< Genesis 21 >
1 At dumalaw ang Panginoon kay Sara, ayon sa sinabi niya, at ginawa ng Panginoon kay Sara ang ayon sa kaniyang sinalita.
And the Lord visited Sarah as he had said, and the Lord did unto Sarah as he had spoken.
2 At si Sara ay naglihi at nagkaanak ng isang lalake kay Abraham sa kaniyang katandaan, sa tadhanang panahong sinabi ng Dios sa kaniya.
And Sarah conceived, and bore unto Abraham a son in his old age, at the appointed time of which God had spoken to him.
3 At tinawag na Isaac ni Abraham ang ngalan ng kaniyang anak na ipinanganak sa kaniya, na siyang ipinanganak ni Sara.
And Abraham called the name of his son that was born unto him, whom Sarah bore to him, Isaac.
4 At tinuli ni Abraham si Isaac ng magkaroon ng walong araw gaya ng iniutos ng Dios sa kaniya.
And Abraham circumcised his son Isaac, at eight days old, as God had commanded him.
5 At si Abraham ay may isang daang taon, nang sa kaniya'y ipanganak si Isaac na kaniyang anak.
And Abraham was a hundred years old, when his son Isaac was born unto him.
6 At sinabi ni Sara, Pinatawa ako ng Dios, sinomang makarinig ay makikitawa.
And Sarah said, God hath made me joy, whoever heareth it will laugh concerning me.
7 At sinabi niya, Sinong nakapagsabi kay Abraham na si Sara ay magpapasuso ng anak? sapagka't ako'y nagkaanak sa kaniya ng isang lalake sa kaniyang katandaan.
And she said, Who would have said unto Abraham, that Sarai should have given children suck? yet I have born a son in his old age.
8 At lumaki ang sanggol, at inihiwalay sa suso; at nagpiging ng malaki si Abraham ng araw na ihiwalay sa suso si Isaac.
And the child grew, and was weaned; and Abraham made a great feast on the day that Isaac was weaned.
9 At nakita ni Sara ang anak ni Agar na taga Egipto, na ito'y nagkaanak kay Abraham, na tumutuya sa kaniya.
And Sarah saw the son of Hagar the Egyptian, whom she had born unto Abraham, mocking.
10 Kaya't sinabi niya kay Abraham, Palayasin mo ang aliping ito at ang kaniyang anak: sapagka't hindi magmamana ang anak ng aliping ito na kahati ng aking anak, sa makatuwid baga'y ni Isaac.
Wherefore she said unto Abraham, Cast out this bond-woman and her son; for the son of this bond-woman shall not be heir with my son, with Isaac.
11 At ang bagay na ito ay naging lubhang mabigat sa paningin ni Abraham dahil sa kaniyang anak.
And the thing was very grievous in Abraham's eyes, because of his son.
12 At sinabi ng Dios kay Abraham, Huwag mong mabigatin ito sa iyong paningin dahil sa iyong alipin; sa lahat na sabihin sa iyo ni Sara, ay makinig ka sa kaniyang tinig, sapagka't kay Isaac tatawagin ang iyong lahi.
And God said unto Abraham, Let it not be grievous in thy eyes because of the lad, and because of thy bond-woman; in all that Sarah may say unto thee, hearken unto her voice; for in Isaac shall thy seed be called.
13 At ang anak din naman ng alipin ay gagawin kong isang bansa, sapagka't siya'y anak mo.
And also of the son of the bond-woman will I make a nation, because he is thy seed.
14 At nagbangong maaga sa kinaumagahan si Abraham, at kumuha ng tinapay at ng isang bangang balat ng tubig, at ibinigay kay Agar, na ipinatong sa kaniyang balikat, at ang bata at siya ay pinapagpaalam, at siya'y nagpaalam at naggala sa ilang ng Beerseba.
And Abraham rose up early in the morning, and took bread, and a bottle of water, and gave it unto Hagar, putting it onto her shoulder, and the child, and sent her away; and she departed, and wandered astray in the wilderness of Beer-sheba.
15 At naubos ang tubig sa bangang balat, at kaniyang inilapag ang bata sa ilalim ng isa sa mabababang punong kahoy.
And the water was spent from the bottle, and she cast the child under one of the shrubs.
16 At yumaon at naupo sa tapat niya, na ang layo ay isang hilagpos ng pana; sapagka't sinabi niya, Huwag kong makita ang kamatayan ng bata. At naupo sa tapat, at naghihiyaw at umiyak.
And she went, and seated herself down at some distance, a good way off, about a bow-shot; for she said, I cannot look on when the child dieth; so she sat at a distance, and lifted up her voice, and wept.
17 At narinig ng Dios ang tinig ng bata; at tinawag ng anghel ng Dios si Agar, mula sa langit, at sa kaniya'y sinabi, Naano ka Agar? Huwag kang matakot; sapagka't narinig ng Dios ang tinig ng bata sa kinalalagyan.
