< Mga Hebreo 1 >

1 Ang Dios, na nagsalita nang unang panahon sa ating mga magulang sa iba't ibang panahon at sa iba't ibang paraan sa pamamagitan ng mga propeta,
Teewadi Rangte sengte sengwah loong damdi ja hantek dook roong waanta erah damdi hejaat hejaat lam ih khowah loong jun ih roong waanta,
2 Ay nagsalita sa atin sa mga huling araw na ito sa pamamagitan, ng kaniyang Anak, na siyang itinalaga na tagapagmana ng lahat ng mga bagay, na sa pamamagitan naman niya'y ginawa ang sanglibutan; (aiōn g165)
Enoothong amadi bah heh Sah jun ih waan hali. Rangte ih rang ah hah ah heh jun ih dongsiitta, Hethoon doh jirep ah Rangte ih heh lak nah kot suh juujeeta. (aiōn g165)
3 Palibhasa'y siyang sinag ng kaniyang kaluwalhatian, at tunay na larawan ng kaniyang pagka-Dios, at umaalalay ng lahat ng mga bagay sa pamamagitan ng salita ng kaniyang kapangyarihan, nang kaniyang magawa na ang paglilinis ng mga kasalanan, ay lumuklok sa kanan ng Karangalan sa kaitaasan;
Rangte chaan aphaan ah heh ih ngaak phaak took ha eno heh Rangte ah mamah angla erah likhiikkhiik angla, heh chaan aphaan jengkhaap nawa ih rang ah hah thoontang thingtong thukla. Mina loong rangdah biin anaan mootkaat ah jen moh ano, rangmong ni Elongthoon Chaan aphaan Rangte dakchah ko adi tong wangta.
4 Na naging lalong mabuti kay sa mga anghel, palibhasa'y nagmana ng lalong marilag na pangalan kay sa kanila.
Rangte Sah ah rangsah thaknang ibah elong hoonta, heh men ah Rangte ih neng thaknang ibah elong ih thinta,
5 Sapagka't kanino nga sa mga anghel sinabi niya kailan man, Ikaw ay aking Anak, Ikaw ay aking ipinanganak ngayon? at muli, Ako'y magiging kaniyang Ama, At siya'y magiging aking Anak?
Mamah liidih Rangte ih heh rangsah loong wasiit suh uh baat muh, “An nga Sah ngeh ah; chiinnyah ngah an Wah eh hoon lang.” Marah Rangsah tiit uh ebaat muh “Ngah heh suh heh wah ang ang, eno heh ah nga sah ang ah.”
6 At muli nang dinadala niya ang panganay sa sangkalupaan ay sinasabi, At sambahin siya ng lahat ng mga anghel ng Dios.
Enoothong Rangte ih heh sah miwasah tupkhoh ah mongrep nah daapkaat suh liita tok adi, heh ih liita, “Rangte rangsah thoontang ih heh ah soomtu theng.”
7 At sinasabi niya tungkol sa mga anghel, Yaong ginagawang mga anghel niya ang mga hangin, At ang kaniyang mga ministro ay ningas ng apoy:
Enoothong rangsah loong tiit ah Rangte ih liita, “Rangsah loong ah Rangte ih pongbih ih hoon thuk rumta, eno heh laksuh loong ah weeluung ih hoon thuk rumta.”
8 Nguni't tungkol sa Anak ay sinasabi, Ang iyong luklukan, Oh Dios, ay magpakailan man; At ang setro ng katuwiran ay siyang setro ng iyong kaharian. (aiōn g165)
Mamah ang abah uh Rangte ih miwasah tiit asuh baatta: “O Rangte, an hasong ah timtok doh uh lathoon theng toom ang ah! An mina loong ah epun lam ih pan rum uh. (aiōn g165)
9 Inibig mo ang katuwiran, at kinapootan mo ang kasamaan; Kaya't ang Dios, ang Dios mo, ay nagbuhos sa inyo, Ng langis ng kasayahang higit sa iyong mga kasamahan.
An ih kateng ah minchan ehu eno ethih ah miksuk ehu. Erah raangtaan ih an Rangte ih danje taho eno esoomtu ih taho raangtaan ih rapne thoon roon thuk halu an damdoh wa loong asuh kot thaknang ibah an suh koh halu.”
10 At, Ikaw, Panginoon, nang pasimula'y inilagay mo ang kinasasaligan ng lupa, At ang mga langit ay mga gawa ng iyong mga kamay:
Heh ih amah nep liita, “An, Teesu, rangphang di hatoh hoontu, eno an laklak ih rangmong loong ah hoontu.
11 Sila'y mangapapahamak; datapuwa't ikaw ay nananatili: At silang lahat ay mangalulumang gaya ng isang kasuutan;
Neng tikmat eh ah, enoothong an heh phoopho ang uh; Neng ah nyuh akhat tuungkhaang arah likhiik ih thi rum ah.
12 At gaya ng isang balabal sila'y iyong bibilutin, At sila'y mapapalitang gaya ng kasuutan: Nguni't ikaw ay ikaw rin, At ang iyong mga taon ay di matatapos.
An ibah kut kakok thin ajih kok thin uh, eno neng ibah nyuh kah lek ajih lek rum ah, Enoothong an abah saarookwe erarah ang uh, eno an roidong ah timtok doh uh tah thoonka.”
13 Nguni't kanino sa mga anghel sinabi niya kailan man, Lumuklok ka sa aking kanan, Hanggang sa ang iyong mga kaaway ay gawin kong tungtungan ng iyong mga paa?
Rangte ih marah rangsah loong suh uh tah baatta: “Nga dakchah ko adoh tong wangho an lathong nah anpi anra loong ah an lah naktheng maang thinthin ah.”
14 Hindi baga silang lahat ay mga espiritung tagapaglingkod, na mga sinugo upang magsipaglingkod sa kapakinabangan ng mangagmamana ng kaligtasan?
Enoobah rangsah loong ah timjih ah? Neng loong ah chiiala loong Rangte mootkaatte eno neng ih khopiiroidong chote loong huinong roonghui suh daapkaat taha.

< Mga Hebreo 1 >