< Mga Hebreo 6 >

1 Kaya't tayo'y tumigil na ng pagsasalita ng mga unang simulain ng aral ni Cristo, at tayo'y mangagpatuloy sa kasakdalan; na huwag nating ilagay na muli ang kinasasaligan ng pagsisisi sa mga patay na gawa, at ng pananampalataya sa Dios,
Khritjan mawng akcük ngtheinak cun jah hawih hüt lü ngtheinak üng dämduh vaia malam da mi cit vai u. Akcük ngtheinaka kyakie Pamhnam jumnak,
2 Ng aral na tungkol sa mga paglilinis, at ng pagpapatong ng mga kamay, at ng pagkabuhay na maguli ng mga patay, at ng paghuhukom na walang hanggan. (aiōnios g166)
baptican mawng mtheinak ja kut mtaihnak; akthia thawhnak be ja angläta ngthumkhyahnake am käh mi tünei be vai u. (aiōnios g166)
3 At ating gagawin ito, kung ipahihintulot ng Dios.
Malam da mi cit vai u! Pamhnam naw a täng ta ahin mi jah pawh vai u.
4 Sapagka't tungkol sa mga minsang naliwanagan at nakalasap ng kaloob ng kalangitan, at mga nakabahagi ng Espiritu Santo,
Ami jumeinak hawihkie cun ihawkba ngjutcam law be khaie ni? Pamhnama kvai üng ve khawikie; Khankhawa dawnak pi mdep u lü Ngmüimkhya Ngcima bänak pi yahkie;
5 At nakalasap ng mabuting salita ng Dios, at ng mga kapangyarihan ng panahong darating, (aiōn g165)
Ami naw Pamhnama ngthu hin dawki tia pi ksing u lü pha law khaia johita kcün pi cayahkie ni. (aiōn g165)
6 At saka nahiwalay sa Dios ay di maaaring baguhin silang muli sa pagsisisi; yamang kanilang ipinapapakong muli sa ganang kanilang sarili ang Anak ng Dios, at inilalagay na muli siya sa hayag na kahihiyan.
Ami jumeinak hawihkie ni! Ngjutnak da ami law be tü vai am thawn khawh, isetiakyaküng Pamhnama Cakpa cun kutlamtunga taih be tü u lü khyang ksunga ani cun ngkeeisakie ni.
7 Sapagka't ang lupang humitit ng ulang madalas na lumalagpak sa kaniya, at tinutubuan ng mga damong pakikinabangan ng mga yaon na dahil sa kanila'y binukid, ay tumanggap ng pagpapalang mula sa Dios:
A khana kyakia khawk’a mjawnkia nglei cän Pamhnam naw dawnak pe lü sawnglinkiea phäh adung dämsaki cun acunea phäh summang phyaki ni.
8 Datapuwa't kung namumunga ng mga tinik at dawag, ay itinatakuwil at malapit sa sumpa; at ang kaniyang kahihinatnan ay ang sunugin.
Nghlinge ja mphyawe ami luh law üng nglei hin ia am kyah; Pamhnam naw a yünce vai kyühei phya lü mei am mkhihnak kham khai ni.
9 Nguni't, mga minamahal, naniniwala kaming lubos sa magagaling na bagay tungkol sa inyo, at sa mga bagay na kalakip ng pagkaligtas, bagama't kami ay nagsasalita ng ganito:
Ka püie, ahikba pyen üngpi nami jumnaka mawng ta kami ksing päng u ni. Daw bawkia dawkyanake nami küikyannak naw kanaki tia kami ksingki.
10 Sapagka't ang Dios ay hindi liko upang limutin ang inyong gawa at ang pagibig na inyong ipinakita sa kaniyang pangalan, sa inyong paglilingkod sa mga banal, at hanggang ngayo'y nagsisipaglingkod kayo.
Pamhnam hin ngsung ve. Nami bia khut, nami kphyanak ani nami kpüi üng nami mdan ja khritjan akcee nami jah petmsawte cun am jah mhnih.
11 At ninanasa namin na ang bawa't isa sa inyo ay magpakita ng gayon ding sikap sa ikalulubos ng pagasa hanggang sa katapusan:
Akdäma kami hlüei ta matcim naw akpäihnak veia nami mtuneinak am bi ua, acun üngva nami äpei cun akcanga pha law khai.
12 Na huwag kayong mga tamad, kundi mga taga tulad kayo sa mga na sa pamamagitan ng pananampalataya at ng pagtitiis ay nagsisipagmana ng mga pangako.
Nami dam vai am hlüei u ngü, lüpi jumei u lü ami mlung msaükiea kba ve u lü Pamhnam naw a ning jah peta khyütam cän doei ua.
13 Sapagka't nang mangako ang Dios kay Abraham, palibhasa'y hindi niya maipanumpa ang anomang lalong mataas, ay ipinanumpa ang kaniyang sarili,
Pamhnam naw Abraham khyütam a pet üng i khyütam ti cun ng'yünnak pawhki. Ania kthaka am däm bawkia kyase amäta ngming cun sumei lü ng'yünnak pawhki.
14 Na sinasabi, Tunay sa pagpapala ay pagpapalain kita, at sa pagpaparami ay pararamihin kita.
Ani naw, “Na mjükphyüi khawhah ning pe lü dawnak ka ning pet khai tia khyütam a pet,” tia a pyen.
15 At sa ganito, nang makapaghintay na may pagtitiis, ay nagtamo siya ng pangako.
Abraham cun a mlung msaükia kyase Pamhnama khyütam cun yaheiki.
16 Sapagka't ipinanunumpa ng mga tao ang lalong mataas: at sa bawa't pagtatalo nila'y ang sumpa sa pagpapatotoo ang siyang katapusan.
Ng’yünnak mi pawh üng mimäta kthaka däm bawkia ngming matmat mi sumei üng ngcuhngkaihe avan hüpkie.
17 Sa ganito, sa pagkaibig ng Dios na maipakitang lalong sagana sa mga tagapagmana ng pangako ang kawalan ng pagbabago ng kaniyang pasiya, ay ipinamagitan ang sumpa;
A khyütam yah khaie veia ania mkhüh itüha pi anghlai vai am täng lü a ngsing vai Pamhnam naw hlüeikia kyase a khyütama khana ng'yünnak a mkawp law sih.
18 Upang sa dalawang bagay na di mababago, na diya'y di maaaring ang Dios ay magbulaan, ay mangagkaroon tayo ng isang matibay na kasiglahan, tayong nangagsitakas na sumakanlong upang mangapit sa pagasang nalalagay sa ating unahan:
Pamhnam käh hlei lü am a nghlainak theia mawng mjü nghngih veki. Ani am üpawmnak hmuhki mi kthamahkia kyase mi maa a jah tak peta äpeinak cun akceta mi kcüngei vai u.
19 Na ating inaring tulad sa sinepete ng kaluluwa, isang pagasa na matibay at matatag at pumapasok sa nasa loob ng tabing;
Ahina äpeinak mi tak hin mi saka ngphuneinak mäi ni. Ahin hin üpawm lü cangki ni, ahin cun Khankhaw temple k'uma angcimnaka kalaka pi khe lü citki.
20 Na doo'y pumasok dahil sa atin si Jesus, na gaya ng pangunahin, na naging dakilang saserdote magpakailan man ayon sa pagkasaserdote ni Melquisedec. (aiōn g165)
Mi kcaha Jesuh cun mi maa acua cit lü Melkhihzadek ktaiyü a kya lawa kba angläta ktaiyü ngvai säiha thawnki ni. (aiōn g165)

< Mga Hebreo 6 >