And God heard the voice of the lad; and an angel of God called to Hagar out of heaven, and said unto her, What aileth thee, Hagar? Fear not; for God hath heard the voice of the lad, there where he is.
18 Magtindig ka, iyong itayo ang bata, at alalayan mo siya ng iyong kamay; sapagka't siya'y gagawin kong isang bansang malaki.
Arise, lift up the lad, and lay hold on him with thy hand; for I will make of him a great nation.
19 At idinilat ng Dios ang kaniyang mga mata, at siya'y nakakita ng isang balon ng tubig: at naparoon at pinuno ng tubig ang bangang balat, at pinainom ang bata.
And God opened her eyes, and she saw a well of water: and she went, and filled the bottle with water, and gave the lad drink.
20 At ang Dios ay sumabata, at siya'y lumaki; at tumahan sa ilang at naging mamamana.
And God was with the lad; and he grew up, and dwelt in the wilderness, and became an archer.
21 At nanahan siya sa ilang ng Paran: at ikinuha siya ng kaniyang ina ng asawa sa lupain ng Egipto.
And he dwelt in the wilderness of Paran; and his mother took him a wife out of the land of Egypt.
22 At nangyari ng panahong yaon, na si Abimelech, at si Ficol na kapitan ng kaniyang hukbo ay nagsalita kay Abraham, na nagsasabi, Sumasaiyo ang Dios sa lahat mong ginagawa:
And it came to pass at that time, that Abimelech, and Phichol the chief captain of his host, spoke unto Abraham, saying, God is with thee in all that thou doest:
23 Ngayon nga'y ipanumpa mo sa akin dito alangalang sa Dios, na di ka maglililo sa akin, kahit sa aking anak, kahit sa anak ng aking anak; kundi ayon sa kagandahang loob na ipinakita ko sa iyo, ay gayon ang gagawin mo sa akin, at sa lupaing iyong pinakipamayanan.
Now therefore swear unto me here by God, that thou wilt not deal falsely with me, nor with my son, nor with my son's son; [but] according to the kindness that I have done unto thee, shalt thou do unto me, and to the land wherein thou hast sojourned.
24 At sinabi ni Abraham, Susumpa ako.
And Abraham said, I will swear.
25 At pinagwikaan ni Abraham si Abimelech dahil sa isang balon ng tubig, na marahas na inalis sa kaniya ng mga bataan ni Abimelech.
And Abraham reproved Abimelech because of a well of water, which Abimelech's servants had violently taken away.
26 At sinabi ni Abimelech, Aywan, kung sinong gumawa ng bagay na ito: na di mo man sinabi sa akin, at hindi ko man nabalitaan kundi ngayon.
And Abimelech said, I know not who hath done this thing: neither didst thou tell me; nor have I heard of it except this day.
27 At kumuha si Abraham ng mga tupa, at mga baka, at ibinigay kay Abimelech; at gumawa silang dalawa ng isang tipan.
And Abraham took sheep and oxen, and gave them unto Abimelech; and both of them made a covenant.
28 At ibinukod ni Abraham ang pitong korderong babae sa kawan.
And Abraham set seven ewe-lambs of the flock, by themselves.
29 At sinabi ni Abimelech kay Abraham, Anong kahulugan nitong pitong korderong babae na iyong ibinukod?
And Abimelech said unto Abraham; What mean these seven ewe-lambs which thou hast set by themselves?
30 At kaniyang sinabi, Itong pitong korderong babae ay iyong kukunin sa aking kamay, upang sa akin ay maging patotoo na hinukay ko ang balong ito.
And he said, For these seven ewe-lambs shalt thou take from my hand, that they may be a witness unto me that I have dug this well.
31 Kaya't tinawag niya ang dakong yaong Beerseba; sapagka't doon sila kapuwa nanumpa.
Wherefore he called that place Beer-sheba; because there they swore, both of them.
32 Sa gayo'y gumawa sila ng isang tipan sa Beerseba: at nagtindig si Abimelech, at si Ficol na kapitan ng kaniyang hukbo at nagsipagbalik sa lupain ng mga Filisteo.
Thus they made a covenant at Beer-sheba; then Abimelech rose up, and Phichol the chief captain of his host, and they returned into the land of the Philistines.
33 At nagtanim si Abraham ng isang punong kahoy na tamaring sa Beerseba, at sinambitla doon ang pangalan ng Panginoong Dios na walang hanggan.
And Abraham planted an orchard in Beer-sheba, and called there on the name of the Lord, the God of everlasting.
34 At maraming araw na nakipamayan si Abraham sa lupain ng mga Filisteo.
And Abraham sojourned in the land of the Philistines many days.