Ezekiel 7
1 Bukod dito'y ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na nagsasabi,
Angraeng ih lok kai khaeah angzoh,
2 At ikaw, anak ng tao, ganito ang sabi ng Panginoong Dios sa lupain ng Israel, May wakas: ang wakas ay dumating sa apat na sulok ng lupain.
kami capa, Angraeng Sithaw mah Israel kawng pongah, Boenghaih ah oh boeh, long takii ahmuen palito nuiah boenghaih to phak boeh.
3 Ngayon ang wakas ay sumasaiyo at aking pararatingin ang aking galit sa iyo, at hahatulan ka ayon sa iyong mga lakad; at ipadadanas ko sa iyo ang lahat ng iyong kasuklamsuklam.
Boenghaih loe vaihi nangcae nuiah phak boeh, nangcae nuiah palungphuihaih kang patoeh han, na caeh o ih loklam baktih toengah lok kang caek o moe, na sak o ih panuet kathok hmuennawk nuiah lu kang lak han.
4 At hindi ka patatawarin ng aking mata, o kahahabagan man kita; kundi aking parurusahan ang iyong mga lakad, at ang iyong mga kasuklamsuklam na gawa ay malilitaw; at inyong malalaman na ako ang Panginoon.
Kang pathlung o mak ai, tahmen doeh kang tahmen o mak ai; na caeh o haih loklam hoi nangmacae salakah kaom na sak o ih hmuennawk baktiah kang pathok o let han; to naah Kai loe Angraeng ni, tiah na panoek o tih, tiah thuih.
5 Ganito ang sabi ng Panginoong Dios, Ang kasamaan, ang tanging kasamaan; narito, dumarating.
Angraeng Sithaw mah, Khenah, Sethaih maeto, kaom vai ai sethaih maeto phak boeh.
6 Ang wakas ay dumating, ang wakas ay dumating; ito'y gumigising laban sa iyo; narito, dumarating.
Boenghaih phak boeh, boenghaih to phak boeh; khenah, nang to ang zing moe, angzoh boeh.
7 Ang parusa sa iyo ay dumarating, Oh mananahan sa lupain: ang panahon ay dumarating, ang kaarawan ay malapit na, kaarawan ng pagkakagulo, at hindi ng kagalakang may hiyawan, sa ibabaw ng mga bundok.
Aw prae thungah kaom kaminawk, akhawnbang atue loe nangcae khaeah phak boeh; atue to phak boeh, khosak binghaih ni loe zoi boeh; oephaih lok na ai, mae nuiah tasoeh takuenhaih to pha tih boeh.
8 Bigla ko ngang ibubugso sa iyo ang aking kapusukan, at aking gaganapin ang aking galit laban sa iyo, at hahatulan kita ayon sa iyong mga lakad; at ipadadanas ko sa iyo ang lahat ng iyong kasuklamsuklam.
Akra ai ah palungphuihaih to nangcae nuiah ka kraih han, kho na sak o ih loklam baktih toengah lok kang caek moe, panuet thok na sak o ih hmuennawk boih nuiah lu kang lak o han boeh.
9 At ang aking mata ay hindi magpapatawad, o mahahabag man ako: padadatnin ko sa iyo ang ayon sa iyong mga lakad; at ang iyong mga kasuklamsuklam ay dadanasin mo; at inyong malalaman na ako ang Panginoon na nananakit.
Kang paquem o mak ai, tahmen doeh kang tahmen o mak ai; kho na sak o haih tuinuen hoi nangmacae salakah kaom na sak o ih panuet thok hmuennawk baktih toengah lu kang lak o han; to naah Angraeng, Kai mah danpaek boeh, tiah na panoek o tih.
10 Narito, ang kaarawan, narito, dumarating; ang hatol sa iyo ay ipinasiya; ang tungkod ay namulaklak, ang kapalaluan ay namuko.
To nito khenah, ani loe angzoh boeh! Khosak binghaih to tacawt boeh; cunghet loe apawk pawk boeh moe, amoekhaih doeh tadok tacawt boeh.
