< Exodo 12 >
1 At ang Panginoon ay nagsalita kay Moises at kay Aaron sa lupain ng Egipto, na sinasabi,
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese mo ʻElone ʻi he fonua ko ʻIsipite, ʻo pehē,
2 Ang buwang ito'y magiging sa inyo'y pasimula ng mga buwan: siyang magiging unang buwan ng taon sa inyo.
“Ko e māhina ni ʻe ʻiate kimoutolu ko e kamataʻanga ʻoe ngaahi māhina: ʻe ʻiate kimoutolu ia ko e ʻuluaki māhina ʻi he taʻu.”
3 Salitain ninyo sa buong kapisanan ng Israel na inyong sabihin: Sa ikasangpung araw ng buwang ito ay magsisikuha sila sa ganang kanila, bawa't lalake, ng isang kordero, ayon sa mga sangbahayan ng kanikanilang mga magulang, isang kordero sa bawa't sangbahayan:
Mo lea ki he kakai fakataha kotoa pē ʻo ʻIsileli, ʻo pehē, “ʻI hono hongofulu ʻoe ʻaho ʻoe māhina ni, te nau toʻo kiate kinautolu taki taha ʻe he tangata ha lami, ʻo fakatatau ki he fale ʻoe ngaahi tamai, ko e lami ki he fale:
4 At kung ang sangbahayan ay napakakaunti upang kumain ng isang kordero, ay siya nga at ang kaniyang malapit na kapitbahay ay magsasalosalo sa isa ayon sa bilang ng mga tao; ayon sa bawa't tao na kumakain gagawin ninyo ang pagbilang, sa kordero.
Pea kapau ʻoku tokosiʻi ʻae kau nofoʻanga ki ha lami, ke toʻo ia ʻe ia mo hono kaungāʻapi ʻoku na fale vāofi ʻo fakatatau ki hono lau ʻoe kakai; ko e tangata kotoa pē ʻe kau ia ʻo fakatatau mo ʻene kai ʻi homou lau ki he lami.
5 Ang inyong korderong pipiliin ay yaong walang kapintasan, isang lalake, na iisahing taon: inyong kukunin sa mga tupa, o sa mga kambing:
ʻE haohaoa ʻa hoʻomou lami taʻehanomele, ko e manu tangata ʻi hono ʻuluaki taʻu: te mou toʻo ia mei he fanga sipi, pe mei he fanga kosi.
6 At inyong aalagaan hanggang sa ikalabing apat na araw ng buwang ito, at papatayin ng buong kapulungan ng kapisanan ng Israel, sa paglubog ng araw.
Pea te mou talitalifaki ʻaki ia ʻo aʻu ki hono hongofulu ma fā ʻoe ʻaho ʻoe māhina ko ia: pea ʻe tāmateʻi ia ʻe he fakataha kotoa pē ʻae fānau ʻa ʻIsileli ʻi he efiafi poʻuli.
7 At kukuha sila ng dugo niyan, at ilalagay sa dalawang haligi ng pinto at sa itaas ng pintuan, sa mga bahay na kanilang kakainan.
Pea te nau ʻave ʻa hono toto ʻo vali ʻaki ia ʻae pou ʻe ua, mo e ʻakau fakalava ʻi he ʻulu matapā ʻoe ngaahi fale ʻoku nau kai ai ia.
8 At kanilang kakanin ang laman sa gabing yaon, na inihaw sa apoy, at tinapay na walang lebadura, kakanin nilang kaulam ng mapapait na gulay.
Pea te nau kai hono kakano ʻi he pō ko ia, kuo tunu ʻaki ʻae afi, mo e mā taʻefakalēvani; te nau kai ia mo e ngaahi louʻakau kona.
9 Huwag ninyong kaning hilaw, o luto man sa tubig, kundi inihaw sa apoy; ang kaniyang ulo pati ng kaniyang mga paa at pati ng kaniyang mga lamang loob.
ʻOua naʻa kai ʻota ia, pe haka ʻi he vai, ka ko e tunu pe ʻaki ʻae afi: ko hono ʻulu, mo e kau vaʻe, mo hono toʻotoʻonga.
10 At huwag kayong magtitira ng anoman niyaon hanggang sa kinaumagahan; kundi yaong matitira niyaon sa kinaumagahan ay inyong susunugin sa apoy.
Pea ʻoua naʻa fakatoe hano potu ki he ʻapongipongi; pea ko ia ʻoku toe ki he ʻapongipongi te mou tutu ʻaki ʻae afi.
