Mga Hebreo 12
1 Kaya't yamang nakukubkob tayo ng makapal na bilang ng mga saksi, itabi namang walang liwag ang bawa't pasan, at ang pagkakasalang pumipigil sa atin, at ating takbuhing may pagtitiis ang takbuhing inilagay sa harapan natin,
Since, then, we have so great a cloud of witnesses placed before us, laying aside every incumbrance, and the sin which easily entangles us, let us run, with perseverance, the race set before us;
2 Na masdan natin si Jesus na gumawa at sumakdal ng ating pananampalataya, na siya dahil sa kagalakang inilagay sa harapan niya ay nagtiis ng krus, na niwalang bahala ang kahihiyan, at umupo sa kanan ng luklukan ng Dios.
looking to Jesus, the leader and perfecter of the faith; who, for the joy that was set before him, endured the cross, despising the shame, and sat down at the right hand of the throne of God.
3 Sapagka't dilidilihin ninyo yaong nagtiis ng gayong pagsalangsang ng mga makasalanan laban sa kaniyang sarili, upang kayo'y huwag magsihina, na manglupaypay sa inyong mga kaluluwa.
Consider him who, from sinners, endured such opposition against himself, lest, becoming discouraged in your minds, you grow weary;
4 Hindi pa kayo nakikipaglaban hanggang sa mabubo ang dugo, na nakikipagaway laban sa kasalanan:
you have not yet resisted to blood, struggling against this sin.
5 At inyong nilimot ang iniaral na ipinakikipagtalo sa inyong tulad sa mga anak, Anak ko, huwag mong waling bahala ang parusa ng Panginoon, O manglupaypay man kung ikaw ay pinagwiwikaan niya;
Besides, have you forgotten the exhortation which reasons with you as with children, "My son, do not think lightly of the Lord's chastisement, neither faint when you are rebuked by him:
6 Sapagka't pinarurusahan ng Panginoon ang kaniyang iniibig, At hinahampas ang bawa't tinatanggap na anak.
for whom the Lord loves he chastises, and scourges every son whom he receives."
7 Na dahil sa ito'y parusa kayo'y nagtitiis; inaari kayo ng Dios na tulad sa mga anak; sapagka't alin ngang anak ang hindi pinarurusahan ng kaniyang ama?
If you endure chastisement, God deals with you as his children. For what son is there whom his father does not chastise?
8 Datapuwa't kung kayo'y hindi pinarurusahan, na pawang naranasan ng lahat, kung gayo'y mga anak sa ligaw kayo, at hindi tunay na anak.
But if you be without chastisement, of which all sons are partakers, certainly you are bastards, and not sons.
9 Bukod dito, tayo'y nangagkaroon ng mga ama ng ating laman upang tayo'y parusahan, at sila'y ating iginagalang: hindi baga lalong tayo'y pasasakop sa Ama ng mga espiritu, at tayo'y mabubuhay?
Farther, we have had fathers of our flesh, who chastised us, and we gave them reverence: shall we not much rather be in subjection to the Father of our spirits, and live?
10 Sapagka't katotohanang tayo'y pinarusahan nilang ilang araw ayon sa kanilang minagaling; nguni't siya'y sa kapakinabangan natin, upang tayo'y makabahagi ng kaniyang kabanalan.
For they, indeed, during a very few days, chastised us according to their pleasure; but he, for our advantage, that we might be partakers of his holiness.
11 Lahat ng parusa sa ngayon ay tila man din hindi ikaliligaya kundi ikalulungkot; gayon ma'y pagkatapos ay namumunga ng bungang mapayapa ng katuwiran sa mga nagsipagsanay sa pamamagitan nito.
Now, no chastisement, indeed, for the present, seems to be matter of joy, but of sorrow. Nevertheless, afterward it returns the peaceful fruit of righteousness to them who are trained by it.
12 Kaya't itaas ninyo ang mga kamay na nakababa, ang mga tuhod namang nanginginig;
Wherefore, bring to their right position, the arms that hang down, and the weakened knees.
13 At magsigawa kayo ng matuwid na landas sa inyong mga paa, upang huwag maligaw ang pilay, kundi bagkus gumaling.
And make smooth paths for your feet, that that which is lame, may not be put out of joint, but that it may rather be healed.