11 Pangdadahas ay bumangon na naging pamalo ng kasamaan; walang malalabi sa kanila, o sa kanilang karamihan man, o sa kanilang kayamanan man: at hindi magkakaroon ng kahit karangalan sa kanila.
Sethaih cunghet pongah patangkhanghaih to tacawt tahang boeh; pop parai mi kawbaktih doeh anghmat mak ai; nihcae qah haih kami mi doeh om mak ai.
12 Ang panahon ay dumarating, ang kaarawan ay nalalapit: huwag magalak ang mamimili, o tumangis man ang manininda: sapagka't ang poot ay nasa lahat ng karamihan niyaon.
Atue loe angzoh boeh, ani doeh anghnai boeh; hmuenmae qan kami loe oephaih tawn hmah nasoe loe, hmuen zaw kami doeh palungsae hmah nasoe; pop parai kami nuiah palungphuihaih to oh boeh.
13 Sapagka't hindi na pagbabalikan ng manininda ang ipinagbili, bagaman sila'y buhay pa: sapagka't ang pangitain ay tungkol sa buong karamihan niyaon, walang babalik; at sinoman ay hindi magpapakalakas pa sa kasamaan ng kaniyang buhay.
Hmuenmae zaw kami loe hing, toe a zawh ih hmuen pakut let mak ai; rangpui hoi kasaeng hnuksakhaih loe amkhrai mak ai; zaehaih ah hing kami loe mi doeh kacakah angdoe thai mak ai.
14 Nagsihihip sila ng pakakak, at nagsihanda; nguni't walang naparoroon sa pagbabaka; sapagka't ang aking poot ay nasa buong karamihan niyaon.
Mongkah to uengh o moe, misatuk hanah amsak o, toe palung ka phuihaih rangpui nuiah oh pongah, mi doeh misatuk han caeh o ai.
15 Ang tabak ay nasa labas, at ang salot at ang kagutom ay nasa loob: siyang nasa parang ay mamamatay sa tabak; at siyang nasa bayan, kagutom at salot ay lalamon sa kaniya.
Tasa bangah sumsen to oh moe, athung bangah kasae nathaih hoi khokhahaih to oh; azawn ah kaom kaminawk loe sumsen hoiah dueh o ueloe, vangpui thungah kaom kaminawk loe kasae nathaih hoi khokhahaih mah paduek tih.
16 Nguni't silang nagsisitanan sa mga yaon ay tatanan, at mangapapasa mga bundok, na parang mga kalapati sa mga libis, silang lahat ay nagsisitangis, bawa't isa'y dahil sa kaniyang kasamaan.
Toe kaloih kaminawk loe loih o pacoeng naah, angmacae zaehaih pongah mae nuiah om o ueloe, kami boih azawn ih pahuu baktiah oi o tih.
17 Lahat ng kamay ay manghihina, at lahat ng tuhod ay manglalata na gaya ng tubig.
Nihcae ih ban thazok boih ueloe, khokkhu doeh tha om mak ai tui baktiah ni om tih.
18 Sila'y mangagbibigkis din naman ng kayong magaspang, at pangingilabot ay sasa kanila; at kahihiyan ay sasa lahat ng mukha, at pagkakalbo sa lahat nilang ulo.
Nihcae loe palungset hoiah kazii to angzaeng o tih, toe misa zithaih mah pazawk tih; mikhmai sae o ueloe, lu sam aat o boih tih.
19 Kanilang ihahagis ang kanilang pilak sa mga lansangan, at ang kanilang ginto ay magiging parang isang maruming bagay; ang kanilang pilak at ang kanilang ginto ay hindi makapagliligtas sa kanila sa kaarawan ng poot ng Panginoon: hindi nila maaaliw ang kanilang mga kaluluwa, o mabubusog man ang kanilang mga tiyan; sapagka't naging katitisuran ng kanilang kasamaan.