11 At ganito ninyo kakanin; may bigkis ang inyong baywang, ang inyong mga pangyapak ay nakasuot sa inyong mga paa, at ang inyong tungkod ay tangnan ninyo sa inyong kamay; at inyong kakaning dalidali; siyang paskua ng Panginoon.
Pea te mou kai pehē ia; kuo nonoʻo homou vala, kuo ʻai homou topuvaʻe ʻi homou vaʻe, mo homou tokotoko ʻi homou nima; pea te mou kai fakatoʻotoʻo ia; ko e Lakaatu ia ʻa Sihova.
12 Sapagka't ako'y dadaan sa lupain ng Egipto sa gabing yaon, at aking lilipulin ang lahat ng mga panganay sa lupain ng Egipto, maging tao at maging hayop; at gagawa ako ng kahatulan laban sa lahat ng mga dios sa Egipto, ako ang Panginoon.
“He te u ʻalu ʻo ʻasi ʻi he fonua ʻo ʻIsipite he poōni, pea te u taaʻi ʻae ʻuluaki fānau kotoa pē ʻi he fonua ko ʻIsipite, ʻae tangata mo e manu; pea ko e ngaahi ʻotua ʻo ʻIsipite te u fai ʻeku fakaʻauha ki ai: Ko au ko Sihova.
13 At ang dugo ay magiging sa inyo'y isang tanda sa mga bahay na inyong kinaroroonan: at pagka aking nakita ang dugo, ay lalampasan ko kayo, at walang salot na sasainyo, na papatay sa inyo, pananakit ko sa lupaing Egipto.
Pea ko e toto, ʻe hoko ko e fakaʻilonga ia kiate kimoutolu ʻi he ngaahi fale ʻoku mou ʻi ai: ʻo kau ka mamata ki he toto, teu laka atu ʻiate kimoutolu, pea ʻe ʻikai ha fakaʻauha kiate kimoutolu ke mou mate ai ʻo kau ka taaʻi ʻae fonua ko ʻIsipite.
14 At ang araw na ito'y magiging sa inyo'y isang alaala, at inyong ipagdidiwang na pinakapista sa Panginoon; sa buong panahon ng inyong lahi ay inyong ipagdidiwang na pinakapista na bilang tuntunin magpakailan man.
Pea ko e ʻaho ni ʻe ʻiate kimoutolu ke fakamanatu: pea te mou tauhi ia ʻo fai ʻae kātoanga kia Sihova ʻi homou ngaahi toʻutangata tuku fakaholo: te mou tauhi ia ko e kātoanga ʻi he tuʻutuʻuni taʻengata.”
15 Pitong araw na kakain kayo ng tinapay na walang lebadura; sa unang araw ay inyong ihihiwalay sa inyong mga bahay ang lebadura; sapagka't sinomang kumain ng tinapay na may lebadura mula sa unang araw hanggang sa ikapitong araw ay ihihiwalay sa Israel, ang taong yaon.
“Ko e ʻaho ʻe fitu te mou kai mā taʻefakalēvani; ʻio, ʻi hono ʻuluaki ʻaho te mou tukuange ʻae lēvani mei homou ngaahi fale: he ko ia ʻoku kai ha mā kuo fakalēvani mei he ʻuluaki ʻaho ʻo aʻu ki hono fitu ʻoe ʻaho, ʻe motuhi ia mei ʻIsileli.
16 At sa unang araw ay magkakaroon kayo ng isang banal na pagkakatipon at sa ikapitong araw man ay magkakaroon ding kayo ng isang banal na pagkakatipon; walang anomang gawa na gagawin sa mga araw na iyan, liban na yaong nararapat kanin ng bawa't tao, na siya lamang maaaring gawin ninyo.
Pea ʻe fai ʻi he ʻuluaki ʻaho ʻae fakataha māʻoniʻoni, pea ʻe fai ʻekimoutolu ʻi hono fitu ʻoe ʻaho ʻae fakataha māʻoniʻoni: ʻe ʻikai ha ngāue ʻe taha ʻe fai ʻi ai, ka koeʻuhi ko e kai ʻe he tangata kotoa pē, ko ia pe ʻe ngofua ke fai.
17 At iyong ipangingilin ang pista ng tinapay na walang lebadura; sapagka't sa araw ring ito kinuha ko ang inyong mga hukbo sa lupain ng Egipto: kaya't inyong ipangingilin ang araw na ito sa buong panahon ng inyong lahi, na bilang tuntunin magpakailan man.
