isang mananakay sa Ephraim; magaararo ang Juda, dudurugin ng Jacob ang kaniyang mga bugal.
Usa ka tinudloang nating baka ang Efraim nga mahigugmaong mogiok sa trigo, busa pagabutangan ko ug yugo ang iyang liog. Pagayugohan ko ang Efraim; magdaro ang Juda; pagabirahon ni Jacob ang karas sa iyang kaugalingon.
12 Mangaghasik kayo sa inyong sarili sa katuwiran, magsigapas kayo ayon sa kaawaan; bungkalin ninyo ang inyong pinabayaang bukiran; sapagka't panahon na hanapin ang Panginoon, hanggang sa siya'y dumating, at magdala ng katuwiran sa inyo.
Pagtanom ug pagkamatarong alang sa imong kaugalingon, ug aniha ang bunga sa matinud-anong kasabotan. Bungkala ang inyong wala nadaro nga yuta, tungod kay mao na kini ang panahon sa pagtuaw kang Yahweh, hangtod nga moabot siya ug magpaulan ug pagkamatarong diha kaninyo.
13 Kayo'y nangaghasik ng kasamaan, kayo'y nagsiani ng kasalanan; kayo'y nagsikain ng bunga ng kabulaanan; sapagka't ikaw ay tumiwala sa iyong lakad, sa karamihan ng iyong makapangyarihang lalake.
Nagdaro kamo ug pagkadaotan; nag-ani kamo ug pagdaogdaog. Gikaon ninyo ang bunga sa pagpanglimbong tungod kay nagsalig man kamo sa inyong mga laraw ug sa inyong daghang mga sundalo.
14 Kaya't babangon ang isang kagulo sa iyong mga bayan, at lahat ng iyong mga katibayan ay magigiba, na gaya ni Salman na gumiba sa Beth-arbel sa kaarawan ng pagbabaka: ang ina ay pinaglurayluray na kasama ng kaniyang mga anak.
Busa motugbaw ang kagubot sa gubat taliwala sa inyong katawhan, ug pagalaglagon ang tanan ninyong lig-on nga mga siyudad. Mahimo kining sama sa paglaglag ni Shalman sa Bet Arbel panahon sa gubat, sa dihang gipangwataswatas ang mga inahan uban sa ilang mga anak.
15 Gayon ang gagawin ng Beth-el sa inyo dahil sa inyong malaking kasamaan: sa pagbubukang liwayway, ang hari ng Israel ay lubos na mahihiwalay.
Mahitabo usab kini kaninyo, Betel, tungod sa inyong hilabihang pagkadaotan. Sa pagkabanagbanag pagalaglagon sa hingpit ang hari sa Israel.”
