Exodo 5
1 At pagkatapos nito, si Moises at si Aaron ay nagsipasok, at sinabi kay Faraon, Ganito ang sabi ng Panginoon, ng Dios ng Israel, Bayaan mong ang aking bayan ay yumaon upang ipagdiwang nila ako ng isang kapistahan sa ilang.
Pea hili ia naʻe ʻalu ʻa Mōsese mo ʻElone, ʻo tala kia Felo, “ʻOku pehē mai ʻe Sihova, ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli, Tukuange ʻa hoku kakai ke ʻalu, koeʻuhi ke nau fai ʻae kātoanga kiate au ʻi he toafa.”
2 At sinabi ni Faraon, Sino ang Panginoon na aking pakikinggan ang kaniyang tinig, upang pahintulutan kong yumaon ang Israel? Hindi ko nakikilala ang Panginoon at saka hindi ko pahihintulutang yumaon ang Israel.
Pea pehēange ʻe Felo, “Ko hai ʻa Sihova, koeʻuhi ke u talangofua ai ki hono leʻo ʻo tukuange ʻa ʻIsileli ke ʻalu? ʻOku ʻikai te u ʻiloa ʻa Sihova, pea ʻe ʻikai te u tukuange ʻa ʻIsileli ke ʻalu.”
3 At kanilang sinabi, Ang Dios ng mga Hebreo ay nakipagtagpo sa amin; pahintulutan mo nga kaming maglakbay na tatlong araw sa ilang, at maghain sa Panginoon naming Dios, baka hulugan niya kami ng salot o ng tabak.
Pea naʻa na pehē, “Kuo hāʻele mai ʻae ʻOtua ʻoe kau Hepelū kiate kimautolu: ko ia ʻoku mau kole ai kiate koe, tuku ʻakimautolu ke mau ʻalu ki he toafa, ko e fonongaʻanga ʻoe ʻaho ʻe tolu, ke feilaulau kia Sihova ko homau ʻOtua; telia naʻa hoko ia kiate kimautolu ʻi he mahaki fakaʻauha pe ko e heletā.
4 At sinabi sa kanila ng hari sa Egipto, Bakit kinakalagan ninyo, Moises at Aaron, ang bayan sa kanilang mga gawain? pumaroon kayo sa mga atang sa inyo.
Pea pehēange ʻe he tuʻi ʻo ʻIsipite kiate kinaua, “ʻE Mōsese mo ʻElone, ko e hā ʻoku mo taʻofi ai ʻae kakai ʻi heʻenau ngaahi ngāue? Mou fei mo ʻalu ki hoʻomou ngaahi kavenga.
5 At sinabi ni Faraon, Narito, ang mga tao sa lupain ay marami na ngayon, at inyong pinapagpapahinga sila sa mga atang sa kanila.
Pea naʻe pehē ʻe Felo, “Vakai, ko ʻeni, ʻoku tokolahi ʻae kakai ʻoe fonua pea ʻoku mou taʻofi ʻakinautolu mei heʻenau ngaahi kavenga.”
6 At ng araw ring yaon ay nagutos si Faraon sa mga tagapagpaatag sa bayan at sa kanilang mga puno, na sinasabi,
Pea naʻe fekau ʻe Felo ʻi he ʻaho ko ia ki he kau enginaki ngāue ʻoe kakai, mo honau kau matāpule, ʻo pehē,
7 Huwag na ninyong bibigyan ang bayan, ng dayami sa paggawa ng laryo, na gaya ng dati: sila ang pumaroon at magtipon ng dayami sa ganang kanilang sarili.
“ʻOua te mou kei ʻatu ki he kakai ʻae mohuku mōmoa ke ngaohi ʻae makaʻumea ʻo hangē ko ia naʻe fai: tuku ke nau ʻalu ʻo tānaki ʻae mohuku mōmoa maʻanautolu.
8 At ang bilang ng mga laryo, na kanilang ginagawang dati ay siya rin ninyong iaatang sa kanila; wala kayong babawasin: sapagka't sila'y mga pagayongayon; kaya't sila'y dumadaing, na nagsasabi, Bayaan mo kaming yumaon at maghain sa aming Dios.
