Habacuc 2
1 Ako'y tatayo sa aking bantayan, at lalagay ako sa moog, at tatanaw upang maalaman ko kung ano ang kaniyang sasalitain sa akin, at kung ano ang aking isasagot tungkol sa aking daing.
Kagalvenna muna chun kaldoh ingting chuleh ka pansatna muna chun ding ing’e. Chu che muna kona chu Pakaiyin kajaha ipi aseiding ve’ing ting chuleh keima kiphinna iti eidonbut nem ti ngah-inge.
2 At ang Panginoon ay sumagot sa akin, at nagsabi, Isulat mo ang pangitain, at iukit mo na malinaw sa mga tapyas na bato upang makatakbo ang bumabasa niyaon.
Chutah in Pakaiyin kajah a, “Ka donbutna hi songpheng ho chunga jihdoh in, hiti henlang hileh, alhaile pa chun midang ho koma thu phatea agalhut thei ding ahi.
3 Sapagka't ang pangitain ay sa panahong takda pa, at nagmamadali sa pagkatapos, at hindi magbubulaan: bagaman nagluluwat ay hintayin mo; sapagka't walang pagsalang darating, hindi magtatagal.
Hiche ahung lhung ding kimu hi khonung’a ding ahi. Hiche hin achaina ding ahilchenin, chule hiche hin gu ilhungtei ding ahi. Ahung vaigeija ahijong leh, ngah hat in, ajeh chu kho ngaisot lou ding, hung lhung tei ding ahi.
4 Narito, ang kaniyang kaluluwa ay nagpapalalo, hindi tapat sa kaniya; nguni't ang ganap ay mabubuhay sa pamamagitan ng kaniyang pananampalataya.
Mi kilesah chu vetem in! Amaho tah akisong uvin, chuleh ahinkho mandan’u chu akon chetchut nin ahi. Hinlah midih chu Pathena dinga tahsan aum nauva hing ding ahiuve.
5 Oo, bukod dito'y ang alak ay magdaraya, isang taong hambog, at hindi natitira sa bahay; na lumaki ang kaniyang nasa na parang Sheol, at siya'y parang kamatayan, at hindi masisiyahan, kundi pinipisan sa kaniya ang lahat na bansa, at ibinubunton sa kaniya ang lahat na bayan. (Sheol h7585)
Nei le nga hao mana lungngahna thei ahidehpoi, chuleh mihoitho hon kicholdona anei hih uve. Amahon lhan tobang'in akamu chu ahonglenun, chuleh thina kisei tobang'in aphatai atipouve. Akiloset manuvin amahon namtina mi akhom khomuvin, chuleh mitampi chu aval lhum tauve. (Sheol h7585)
6 Hindi baga ang lahat ng ito ay magbabadya ng talinhaga laban sa kaniya, at ng nakagagalit na kawikaan laban sa kaniya, at mangagsasabi, Sa aba niya na nagpaparami ng di kaniya! hanggang kailan? at nagpapasan siya sa kaniyang sarili ng mga sangla!
Hinla asoh chan loi jengu hin amaho ajumso ding’u ahi. Amaho chun dai thanopna anei uva, Migucha nangho itobang lunghemna in nahinphah diu hitam? Tua hi nachan ding dol’u na kimu ding’u ahi! Alamlouva na hung hao dohu ahin, hinlah itih chanpi hi hitia na masot nahlai dingu ham?
7 Hindi baga (sila) mangagtitindig, na bigla na kakagat sa iyo, at magsisigising na babagabag sa iyo, at ikaw ay magiging samsam sa kanila?
Phulou helouva na leibatna houvin nachunguva thutanna nanei khum ding’u ahi. Na chunguva hungkiheijuva kicha le tija'a nadinpet’uva nanei jouseu nalahpeh dingu ahi.
8 Dahil sa iyong sinamsaman ang maraming bansa, lahat ng nalabi sa mga tao ay magsisisamsam sa iyo, dahil sa dugo ng mga tao, at dahil sa karahasang ginawa sa lupain, sa bayan at sa lahat ng nagsisitahan doon.
Ajeh chu nanghon namtin vaipi nei jouse nachom jeng’u ahin, tua hi ason achilhah ho jouseu chun nangho nei achom dingu ahi. Nanghon thinglhang gam pumpia tolthana naboluvin chuleh khopi ho chu alamlouva gimbolna in na lodimsah tauve.
9 Sa aba niya na nagiimpok ng masamang pakinabang para sa kaniyang sangbahayan, upang kaniyang mailagay ang pugad niya sa itaas, upang siya'y maligtas sa kamay ng kasamaan!
Alamlouva phatchomna naholnauva konna in lentah tah nasahu hin itobang lunggim nan nahin lhunkhum ding’u hitam! Nagou haonauvin huhbit nachoh pehthei dingin na tahsan’un, hahsatna in aphah joulouna ding muna na insung mi busatsah a nahiuve.
