Ezekiel 4
1 Ikaw naman, anak ng tao, kumuha ka ng isang losa, at ilagay mo sa harap mo, at gumuhit ka sa ibabaw ng isang bayan, sa makatuwid baga'y ng Jerusalem.
“Koro, wuod dhano, kaw matafare kendo ikete e nyimi mi igor dala maduongʼ mar Jerusalem kuome.
2 At kubkubin mo, at magtayo ka ng mga katibayan sa tapat noon, at maglagay ka ng bunton sa tapat noon; maglagay ka rin ng mga kampamento sa tapat noon; at magumang ka ng mga pangsaksak sa tapat noon sa palibot.
Bangʼe kuny buche molwore duto, mi idhurne lowo kendo iketne kambe mag jolweny moikore monje, kod lodi mitwomogo ohinga.
3 At magdala ka ng kawaling bakal, at ilagay mo na pinakakutang bakal sa pagitan mo at ng bayan: at iharap mo ang iyong mukha sa dako niyaon, at makukubkob, at iyong kukubkubin. Ito ang magiging tanda sa sangbahayan ni Israel.
Bangʼ mano, kaw tawo mar nyinyo mondo ichungi kaka ohinga mar nyinyo e kindi gi dala, eka ilokri ichom wangʼi kuome. Ibiro gone agengʼa, to adwaro ni ipim kaka ibiro goyone agengʼa, kaka ranyisi ni dhood Israel.
4 Bukod dito'y humiga ka ng patagilid sa iyong kaliwa at ilagay mo ang kasamaan ng sangbahayan ni Israel doon; ayon sa bilang ng mga araw na iyong ihihiga roon, magdadanas ka ng kanilang kasamaan.
“Bangʼe inind gi bathi koracham kendo ket richo mar dhood Israel kuomi. Nyaka itingʼ richogi kuom ndalo mininde gi bathigo duto.
5 Sapagka't aking itinakda ang mga taon ng kanilang kasamaan upang maging sa iyo'y isang bilang ng mga araw, sa makatuwid baga'y tatlong daan at siyam na pung araw: gayon mo dadanasin ang kasamaan ng sangbahayan ni Israel.
Aseketoni kar romb odiechiengʼ marom gi higni magisetimoe richo. Omiyo ibiro tingʼo richo mag dhood Israel kuom ndalo 390.
6 At muli, pagka iyong natapos ang mga ito, ikaw ay hihiga sa iyong tagilirang kanan, at iyong dadanasin ang kasamaan ng sangbahayan ni Juda; apat na pung araw, bawa't araw ay pinaka isang taon, aking itinakda sa iyo.
“Kisetieko mano to chak inind piny kendo; to koro tim kamano gi bathi korachwich, mondo itingʼ richo mag dhood Juda. Aseketoni ndalo 40, ka odiechiengʼ kodiechiengʼ ochungʼ kar higa achiel.
7 At iyong ihaharap ang iyong mukha sa pagkubkob ng Jerusalem na may lilis kang manggas; at ikaw ay manghuhula laban doon.
Lok wangʼi ochom agengʼa mar Jerusalem kendo irie badi kikoro wach kuome.
8 At, narito, ipinaglalagay kita ng lubid, at ikaw ay huwag magpapalikoliko mula sa isang dako hanggang sa kabila, hanggang sa matupad mo ang mga kaarawan ng iyong pagkubkob.
Abiro tweyi gi tonde ma ok inyal lokori koni gi koni, nyaka chop itieki ndalogi mag goyo agengʼa.
9 Magdala ka rin ng trigo, at ng cebada, at ng habas, at ng lentejas, at ng mijo, at ng espelta, at ilagay mo sa isang sisidlan, at gawin mong tinapay; ayon sa bilang ng mga araw na iyong ihihiga sa iyong tagiliran, sa makatuwid baga'y tatlong daan at siyam na pung araw, iyong kakanin yaon.
“To in kaw ngano gi shairi gi oganda kod ngʼor gi bel kod mariwa. Ketgi e dag keno kendo ti kodgi kuom losoni makati. Cham makatino kuom ndalo mia adek gi piero ochiko mibiro bedo kinindo gi bathi konchiel.
10 At ang iyong pagkain na iyong kakanin ay magiging ayon sa timbang, dalawang pung siklo isang araw: araw-araw ay iyong kakanin.
Pim chiemo moromo achiel kuom abich mar kilo mibiro chamo odiechiengʼ kodiechiengʼ, kendo chiem mana kiluwo chenro mar chiemo miloso.
11 At ikaw ay iinom ng tubig ayon sa takal, na ikaanim na bahagi ng isang hin: araw-araw ikaw ay iinom.
Pi bende ibiro modho mana mopim, nus lita odiechiengʼ kodiechiengʼ, kiluwo chenro miloso mar modho.
12 At iyong kakaning parang mga munting tinapay na cebada, at iyong lulutuin sa dumi na galing sa tao sa kanilang paningin.
Cham chiemono mana kaka dicham kek mar shairi, kendo tede e nyim ji ka gineni, kitiyo gi oko dhano kaka owuoyo.”
13 At sinabi ng Panginoon, Ganito kakanin ng mga anak ni Israel ang kanilang maruming tinapay, sa gitna ng mga bansa na aking pagtatabuyan sa kanila.
Jehova Nyasaye nowacho niya, “Kamano e kaka dhood Israel biro chamo chiemo mogak e dier ogendini kuma abiro terogie twech.”
14 Nang magkagayo'y sinabi ko, Ah Panginoong Dios! narito, ang aking kaluluwa ay hindi nadumhan, sapagka't mula sa aking kabataan hanggang ngayon ay hindi ako kumain ng namamatay sa sarili, o nilapa ng mga hayop; o pumasok man ang kasuklamsuklam na karne sa aking bibig.
Eka nawacho niya, “Yaye, Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto! Nyaka nene pok adwanyora kamano. Nyaka aa e tin-na pok achamo gima oyud kotho, kata ma le mag bungu okidho. Ringʼo mogak moro amora pok odonjo e dhoga nyaka nene.”
15 Nang magkagayo'y sinabi niya sa akin, Tingnan mo, ibinigay ko sa iyo'y dumi ng baka na kahalili ng dumi ng tao, at iyong ihahanda ang iyong tinapay sa ibabaw niyaon.
To nowachona niya, “Onge wach, kara abiro yieni mondo ited makatini e maj owuoch dhiangʼ kar tedo gi oko mar dhano kaka owuoyo.”
16 Bukod dito'y sinabi niya sa akin, Anak ng tao, narito, aking babaliin ang tungkod ng tinapay sa Jerusalem: at sila'y magsisikain ng tinapay ayon sa timbang, at may pagkatakot; at magsisiinom sila ng tubig ayon sa takal, at manglulupaypay:
Eka nowachona niya, “Wuod dhano, abiro gengʼo chiemo kik donji Jerusalem. Ji biro chamo chiemo mopim ka gin gi parruok mathoth kendo gibiro modho pi mopim ka midhiero omakogi,
17 Upang sila'y mangailangan ng tinapay at tubig, at manglupaypay na magkakasama, at manganlata sa kanilang kasamaan.
nikech chiemo gi pi nodog manok. Ngʼato ka ngʼato nowuor kaka nyawadgi chal, kendo dendgi nochire nikech richogi.
