Ezekiel 4
1 Ikaw naman, anak ng tao, kumuha ka ng isang losa, at ilagay mo sa harap mo, at gumuhit ka sa ibabaw ng isang bayan, sa makatuwid baga'y ng Jerusalem.
Chule tun, mihem chapa, leisetna kisem cheh lhang lentah khat lan lang namasanga chun koiyin chuche song chunga chun Jerusalem khopi lim semin
2 At kubkubin mo, at magtayo ka ng mga katibayan sa tapat noon, at maglagay ka ng bunton sa tapat noon; maglagay ka rin ng mga kampamento sa tapat noon; at magumang ka ng mga pangsaksak sa tapat noon sa palibot.
Khopi hunama akilahpehna lim vetsah in. Koimacha sochatna theilou ding akim vella chun pal kaijin. Akim vella chun melma sepaiho camp leh khopi nakhumna dinga kalbi tobang lampi sangtou keija kisem leh kulpi suhsetna dinga kisem thingtum lentah tah alulam a thih kisem lim semin.
3 At magdala ka ng kawaling bakal, at ilagay mo na pinakakutang bakal sa pagitan mo at ng bayan: at iharap mo ang iyong mukha sa dako niyaon, at makukubkob, at iyong kukubkubin. Ito ang magiging tanda sa sangbahayan ni Israel.
Chuleh changlhah semna a kimang thihpeh lan lang nang le khopi kikah a chun koiyin. Khopi langa chun heijin Jerusalem khopi hunam a akilah ding nasat ding dan vetsah in. Hiche hi Israel mipi tedinga gihsalna a pang ding ahi.
4 Bukod dito'y humiga ka ng patagilid sa iyong kaliwa at ilagay mo ang kasamaan ng sangbahayan ni Israel doon; ayon sa bilang ng mga araw na iyong ihihiga roon, magdadanas ka ng kanilang kasamaan.
Tun naveilang napang peh a chun lumin lang chule Israel chonsetna chu nangma chung tah a chun koiyin. Amaho chonsetna chu napangpeh a nalup nijat chu napoh ding ahi.
5 Sapagka't aking itinakda ang mga taon ng kanilang kasamaan upang maging sa iyo'y isang bilang ng mga araw, sa makatuwid baga'y tatlong daan at siyam na pung araw: gayon mo dadanasin ang kasamaan ng sangbahayan ni Israel.
Keiman Israel chonset napoh nading ni jathum le somko nanga kona kangaichat ahin – nikhat hi achonset nau kumkhat a kisim ding ahi.
6 At muli, pagka iyong natapos ang mga ito, ikaw ay hihiga sa iyong tagilirang kanan, at iyong dadanasin ang kasamaan ng sangbahayan ni Juda; apat na pung araw, bawa't araw ay pinaka isang taon, aking itinakda sa iyo.
Hiche jou teng chuleh kile heijin lang najet lang napang peh a chun ni somli sungin lumin – nikhat chu? Juda chonsetna kumkhatna kisim ding ahi.
7 At iyong ihaharap ang iyong mukha sa pagkubkob ng Jerusalem na may lilis kang manggas; at ikaw ay manghuhula laban doon.
Jerusalem hunama akino khumna navet jing lai sungin naban jang kiuvin lumin lang chule khopi manthah nading gaovin seisei jengin.
8 At, narito, ipinaglalagay kita ng lubid, at ikaw ay huwag magpapalikoliko mula sa isang dako hanggang sa kabila, hanggang sa matupad mo ang mga kaarawan ng iyong pagkubkob.
Hunama nakimatna nikhojat alhin kahsea najet naveija nakihei doh thei louna dinga keiman khao janga kakan ding nahi.
9 Magdala ka rin ng trigo, at ng cebada, at ng habas, at ng lentejas, at ng mijo, at ng espelta, at ilagay mo sa isang sisidlan, at gawin mong tinapay; ayon sa bilang ng mga araw na iyong ihihiga sa iyong tagiliran, sa makatuwid baga'y tatlong daan at siyam na pung araw, iyong kakanin yaon.
Tun chen lang chule suhlou chang, sakol chang, bechang, bekan chang, butun le kolbutun kilah in lang hiche ho chu bel khat sunga hal khomin. Hiche ho chu ni jathum le somko napang lang khat a nalupna phat sunga din changlhah in kisem in.
10 At ang iyong pagkain na iyong kakanin ay magiging ayon sa timbang, dalawang pung siklo isang araw: araw-araw ay iyong kakanin.
Hiche neh leh chah chu ounce get get in tetoh in lang hiche an chu aphat kipe dungjuija nikhatna khatvei bou naneh ding ahi.
11 At ikaw ay iinom ng tubig ayon sa takal, na ikaanim na bahagi ng isang hin: araw-araw ikaw ay iinom.
Hitia chu twi jeng jong atena a kitetoh aphat kitep dung jui'a atena khat bou nadon ding ahi.
12 At iyong kakaning parang mga munting tinapay na cebada, at iyong lulutuin sa dumi na galing sa tao sa kanilang paningin.
Sakol changa kisem changlhah chu na anneh dinga nakigon ding ahi. Mipihon avet jing laiju changlhah chu mihem ehgoho meiya kitih chunga chu changlhah chu nakana naneh ding ahi.
13 At sinabi ng Panginoon, Ganito kakanin ng mga anak ni Israel ang kanilang maruming tinapay, sa gitna ng mga bansa na aking pagtatabuyan sa kanila.
Chuti chun, Pakai chun “Keiman kadel mang nao gentile gam'a chu hitobang a hi chang kisuboh ho Israel ten ahin neh diu ahi,” tin aseije.
14 Nang magkagayo'y sinabi ko, Ah Panginoong Dios! narito, ang aking kaluluwa ay hindi nadumhan, sapagka't mula sa aking kabataan hanggang ngayon ay hindi ako kumain ng namamatay sa sarili, o nilapa ng mga hayop; o pumasok man ang kasuklamsuklam na karne sa aking bibig.
Hichun keiman, O thaneipen Pakai hiche mihem ehho manga eiki suboh ding hitam? Ajeh chu hibang hint u masangin kana kisuboh kha hih helle. Kaneo laiya kipat tuni chan ganhing damlouva thi ahiloule ganhing dangin athasa jong kane khah hih helle. Danin aphallou sa jong kane khapoi.
15 Nang magkagayo'y sinabi niya sa akin, Tingnan mo, ibinigay ko sa iyo'y dumi ng baka na kahalili ng dumi ng tao, at iyong ihahanda ang iyong tinapay sa ibabaw niyaon.
“Ahileh aphai, nangin mihem eh sangin bongeh in kisemiun,” tin Pakaiyin aseije.
16 Bukod dito'y sinabi niya sa akin, Anak ng tao, narito, aking babaliin ang tungkod ng tinapay sa Jerusalem: at sila'y magsisikain ng tinapay ayon sa timbang, at may pagkatakot; at magsisiinom sila ng tubig ayon sa takal, at manglulupaypay:
Hichun aman “Mihem chapa, keiman Jerusalema an kalhahsam sah ding ahi. Hitia chu chingthei tah a kitea chule kicha tah a kine ding ahi. Twi chu avatna kisima kite ding chule mihem hon lungdong tijat pum puma adon diu ahi.
17 Upang sila'y mangailangan ng tinapay at tubig, at manglupaypay na magkakasama, at manganlata sa kanilang kasamaan.
An le twi lhahsam jeh a mihem ho chu khat khat kikicha to tah a kiveto diu chuke a kigimbol nau phatsung chu hitia chu aman lhum diu ahi,” tin aseipeh e.