Pea te mou tokanga ki he kātoanga ʻoe mā taʻefakalēvani; koeʻuhi ʻi he ʻaho totonu ko ʻeni, kuo u ʻomi ai homou ngaahi kautau mei he fonua ko ʻIsipite: ko ia te mou fakaʻilongaʻi ʻae ʻaho ni ʻi homou toʻutangata kotoa pē ʻi he tuʻutuʻuni taʻengata.
18 Sa unang buwan ng ikalabing apat na araw ng buwan sa paglubog ng araw ay kakain kayo ng tinapay na walang lebadura, hanggang sa ikadalawang pu't isang araw ng buwan, sa paglubog ng araw.
ʻI he ʻuluaki māhina, ʻi hono hongofulu ma fā ʻoe ʻaho ʻoe māhina, ʻi he efiafi, te mou kai ʻae mā taʻefakalēvani, ʻo aʻu ki hono uofulu ma taha ʻoe ʻaho ʻoe māhina ʻi he efiafi.
19 Pitong araw, na walang masusumpungang lebadura sa inyong mga bahay: sapagka't sinomang kumain niyaong may lebadura, ay ihihiwalay sa kapisanan ng Israel, ang taong yaon, maging taga ibang lupa, o maging ipinanganak sa lupain.
ʻI he ʻaho ʻe fitu ʻe ʻikai ʻilo ha lēvani ʻi homou ngaahi fale; he ko ia ʻoku kai ʻaia kuo fakalēvani, ʻe motuhi ia mei he fakataha ʻo ʻIsileli, pe ko ha muli ia, pe ko ha tupu ʻi he fonua.
20 Huwag kayong kakain ng anomang bagay na may lebadura; sa lahat ng inyong mga tahanan ay kakain kayo ng tinapay na walang lebadura.
ʻE ʻikai te mou kai ha meʻa kuo ʻi ai ʻae lēvani; ʻi homou ngaahi nofoʻanga kotoa pē te mou kai mā taʻefakalēvani.
21 Nang magkagayo'y ipinatawag ni Moises ang lahat ng matanda sa Israel, at sinabi sa kanila, Kayo'y lumabas at kumuha kayo ng mga kordero ayon sa inyo-inyong sangbahayan, at magpatay kayo ng kordero ng paskua.
Pea naʻe toki fekau ʻe Mōsese ke haʻu ʻae kau mātuʻa kotoa pē ʻo ʻIsileli, ʻo ne pehē kiate kinautolu, “Vaheʻi ʻo toʻo kiate kimoutolu ʻae lami ʻo fakatatau ki homou ngaahi kau nofoʻanga ʻo tāmateʻi ʻae Lakaatu.
22 At kayo'y kukuha ng isang bigkis na hisopo, at inyong babasain sa dugo, na nasa palanggana, at inyong papahiran ng dugo na nasa palanggana, ang itaas ng pinto at ang dalawang haligi ng pinto: at sinoman sa inyo ay huwag lalabas sa pinto ng kaniyang bahay hanggang sa kinaumagahan.
Pea te mou toʻo ʻae ʻū ʻisope ʻo unu ia ki he toto ʻoku ʻi he ipu, ʻo vali ʻae potu fakalava mo e pou ʻe ua ʻoe matapā ʻaki ʻae toto ʻaia ʻoku ʻi he ipu; pea ʻe ʻikai ʻalu ha tokotaha ʻi he matapā ʻo hono fale kituaʻā kaeʻoua ke pongipongi hake.
23 Sapagka't ang Panginoon ay daraan upang sugatan ang mga Egipcio; at pagkakita niya ng dugo sa itaas ng pinto at sa dalawang haligi ng pinto, ay lalampasan ng Panginoon ang pintong yaon, at hindi niya papayagan ang manunugat ay pumasok sa inyong mga bahay na sugatan kayo.
Koeʻuhi ʻe hāʻele atu ʻa Sihova ke taaʻi ʻae kakai ʻIsipite: pea ka ʻafio ia ki he toto ʻi he potu fakalava mo e pou ʻe ua, ʻe Lakaatu ʻa Sihova ʻi he matapā, pea ʻe ʻikai te ne tuku ʻae fakaʻauha ke hū ki homou fale ke taaʻi ʻakimoutolu.
24 At inyong ipangingilin ang bagay na ito, na pinakatuntunin sa iyo at sa iyong mga anak magpakailan man.
Pea te mou tokanga maʻu ki he meʻa ni, ko e fekau kiate koe mo ho ngaahi foha ʻo taʻengata.