Pea ko hono lau ʻoe ngaahi makaʻumea ʻaia naʻa nau muʻaki ngaohi, te mou fakapapau ia kiate kinautolu; ʻe ʻikai te mou fakasiʻisiʻi ia, he ʻoku nau fakapikopiko; ko ia ʻoku nau tangi ai, ʻo pehē, Tukuange ʻakimautolu ke ʻalu ʻo feilaulau ki homau ʻOtua.
9 Pabigatin ninyo ang gawain ng mga lalake upang kanilang pagpagalan at huwag nilang pakitunguhan ang mga kabulaanang salita.
Fakalahi ki he ngāue ʻae kau tangata, koeʻuhi ke nau moʻua ai; pea ʻoua naʻa nau tokanga ki he ngaahi launoa.”
10 At ang mga tagapagpaatag sa bayan, ay nagsilabas, at kanilang sinalita sa bayan, na sinasabi, Ganito ang sabi ni Faraon, Hindi ko kayo bibigyan ng dayami.
Pea naʻe ʻalu kituʻa ʻae kau ʻenginaki ngāue ʻoe kakai, mo honau kau matāpule, ʻonau lea ki he kakai, ʻo pehē, “ʻOku pehē mai ʻe Felo, ʻE ʻikai te u ʻatu ʻae mohuku mōmoa kiate kimoutolu.
11 Yumaon kayo ng inyong sarili, kumuha kayo ng dayami kung saan kayo makakakuha: sapagka't walang babawasin kaunti man sa inyong gawain.
Mou ʻalu, ʻo maʻu ʻae mohuku mōmoa mei ha potu pe: ka ʻe ʻikai siʻi fakasiʻisiʻi ai hoʻomou ngāue.”
12 Kaya't ang bayan ay nangalat sa buong lupain ng Egipto, na humahanap ng pinagputulan ng trigo na panghalili sa dayami.
Pea ko ia naʻe movetevete ai ʻae kakai ʻi he fonua kotoa pē ʻo ʻIsipite, ke tānaki ʻae louveve ko e fetongi ʻoe mohuku mōmoa.
13 At hinihigpitan sila ng mga tagapagpaatag, na sinasabi, Tapusin ninyo ang inyong mga gawa, ang inyong gawain sa araw-araw, na gaya nang mayroong kayong dayami.
Pea naʻe fakavavevave ʻakinautolu ʻe he kau enginaki ngāue, ʻo pehē, “Fakakakato hoʻomou ngāue ki he ʻaho taki taha, ʻo hangē ko ia ʻi he ʻi ai ʻae mohuku.
14 At ang mga pinuno sa mga anak ni Israel na ipinaglalagay sa kanila ng mga tagapagpaatag ni Faraon, ay nangapalo, at sa kanila'y sinabi, Bakit hindi ninyo tinapos ang inyong gawain kahapon at ngayon, sa paggawa ng laryo, na gaya ng dati?
Pea ko e kau matāpule ʻi he fānau ʻa ʻIsileli, ʻaia naʻe fakanofo ʻe he kau enginaki ngāue ʻa Felo, ke pule kiate kinautolu, naʻe teʻia, pea ʻeke kiate kinautolu, “Ko e hā naʻe ʻikai te mou fakakakato ai hono lau ʻoe maka naʻe tala ke ngaohi ʻaneafi, pea mo e ʻaho ni, ʻo hangē ko hono muʻaki fai?”
15 Nang magkagayo'y ang mga pinuno sa mga anak ni Israel ay naparoon at dumaing kay Faraon, na nagsasabi, Bakit mo ginaganyan ang iyong mga alipin?
Pea haʻu ai ʻae kau matāpule ʻi he fānau ʻa ʻIsileli kia Felo, ʻo tangi ʻo pehē, “Ko e hā ʻoku ke fai pehē ai ki hoʻo kau tamaioʻeiki?
