Genesis 13
1 At umahon sa Timugan si Abram mula sa Egipto, siya at ang kaniyang asawa, at ang lahat ng kaniyang tinatangkilik, at si Lot na kaniyang kasama.
And Abram went up out of Egypt, he, and his wife, and all that he had, and Lot with him, into the south.
2 At si Abram ay totoong mayaman sa hayop, sa pilak, at sa ginto.
And Abram was very rich in cattle, in silver, and in gold.
3 At nagpatuloy si Abram ng kaniyang paglalakbay mula sa Timugan hanggang sa Bethel, hanggang sa dakong kinaroroonan noong una ng kaniyang tolda sa pagitan ng Bethel at ng Hai;
And he went on his journeys from the south even to Beth-el, unto the place where his tent had been at the beginning, between Beth-el and 'Ai;
4 Sa dako ng dambana na kaniyang ginawa roon nang una: at sinambitla doon ni Abram ang pangalan ng Panginoon.
Unto the place of the altar, which he had made there at the first; and Abram called there on the name of the Lord.
5 At si Lot man na kinasama ni Abram ay may tupahan at bakahan, at mga tolda.
And Lot also, who went with Abram, had flocks, and herds, and tents.
6 At sila'y hindi makayanan ng lupain, na sila'y manahan na magkasama: sapagka't napakarami ang kanilang pag-aari, na ano pa't hindi maaring manirahang magkasama.
And the land was not able to bear them, that they might dwell together; for their substance was great, so that they could not dwell together.
7 At nagkaroon ng pagtatalo ang mga pastor ng hayop ni Abram at ang mga pastor ng hayop ni Lot; at ang Cananeo at ang Pherezeo ay naninirahan noon sa lupain.
And there arose a strife between the herdmen of Abram's cattle, and the herdmen of Lot's cattle; and the Canaanite and the Perizzite dwelled then in the land.
8 At sinabi ni Abram kay Lot, Ipinamamanhik ko sa iyong huwag magkaroon ng pagtatalo, ikaw at ako, at ang mga pastor mo at mga pastor ko; sapagka't tayo'y magkapatid.
And Abram said unto Lot, Let there be no strife, I pray thee, between me and thee and between my herdmen and thy herdmen; for we are near relatives.
9 Di ba ang buong lupain ay nasa harap mo? Humiwalay ka nga sa akin, ipinamamanhik ko sa iyo: kung ikaw ay pasa sa kaliwa, ay pasa sa kanan ako: o kung ikaw ay pasa sa kanan, ay pasa sa kaliwa ako.
Is not the whole land before thee? Separate thyself, I pray thee, from me: if thou wilt take the left hand, then I will go to the right; or if thou depart to the right, then I will go to the left.
10 At itiningin ni Lot ang kaniyang mga mata, at natanaw niya ang buong kapatagan ng Jordan, na pawang patubigan na magaling sa magkabikabila, kung pasa sa Zoar, bago giniba ng Panginoon ang Sodoma at Gomorra, ay gaya ng halamanan ng Panginoon, gaya ng lupain ng Egipto.
And Lot lifted up his eyes, and beheld all the plain of Jordan, that it was well watered everywhere; before the Lord destroyed Sodom and Gomorrah, [it was] like the garden of the Lord, like the land of Egypt, till thou comest unto Zoar.
11 Kaya't pinili ni Lot sa kaniya ang buong kapatagan ng Jordan; at si Lot ay naglakbay sa silanganan: at sila'y kapuwa naghiwalay.
Then Lot chose himself all the plain of Jordan; and Lot journeyed east; and they separated themselves the one from the other.
12 Tumahan si Abram sa lupain ng Canaan; at si Lot ay tumahan sa mga bayan ng kapatagan, at inilipat ang kaniyang tolda hanggang sa Sodoma.
Abram dwelt in the land of Canaan; and Lot dwelt in the cities of the plain, and pitched his tents, till close to Sodom.
13 Ang mga tao nga sa Sodoma ay masasama at mga makasalanan sa harap ng Panginoon.
But the men of Sodom were wicked and sinners before the Lord exceedingly.
14 At sinabi ng Panginoon kay Abram, pagkatapos na makahiwalay si Lot sa kaniya, Itingin mo ngayon ang iyong mga mata, at tumanaw ka mula sa dakong iyong kinalalagyan, sa dakong hilagaan, at sa dakong timugan, at sa dakong silanganan, at sa dakong kalunuran:
And the Lord said unto Abram, after Lot was separated from him, Lift up now thy eyes, and look from the place where thou art, northward, and southward, and eastward, and westward;
15 Sapagka't ang buong lupaing iyong natatanaw ay ibibigay ko sa iyo, at sa iyong binhi magpakaylan man.
For all the land which thou seest, to thee will I give it, and to thy seed forever.
16 At gagawin kong parang alabok ng lupa ang iyong binhi: na ano pa't kung mabibilang ng sinoman ang alabok ng lupa ay mabibilang nga rin ang iyong binhi.
And I will make thy seed as the dust of the earth; so that if a man can number the dust of the earth, then shall thy seed also be numbered.
17 Magtindig ka, lakarin mo ang lupain, ang hinabahaba at niluwang-luwang niyan; sapagka't ibibigay ko sa iyo.
Arise, walk through the land in the length of it and in the breadth of it; for unto thee will I give it.
18 At binuhat ni Abram ang kaniyang tolda, at yumaon at tumahan sa mga punong encina ni Mamre na nasa Hebron, at siya'y nagtayo roon ng dambana sa Panginoon.
Then Abram pitched his tent, and came and dwelt in the grove of Mamre, which is in Hebron; and he built there an altar unto the Lord.