10 Ikaw ay naghaka ng ikahihiya ng iyong sangbahayan, sa paghihiwalay ng maraming tao, at ikaw ay nagkasala laban sa iyong sarili.
Hinlah tolthana nabol jeh a hi, namin na jachat sah a chuleh nahinkhou nachan lo-u ahitai.
11 Sapagka't ang bato ay dadaing mula sa pader, at ang tahilan mula sa mga kahoy ay sasagot.
Banga song hohin nangho douna a kholhang ahinsap doh ding, chule inchunga inkam kilhunna inching noilama kidap hon jong noplouna ahin phondoh ding ahi.
12 Sa aba niya na nagtatayo ng bayan sa pamamagitan ng dugo, at nagtatatag ng bayan sa pamamagitan ng kasamaan!
Tolthana le a lamlouva sumtong mu’a konna khopi sadoh ho itobang lunghem nan na hinphah diu hitam!
13 Narito, hindi baga dahil sa Panginoon ng mga hukbo na ang mga tao ay nagsisigawa para sa apoy, at ang mga bansa ay nangagpapakapagod sa walang kabuluhan?
Van Sepai ho Pakai chun namtin vaipi ahaonau hi vutvai kisopeh ding ahi tia ana thutepsa hilou ham? Na tampi atohdohu jong aboncha pannabei ahi.
14 Sapagka't ang lupa ay mapupuno ng kaalaman ng kaluwalhatian ng Panginoon, gaya ng pagtakip ng tubig sa dagat.
Tihon twikhanglen in achup bangin, leiset hi Pakai loupina hetna in alodim ding ahi.
15 Sa aba niya na nagpapainom ng alak sa kaniyang kapuwa, na idinadagdag mo ang iyong kamandag, at nilalasing mo rin naman siya, upang iyong mamasdan ang kaniyang kahubaran!
Naheng nakom kham ngolsah a nangma itobang lungkhamnan nahinphah ding hitam! Nakhon chu achunguva na ngamin, amaho chu adasa sauvin a jachatpiu sagohkeu ahinau chu deitah a navet theina dingin nabollin ahi.
16 Ikaw ay puno ng kahihiyan, at hindi ng kaluwalhatian: uminom ka naman, at maging gaya ng isang hindi tuli; ang saro ng kanan ng Panginoon ay mababalik sa iyo, at kasuklamsuklam na kahihiyan ang mahahalili sa iyong kaluwalhatian.
Hinla kintaha na chunga minset sahna hung lhung ding ahi. Hungin, donin chuleh muthei din kilangdohin. Pakai thutanna khon’a kon chun hung donin, chule na loupinau jouse chu jachatna hin sodoh hen.
17 Sapagka't ang pangdadahas na ginawa sa Libano ay tatakip sa iyo, at ang panggigiba sa mga hayop na nakatakot sa kanila; dahil sa dugo ng mga tao, at dahil sa pangdadahas na ginawa sa lupain, sa bayan, at sa lahat na nagsisitahan doon.
Nanghon Lebanon gammang ho chu na satchaijui. Tua hi nangho kisatlha ding nahiuve. Nanghon gamsa ho chu na sumang hel’ui, hijeha hi amaho kicha a na um’u ahitai. Agamsung pumpia toltha naboluvin, chule khopi ho jong chu nosopa kibolna nadip dimu ahitai.
18 Anong napapakinabang ng larawang inanyuan na yao'y inanyuan ng manggagawa niyaon; ng binubong larawan, na tagapagturo ng mga kasinungalingan, na tinitiwalaan ng nagaanyo sa kaniya, na gumawa ng mga piping diosdiosan?
Mihem khutnin asem milim chu ipi phatchomna uma ahilouleh nalhemlhauva pang milim kilhajol chu phamonga hinam? Nakhut tahun asem thil tahsan chu ipi phatchomna ham, pathen kihoulimpi thei hilou chu!
19 Sa aba niya na nagsasabi sa kahoy, Gumising ka; sa piping bato, Bumangon ka! Magtuturo baga ito? Narito, nababalot ng ginto at pilak, at walang hinga sa loob niyaon.
Thinga kona kisem milimho jaha, “Khangin lang chule nei huhdoh un” tiho chunga itobang lunghemna in nanga’u hitam! Thusei theilou song milim kisem ho jah a, “Thoudoh un chuleh neihilun” natiuve. Milim khat nin ipi bol ding nahil theijum? Sana le dangka a kisem himaithei junte, hinla amahon asunguva hinna anei pouve.
20 Nguni't ang Panginoo'y nasa kaniyang banal na templo: tumahimik ang buong lupa sa harap niya.
Hinlah Pakai hi Ahou In Thenga aum’e. Leiset pumpi a angsunga thipchet hen”.