16 Walang anomang dayami, na ibinibigay sa iyong mga alipin, at kanilang sinasabi sa amin, Gumawa kayo ng laryo: at, narito, ang iyong mga alipin ay nangapapalo; nguni't ang sala'y nasa iyong sariling bayan.
ʻOku ʻikai tuku mai ha mohuku mōmoa ki hoʻo kau tamaioʻeiki, pea ʻoku nau tala mai, ‘Ngaohi ʻae maka:’ pea vakai, kuo teʻia ʻa hoʻo kau tamaioʻeiki ka ko hono kovi ʻoku ʻi ho kakai ʻoʻou.”
17 Datapuwa't kaniyang sinabi, Kayo'y mga pagayongayon, kayo'y mga pagayongayon: kaya't inyong sinasabi, Bayaan mo kaming yumaon at maghain sa Panginoon.
Ka naʻe pehē ʻe ia, “ʻOku mou fakapikopiko, ʻoku mou fakapikopiko: ko ia ʻoku mou pehē ai, ‘Tuku ʻakimautolu ke mau ʻalu ʻo feilaulau kia Sihova.’
18 Kayo nga'y yumaon ngayon at gumawa; sapagka't walang anomang dayaming ibibigay sa inyo, at gayon ma'y inyong ibibigay ang bilang ng mga laryo.
Ko ia mou ʻalu ni ʻo ngāue: ʻe ʻikai ʻatu ha mohuku mōmoa kiate kimoutolu, ka te mou ʻatu hono lau totonu ʻo hoʻomou makaʻumea.”
19 At nakita ng mga pinuno ng mga anak ni Israel, na sila'y nasa masamang kalagayan, nang sabihin, Walang mababawas na anoman sa inyong mga laryo sa inyong gawain sa araw-araw.
Pea mamata ʻae kau matāpule ʻoe fānau ʻa ʻIsileli ʻoku nau tuʻutāmaki, hili hono tala, ʻo pehē, “ʻE ʻikai te mou fakasiʻisiʻi ʻae makaʻumea mei he ngāue ʻoe ʻaho taki taha.”
20 At kanilang nasalubong si Moises at si Aaron na nagsitayo sa daan, pagkapanggaling kay Faraon:
Pea naʻa nau fetaulaki mo Mōsese mo ʻElone, ʻoku tutuʻu ʻi he hala, ʻi heʻenau haʻu kituʻa meia Felo.
21 At sinabi nila sa kanila, Kayo nawa'y tunghan ng Panginoon, at hatulan; sapagka't ang aming katayuan ay ginawa mong nakamumuhi sa mga mata ni Faraon, at sa mga mata ng kaniyang mga lingkod, na naglagay ng tabak sa kanilang kamay upang kami ay patayin.
Pea nau pehē kiate kinaua, “Ke vakai ʻa Sihova kiate kimoua, pea fakamaauʻi: koeʻuhi kuo mo fakanamukūʻi ʻakimautolu ʻi he ʻao ʻo Felo, pea mo e ʻao ʻo ʻene kau tamaioʻeiki, ke ai ʻae heletā ʻi honau nima ke fakapoongi ʻaki ʻakimautolu.”
22 At si Moises ay bumalik sa Panginoon, at nagsabi, Panginoon, bakit mo ginawan ng kasamaan ang bayang ito? bakit mo sinugo ako?
Pea naʻe toe ʻalu ʻa Mōsese kia Sihova, ʻo ne pehē, “ʻEiki ko e hā kuo ke fai kovi pehē ai ki he kakai ni? Ko e hā kuo ke fekau ai au?
23 Sapagka't mula nang ako'y pumaroon kay Faraon na magsalita sa iyong pangalan, ay kaniyang ginawan ng kasamaan ang bayang ito: at ni hindi mo man iniligtas ang iyong bayan.
He talu ʻeku haʻu kia Felo ke lea ʻi ho huafa, kuo fai kovi ʻe ia ki he kakai ni; pea ʻoku teʻeki ʻaupito te ke fakamoʻui ho kakai.”
