Habacuc 3

1 Panalangin ni Habacuc na propeta, itinugma sa Sigionoth.

哈巴谷的禱詞。調寄「流離之歌。」

2 Oh Panginoon, aking narinig ang kagitingan mo, at ako'y natatakot: Oh Panginoon, buhayin mo ang iyong gawa sa gitna ng mga taon; Sa gitna ng mga taon ay iyong ipabatid; Sa kapootan ay alalahanin mo ang kaawaan.

上主，我聽到了你的報道；上主，我見到你的作為；求你在歲月的過程中，彰顯你的作為，求你在歲月的過程中，宣佈出來! 但願你發怒時，也懷念仁慈。

3 Ang Dios ay nanggaling mula sa Tema, At ang Banal ay mula sa bundok ng Paran. (Selah) Ang kaniyang kaluwalhatia'y tumakip sa langit. At ang lupa'y napuno ng kaniyang kapurihan.

天主自特曼而來，聖者由帕蘭山而至(休止)；衪的威嚴遮蓋諸天，衪的榮耀充滿地。

4 At ang kaniyang ningning ay parang liwanag; Siya'y may mga sinag na nagbubuhat sa kaniyang kamay; At doo'y nakukubli ang kaniyang kapangyarihan.

衪的光輝明輝如日；衪手中射出的光芒，蘊藏著衪的威能。

5 Sa unahan niya'y nagpapauna ang salot, At nagniningas na baga ang lumalabas sa kaniyang mga paa.

瘟疾在衪面前開路，熱症隨衪的足後。

6 Siya'y tumayo, at sinukat ang lupa; Siya'y tumingin, at pinaghiwalay ang mga bansa; At ang mga walang hanggang bundok ay nangalat; Ang mga burol na walang hanggan ay nagsiyukod; Ang kaniyang mga lakad ay gaya noong araw.

衪一停立，大地就動搖；衪一注視，萬民就戰慄；太古的山嶽崩裂，久遠的丘陵沉沒；衪自永遠即在其上行走。

7 Nakita ko ang mga tolda sa Cushan sa pagdadalamhati; Ang mga tabing ng lupain ng Madian ay nanginig.

我曾見雇商的帳幕恐慌，米德揚的帳幕震勫。

8 Kinasasamaan baga ng loob ng Panginoon ang mga ilog? Ang iyo bagang galit ay laban sa mga ilog, O ang iyo bagang poot ay laban sa dagat, Na ikaw ay sumakay sa iyong mga kabayo, Sa iyong mga karo ng kaligasan?

上主! 當你騎著馬，乘著凱旋車時，是否是向河流發怒﹖或是向海洋洩憤﹖

9 Ang iyong busog ay nahubarang lubos; Ang mga panunumpa sa mga lipi ay tunay na salita. (Selah) Iyong pinuwangan ng mga ilog ang lupa.

你抽出了你的弓弩，囊中裝滿了箭羽(休止)；你劈地成河，

10 Ang mga bundok ay nangakakita sa iyo, at nangatakot; Ang unos ng tubig ay dumaan: Inilakas ng kalaliman ang kaniyang tinig, At itinaas ang kaniyang mga kamay sa itaas.

叢山見你而戰慄；驟雨由雲中降下，深潚發出巨響，太陽齔了昇起，

11 Ang araw at buwan ay tumigil sa kanilang tahanan, Sa liwanag ng iyong mga pana habang sila'y nagsisiyaon, Sa kislap ng iyong makinang na sibat.

月亮停於居所：這是因了你放射箭羽的光芒，你槍矛閃爍的光亮。

12 Ikaw ay lumakad sa mga lupain sa pagkagalit; Iyong giniik ang mga bansa sa galit.

你懷怒踏遍大地，含恨蹂躝了萬邦。

13 Ikaw ay lumabas sa ikaliligtas ng iyong bayan, Sa ikaliligtas ng iyong pinahiran ng langis; Iyong sinugatan ang pangulo ng bahay ng masama, Na inililitaw ang patibayan hanggang sa leeg. (Selah)

你出征是為了你的百姓，是為了你的受傅者；你折毀了惡人的屋頂，使屋基露出，直到磐石(休止)

14 Iyong mga pinalagpasan ng kaniyang sariling mga sibat ang ulo ng kaniyang mga mangdidigma: Sila'y nagsiparitong parang ipoipo upang pangalatin ako; Ang kanilang kagalakan ay sakmaling lihim ang dukha.

你用箭他戰士的頭，因為他們衝來要驅散我們，且高興的有如在暗中吞食貧民的人。

15 Ikaw ay nagdaan sa dagat sa iyong mga kabayo. Sa bunton ng makapangyarihang tubig.

你卻將他的戰馬投入深海，投入多水的沼澤中。

16 Aking narinig, at ang aking katawan ay nanginginig, Ang aking mga labi ay nangatal sa tinig; kabuluka'y pumapasok sa aking mga buto, at ako'y nanginginig sa aking dako; Sapagka't ako'y kailangang magtiis sa kaarawan ng kabagabagan, Sa pagsampa ng bayan na lumulusob sa atin.

我一聽見，我的我的臟腑發抖；對此消息，我的口脣打顫；痲痺侵入 下骨骸，我的步伐在我下面已零亂。我在靜待那因難的日子，因為那日子必要臨於進攻我們的民族身上。

17 Sapagka't bagama't ang puno ng igos ay hindi namumulaklak, Ni magkakaroon man ng bunga sa mga puno ng ubas; Ang bunga ng olibo ay maglilikat. At ang mga bukid ay hindi magbibigay ng pagkain; Ang kawan ay mahihiwalay sa kulungan, At hindi na magkakaroon ng bakahan sa mga silungan:

縱然無花果樹不發芽，葡萄樹不結實，橄欖樹一無所產，麥田不出產食糧，羊棧內沒有羊，牛欄中沒有牛，

18 Gayon ma'y magagalak ako sa Panginoon, Ako'y magagalak sa Dios ng aking kaligtasan.

我仍然喜樂於上主，歡欣於我的救主天主。

19 Si Jehova, na Panginoon, siyang aking lakas; At ginagawa niya ang aking mga paa na gaya ng sa mga usa. At ako'y palalakarin niya sa aking mga mataas na dako. Sa Pangulong Manunugtog, sa aking mga panugtog na kawad.

我主上主是我的力量，衪使我的腳有如鹿腳，引我在高處步行。──交於樂官，和以絃樂。