Exodo 17
1 At ang buong kapisanan ng mga anak ni Israel ay naglakbay mula sa ilang ng Sin, sa kanilang paglalakbay ayon sa utos ng Panginoon, at humantong sa Rephidim: at walang tubig na mainom ang bayan.
And all the assembly of the sons of Israel set forward out of the desert of Sin, by their removings, at the bidding of Yahweh, —and encamped in Rephidim, and there was no water for the people to drink.
2 Kaya't ang bayan ay nakipagtalo kay Moises, at nagsabi, Bigyan mo kami ng tubig na aming mainom. At sinabi ni Moises sa kanila, Bakit kayo nakikipagtalo sa akin? bakit ninyo tinutukso ang Panginoon?
And the people found fault with Moses, and said—Give us water, that we may drink. And Moses said to them, Why should ye find fault with me? Why should ye put Yahweh to the proof?
3 At ang bayan ay nauhaw at inupasala ng bayan si Moises, at sinabi, Bakit mo kami isinampa rito mula sa Egipto, upang patayin mo kami sa uhaw, at ang aming mga anak, at ang aming kawan?
So the people thirsted, there for water, and the people murmured against Moses, —and said—Wherefore is it that thou hast brought us up out of Egypt, to kill me and my sons and my cattle, with thirst?
4 At si Moises ay dumaing sa Panginoon, na nagsasabi, Anong aking gagawin sa bayang ito? kulang na lamang batuhin nila ako.
And Moses made outcry unto Yahweh saying, What am I to do, with this people? Yet a little, and they will stone me.
5 At sinabi ng Panginoon kay Moises, Dumaan ka sa harap ng bayan, at ipagsama mo ang mga matanda sa Israel; at ang iyong tungkod na iyong ipinalo sa ilog, ay tangnan mo sa iyong kamay, at yumaon ka.
Then said Yahweh unto Moses—Pass over before the people, and take with thee some of the elders of Israel, —thy staff also wherewith thou didst smite the river, take thou in thy hand, so shalt thou go thy way.
6 Narito, ako'y tatayo sa harap mo roon sa ibabaw ng bato sa Horeb; at iyong papaluin ang bato, at lalabasan ng tubig, upang ang bayan ay makainom. At gayon ginawa ni Moises sa paningin ng mga matanda sa Israel.
Behold me! standing before thee, there upon the rock in Horeb, then shalt thou smite the rock and there shall come forth therefrom water, and the people shall drink. And Moses did so, in the sight of the elders of Israel.
7 At tinawag nila ang pangalan ng dakong yaon, na Massah at Meribah, dahil sa pakikipagtalo ng mga anak ni Israel, at dahil sa kanilang tinukso ang Panginoon, na kanilang sinasabi, Ang Panginoon ba'y nasa gitna natin o wala?
So he called the name of the place, Massah, and Meribah, —because of the fault-finding of the sons of Israel, and because of their putting Yahweh to the proof, saying, Is Yahweh in our midst or is he not?
8 Nang magkagayo'y dumating si Amalec, at nakipaglaban sa Israel sa Rephidim.
Then came in Amalek, —and fought with Israel, in Rephidim.
9 At sinabi ni Moises kay Josue, Ipili mo tayo ng mga lalake, at ikaw ay lumabas, lumaban ka kay Amalec; bukas ay tatayo ako sa taluktok ng burol, na aking tangan ang tungkod ng Dios sa aking kamay.
And Moses said unto Joshua—Choose for us men, and go forth, fight with Amalek, —to-morrow, am, I, stationing myself upon the top of the hill, with the staff of God in my hand.
10 Gayon ginawa ni Josue, gaya ng sinabi ni Moises sa kaniya, at lumaban kay Amalec: at si Moises, si Aaron at si Hur ay sumampa sa taluktok ng burol.
So Joshua did as Moses had said to him, to fight with Amalek, —and Moses, Aaron and Hur, went up to the top of the hill.
11 At nangyari, pagka itinataas ni Moises ang kaniyang kamay, ay nananaig ang Israel: at pagka kaniyang ibinababa ang kaniyang kamay, ay nananaig si Amalec.
And it shall be when Moses shall lift on high his hands, then shall Israel prevail, but when he shall let down his hands, then shall Amalek prevail.
12 Datapuwa't ang mga kamay ni Moises ay nangalay; at sila'y kumuha ng isang bato, at inilagay sa ibaba, at kaniyang inupuan; at inalalayan ni Aaron at ni Hur ang kaniyang mga kamay, ang isa'y sa isang dako, at ang isa'y sa kabilang dako; at ang kaniyang mga kamay ay nalagi sa itaas hanggang sa paglubog ng araw.
But, the hands of Moses, were weary, so they took a stone, and put under him, and he sat thereupon, —and, Aaron and Hur, upheld his hands—on this side, one and on that side, one, and so his hands became steady, until the going in of the sun.
13 At nilito ni Josue si Amalec, at ang kaniyang bayan, sa pamamagitan ng talim ng tabak.
So Joshua overthrew Amalek and his people, with the edge of the sword.
14 At sinabi ng Panginoon kay Moises, Isulat mo ito na pinakaalaala sa isang aklat, at ipagbigay alam mo kay Josue na aking ipalilimot ang pagalaala kay Amalec sa silong ng langit.
Then said Yahweh unto Moses—Write this as a remembrancer in a book, and rehearse it in the ears of Joshua—that I will, wipe out, the remembrance of Amalek, from under the heavens.
15 At nagtayo si Moises ng isang dambana, at pinanganlang Jehovanissi.
And Moses built an altar, —and called the name thereof, Yahweh-nissi.
16 At kaniyang sinabi, Isinumpa ng Panginoon: ang Panginoon ay makikipagdigma kay Amalec sa buong panahon ng lahi nito.
And he said—Because of a hand against the throne of Yah, Yahweh hath war with Amalek, —from generation to generation!