Sum kanglung to loklamnawk ah va o ueloe, suinawk doeh ciimcai ai hmuen baktiah poek o tih; Angraeng palungphuihaih niah loe angmacae ih sui hoi sumkanglung mah nihcae to pahlong thai mak ai; a koeh o haih to koep thai mak ai ueloe, zok doeh amhah o mak ai; to hmuennawk loe nihcae zaehaih thungah amtimsakkung ah oh.
20 Tungkol sa ganda ng kaniyang gayak, inilagay niya sa kamahalan; nguni't kanilang ginawang mga larawan ang kanilang mga kasuklamsuklam at karumaldumal na mga bagay: kaya't ginawa ko sa kanila na parang maruming bagay.
Nihcae loe kahoih khukbuen hoiah amoek o moe, panuet thok krang hoi panuet kaom hmuennawk to a sak o; to pongah to baktih hmuennawk to ciimcai ai hmuen ah ka paqoi pae ving.
21 At aking ibibigay sa mga kamay ng mga taga ibang lupa na pinakahuli, at sa mga masama sa lupa na pinakasamsam; at kanilang lalapastanganin.
Prae kalah kaminawk mah, nihcae ih hmuen to paro pae o tih; kasae poekhaih katawn kaminawk hanah to hmuennawk to ka paek han, nihcae mah amhnong o sak tih.
22 Ang aking mukha ay aking itatalikod naman sa kanila, at kanilang lalapastanganin ang aking lihim na dako: at mga magnanakaw ay magsisipasok doon, at lalapastangan.
Nihcae to kang qoi taak han, to naah nihcae mah kai ih hmuenciim to amhnong o sak tih; mingcahnawk a thungah akun o ueloe, amhnong o sak tih.
23 Gumawa ka ng tanikala; sapagka't ang lupain ay puno ng mga sala sa pagbububo ng dugo, at ang bayan ay puno ng pangdadahas.
Prae loe athii longhaih hoiah koi moe, vangpui doeh pacaekthlaekhaih hoiah koi pongah, sumqui to sah o coek ah.
24 Kaya't aking dadalhin ang mga pinakamasama ng mga bansa, at aariin nila ang kanilang mga bahay: akin namang patitigilin ang kapalaluan ng malakas, at ang kanilang mga dakong banal ay lalapastanganin.
Sithaw panoek ai kasae koek kaminawk to ka hoih han, to kaminawk mah nihcae ih im to la o tih; thacak nihcae amoekhaih to ka boengsak moe, nihcae ih hmuenciimnawk doeh kam hnongsak han.
25 Kagibaan ay dumarating; at sila'y magsisihanap ng kapayapaan, at wala doon.
Amrohaih phak boeh; nihcae mah monghaih pakrong o tih, toe naa ah doeh monghaih to om mak ai.
26 Kapanglawan at kapanglawan ay darating, at balita at balita ay darating; at sila'y magsisihanap ng pangitain ng propeta; nguni't ang kautusa'y mawawala sa saserdote, at ang payo'y mawawala sa mga matanda.
Khosak sethaih nuiah khosak sethaih to om ueloe, tamthang nuiah tamthang to om tih; to naah tahmaa khaeah hnuksak ih hmuen to pakrong o tih; qaima mah ka thuih ih lok to patuk mak ai boeh, kacoehtanawk mah thuitaek ih lok doeh om mak ai boeh.
27 Ang hari ay tatangis, at ang prinsipe ay mananamit ng kapahamakan, at ang mga kamay ng mga tao ng lupain ay mababagbag: aking gagawin sa kanila ang ayon sa kanilang lakad, at ayon sa kanilang kaugalian ay hahatulan ko sila; at kanilang malalaman na ako ang Panginoon.
Siangpahrang loe oi ueloe, siangpahrang capa doeh palung boenghaih mah kraeng hmoek tih, prae kaminawk ih ban doeh tasoeh tih. Angmacae khosakhaih tuinuen baktih toengah ka sak pathok moe, angmacae hoi kating ah lok ka caek han; to naah nihcae mah Kai loe Angraeng ni, tiah panoek o tih, tiah a thuih.
