Mga Hebreo 6
1 Kaya't tayo'y tumigil na ng pagsasalita ng mga unang simulain ng aral ni Cristo, at tayo'y mangagpatuloy sa kasakdalan; na huwag nating ilagay na muli ang kinasasaligan ng pagsisisi sa mga patay na gawa, at ng pananampalataya sa Dios,
To pongah Kri kawng amtuk tangsuekhaih ah kaom kadueh toksakhaih thung hoi dawnpakhuemhaih kawng, Sithaw tanghaih kawng,
2 Ng aral na tungkol sa mga paglilinis, at ng pagpapatong ng mga kamay, at ng pagkabuhay na maguli ng mga patay, at ng paghuhukom na walang hanggan. (aiōnios g166)
tuinuemhaih kawng, bankoenghaih kawng, kadueh kami angthawk lethaih kawng, dungzan lokcaekhaih kawngnawk to caeh o tak si loe, akoep thai hanah hmabang ah caeh o si boeh. (aiōnios g166)
3 At ating gagawin ito, kung ipahihintulot ng Dios.
Sithaw mah araem tih nahaeloe, to hmuennawk to a sah o tih hmang.
4 Sapagka't tungkol sa mga minsang naliwanagan at nakalasap ng kaloob ng kalangitan, at mga nakabahagi ng Espiritu Santo,
Aanghaih mah vaito toeh boeh moe, van bang ih tangqum doeh pataengh tangcae, Kacai Muithla ah kaom tangcae,
5 At nakalasap ng mabuting salita ng Dios, at ng mga kapangyarihan ng panahong darating, (aiōn g165)
kahoih Sithaw lok doeh pataengh tangcae, angzo han koi thacakhaihnawk doeh pataengh tangcae kaminawk loe, (aiōn g165)
6 At saka nahiwalay sa Dios ay di maaaring baguhin silang muli sa pagsisisi; yamang kanilang ipinapapakong muli sa ganang kanilang sarili ang Anak ng Dios, at inilalagay na muli siya sa hayag na kahihiyan.
amtim o ving nahaeloe, nihcae dawnpakhuemsak let hanah angcoeng thai ai boeh; nihcae loe Sithaw Capa to thinglam pongah kangtha ah takhing o let moe, Anih to azat kathok ah a sak o.
7 Sapagka't ang lupang humitit ng ulang madalas na lumalagpak sa kaniya, at tinutubuan ng mga damong pakikinabangan ng mga yaon na dahil sa kanila'y binukid, ay tumanggap ng pagpapalang mula sa Dios:
A nuiah kakrah khotui kanae long mah lawk tawnkung hanah aan kahingnawk to amprawksak moe, Sithaw khae hoi tahamhoihaih to hnuksak:
8 Datapuwa't kung namumunga ng mga tinik at dawag, ay itinatakuwil at malapit sa sumpa; at ang kaniyang kahihinatnan ay ang sunugin.
toe soekhring hoi phroh khue tacawtsak lawk loe pahnong sut tih, tangoenghaih atue phak tom boeh pongah, hnukkhuem ah to lawk to hmai hoiah thlaek tih.
9 Nguni't, mga minamahal, naniniwala kaming lubos sa magagaling na bagay tungkol sa inyo, at sa mga bagay na kalakip ng pagkaligtas, bagama't kami ay nagsasalita ng ganito:
Toe palung ih ampuinawk, nangcae loe kahoih kue hmuennawk hoi pahlonghaih kaom hmuen bangah na oh o hanah kang koeh o haih pongah, hae tiah lok kang thuih o.
10 Sapagka't ang Dios ay hindi liko upang limutin ang inyong gawa at ang pagibig na inyong ipinakita sa kaniyang pangalan, sa inyong paglilingkod sa mga banal, at hanggang ngayo'y nagsisipaglingkod kayo.
Nangcae loe ciimcai kaminawk khetzawnhaih tok to na sak o, to bak tih amlunghaih toksakhaih rang hoiah Anih ih ahmin to nam tueng o sak, na sak o ih toknawk loe Sithaw mah pahnet ai.
11 At ninanasa namin na ang bawa't isa sa inyo ay magpakita ng gayon ding sikap sa ikalulubos ng pagasa hanggang sa katapusan:
Oephaih hoiah akoep thai hanah boeng khoek to hae tiah tha na pathok o moe,
12 Na huwag kayong mga tamad, kundi mga taga tulad kayo sa mga na sa pamamagitan ng pananampalataya at ng pagtitiis ay nagsisipagmana ng mga pangako.
thasae ai ah tanghaih hoi palungsawkhaih hoiah lokkamhaih qawktoep kaminawk ih hnukbang kami ah na oh o thai boih hanah kang koeh o haih.
13 Sapagka't nang mangako ang Dios kay Abraham, palibhasa'y hindi niya maipanumpa ang anomang lalong mataas, ay ipinanumpa ang kaniyang sarili,
Sithaw mah Abraham khaeah lokkamhaih sak naah, angmah pong kalen kue mi doeh om ai pongah, angmah hoi angmah lokkamhaih to sak.
14 Na sinasabi, Tunay sa pagpapala ay pagpapalain kita, at sa pagpaparami ay pararamihin kita.
Nang to taham kang hoisak moe, kang pungsak han, tiah a naa.
15 At sa ganito, nang makapaghintay na may pagtitiis, ay nagtamo siya ng pangako.
Abraham mah palungsawkhaih hoiah zing pacoengah, lokkamhaih to a hnuk.
16 Sapagka't ipinanunumpa ng mga tao ang lalong mataas: at sa bawa't pagtatalo nila'y ang sumpa sa pagpapatotoo ang siyang katapusan.
Kaminawk loe angmah pong kalen kue hoiah ni lokkamhaih to sak o: to kacak lokmaihaih mah lok angaekhaihnawk boih to boengsak.
17 Sa ganito, sa pagkaibig ng Dios na maipakitang lalong sagana sa mga tagapagmana ng pangako ang kawalan ng pagbabago ng kaniyang pasiya, ay ipinamagitan ang sumpa;
Sithaw loe sak koeh ih hmuen nuiah poek amkhrai thai ai, tiah lokkam ih qawktoep han kaom kaminawk panoeksak hanah, Sithaw mah kacak lokkamhaih to sak:
18 Upang sa dalawang bagay na di mababago, na diya'y di maaaring ang Dios ay magbulaan, ay mangagkaroon tayo ng isang matibay na kasiglahan, tayong nangagsitakas na sumakanlong upang mangapit sa pagasang nalalagay sa ating unahan:
to hmuen hnetto loe amkhrai thai ai, aicae hma ah suek ih oephaih to patawnh moe, abuep han kacawn aicae mah kalen monghaih a tawnh o thai hanah, Sithaw loe lok amlai thai ai:
19 Na ating inaring tulad sa sinepete ng kaluluwa, isang pagasa na matibay at matatag at pumapasok sa nasa loob ng tabing;
to oephaih loe thacak moe, oepthoh, taai ha baktiah kaom sum baktih toengah aicae pakhra anghakhaih ah oh, oephaih loe payang ih kahni thung khoek to akunh;