14 Sundin ninyo ang kapayapaan sa lahat ng mga tao, at ang pagpapakabanal na kung wala ito'y sinoman ay di makakakita sa Panginoon:
Pursue peace with all men, and holiness, without which, no one shall see the Lord:
15 Na pakaingatan na baka ang sinoma'y di makaabot sa biyaya ng Dios; baka kayo'y bagabagin ng anomang ugat ng kapaitan na sumisibol, at dahil dito'y mahawa ang marami;
carefully observing, lest any one come short of the favor of God; lest some bitter root springing up, trouble you, and by it many be polluted;
16 Baka magkaroon ng sinomang mapakiapid, o mapaglapastangan, gaya ni Esau, na sa isang pinggang pagkain ay ipinagbili ang kaniyang sariling pagkapanganay.
lest there be any fornicator, or profane person, as Esau; who, for one meal, gave away his birthrights.
17 Sapagka't nalalaman ninyo na bagama't pagkatapos ay ninanasa niyang magmana ng pagpapala, siya'y itinakuwil; sapagka't wala na siyang nasumpungang pagkakataon ng pagsisisi sa kaniyang ama, bagama't pinagsisikapan niyang mapilit na lumuluha.
And you know, that although afterward he wished to inherit the blessing, he was reprobated: for he found no scope for effecting a change, though he earnestly sought it with tears.
18 Sapagka't hindi kayo nagsilapit sa bundok na nahihipo, at nagliliyab sa apoy, at sa kapusikitan, at sa kadiliman, at sa unos,
Now you are not come to a tangible mountain, which burned with fire; and to blackness, and to darkness, and to tempest,
19 At tunog ng pakakak, at tinig ng mga salita; na ang nakarinig ng tinig na ito ay nagsipamanhik na huwag nang sa kanila'y salitain pa ang anomang salita;
and to the sound of a trumpet, and to the voice of words, the hearers of which earnestly entreated that a word more might not be addressed to them:
20 Sapagka't hindi matiis ang iniuutos, Kahit ang isang hayop kung tumungtong sa bundok ay babatuhin;
for they could not bear this threat, "Even if a beast touch the mountain, it shall shall be stoned."
21 At totoong kakilakilabot ang napanood, ano pa't sinabi ni Moises, Ako'y totoong nasisindak at nanginginig:
And so terrible was the appearance, that Moses said, "I exceedingly fear and tremble."
22 Datapuwa't nagsilapit kayo sa bundok ng Sion, at sa bayan ng Dios na buhay, ang Jerusalem sa kalangitan, at sa mga di mabilang na hukbo ng mga anghel,
But you are come to Mount Zion, and to the city of the living God, the heavenly Jerusalem, and to myriads of messengers,
23 Sa pangkalahatang pulong at iglesia ng mga panganay na nangatatala sa langit, at sa Dios na Hukom ng lahat, at mga espiritu ng mga taong ganap na pinasakdal,
to the general assembly and congregation of the first-born, who are enrolled in heaven, and to God the Judge of all, and to the spirits of just men made perfect,
24 At kay Jesus na tagapamagitan ng bagong tipan, at dugong pangwisik na nagsasalita ng lalong mabuti kay sa dugo ni Abel.
and to Jesus the mediator of the new institution, and to the blood of sprinkling, which speaks better things than that of Abel.
25 Pagingatan ninyong kayo'y huwag tumanggi sa nagsasalita. Sapagka't kung hindi nakatanan ang mga nagsitanggi sa nagbalita sa kanila sa ibabaw ng lupa, ay lalo pa tayong hindi makatatanan na nagsisihiwalay Doon sa nagbabalitang buhat sa langit:
Take care that you refuse not him who speaks: for if they did not escape, who refused him who spoke on earth, much more we shall not escape, who turn away from him that speaks from heaven:
26 Na ang tinig na yaon ay nagpayanig noon ng lupa: datapuwa't ngayo'y nangako siya, na nagsasabi, Minsan pang yayanigin ko, hindi lamang ang lupa, kundi pati ng langit.
whose voice then shook the earth; but now he has promised, saying, "Yet once I shake not the earth only, but also the heavens."
27 At itong salita, Minsan pang, ay pinakakahuluganan ang pagaalis niyaong mga bagay na niyanig, gaya ng mga bagay na ginawa, upang mamalagi ang mga hindi niyanig.
Now this speech, "YET ONCE," signifies the removing of the things shaken, as of things which were constituted, that the things not shaken may remain.
28 Kaya't pagkatanggap ng isang kahariang hindi magagalaw, ay magkaroon tayo ng biyayang sa pamamagitan nito ay makapaghahandog tayong may paggalang at katakutan ng paglilingkod na nakalulugod sa Dios:
Wherefore, we having received a kingdom not shaken, let us have gratitude, by which we may serve God acceptably, with reverence and religious fear.
29 Sapagka't ang Dios natin ay isang apoy na mamumugnaw.
For truly our God is a consuming fire.