25 At mangyayaring pagdating ninyo sa lupain na ibibigay sa inyo ng Panginoon, gaya ng kaniyang ipinangako, ay inyong tutuparin ang paglilingkod na ito.
Pea ʻe pehē, ʻoka mou ka hoko atu ki he fonua ʻaia ʻe foaki ʻe Sihova kiate kimoutolu, ʻo hangē ko ʻene talaʻofa, te mou fai ʻae ngāue ni.
26 At mangyayaring pagsasabi sa inyo ng inyong mga anak: Anong ibig ninyong sabihin sa paglilingkod na ito?
Pea ʻe hoko ʻo pehē, ʻoka fehuʻi hoʻomou fānau kiate kimoutolu, ‘Ko e hā hono ʻuhinga ʻoe ngāue ni?’
27 Na inyong sasabihin: Siyang paghahain sa paskua ng Panginoon, na kaniyang nilampasan ang mga bahay ng mga anak ni Israel sa Egipto, nang kaniyang sugatan ang mga Egipcio, at iniligtas ang aming mga sangbahayan. At ang bayan ay nagyukod ng ulo at sumamba.
Te mou pehē: ‘Ko e feilaulau ia ʻoe Lakaatu ʻa Sihova, ʻaia naʻa ne laka atu ʻi he ngaahi fale ʻoe fānau ʻa ʻIsileli ʻi ʻIsipite, ʻi heʻene taaʻi ʻae kakai ʻIsipite, ʻo ne fakamoʻui homau fale. Pea naʻe fakapunou hifo honau ʻulu ʻe he kakai ʻo hū.
28 At ang mga anak ni Israel ay yumaon at ginawang gayon; kung paanong iniutos ng Panginoon kay Moises at kay Aaron, ay gayong ginawa nila.
Pea naʻe ʻalu ʻae fānau ʻa ʻIsileli, ʻo fai ʻo hangē ko e fekau ʻa Sihova kia Mōsese mo ʻElone, naʻe pehē ʻenau fai.
29 At nangyari sa hating gabi, na nilipol ng Panginoon ang lahat ng mga panganay sa lupain ng Egipto, mula sa panganay ni Faraon na nakaluklok sa kaniyang luklukan, hanggang sa panganay ng bilanggo na nasa bilangguan; at lahat ng panganay sa mga hayop.
Pea naʻe hoko ʻo pehē, ʻi heʻene tuʻuapō, naʻe taaʻi ʻe Sihova ʻae ʻuluaki fānau kotoa pē ʻi he fonua ko ʻIsipite, mei he ʻuluaki fānau ʻa Felo naʻe nofo ʻi he nofoʻanga fakatuʻi ʻo aʻu ki he ʻuluaki fānau ʻae pōpula ʻi he fale fakapōpula; pea mo e ʻuluaki tupu kotoa pē ʻoe fanga manu.
30 At si Faraon ay bumangon sa kinagabihan, siya at lahat ng kaniyang mga lingkod, at lahat ng mga Egipcio, at nagkaroon ng isang malakas na hiyawan sa Egipto; sapagka't walang bahay na di mayroong isang patay.
Pea naʻe tuʻu hake ʻa Felo ʻi he pō, ʻaia mo ʻene kau tamaioʻeiki kotoa pē, mo e kakai ʻIsipite kotoa pē; pea naʻe ai ʻae tangi lahi ʻi ʻIsipite: he naʻe ʻikai hala ha fale ʻi he taʻeʻiai-ha-taha kuo mate.
31 At kaniyang tinawag si Moises at si Aaron sa kinagabihan, at sinabi, Kayo'y bumangon, umalis kayo sa gitna ng aking bayan kayo at sangpu ng mga anak ni Israel; at kayo'y yumaong maglingkod sa Panginoon, gaya ng inyong sinabi.
Pea naʻe fekau ʻe ia ʻi he poʻuli ke haʻu ʻa Mōsese mo ʻElone, ʻo ne pehē, Tuʻu hake pea mou ʻalu atu mei hoku kakai, ʻakimoua pea mo e fānau ʻa ʻIsileli: pea mou ʻalu ʻo tauhi ʻa Sihova, ʻo hangē ko hoʻomou lea.
32 Dalhin ninyo kapuwa ang inyong mga kawan at ang inyong mga bakahan, gaya ng inyong sinabi, at kayo'y yumaon: at pagpalain din naman ninyo ako.
ʻAve mo hoʻomou ngaahi fanga sipi, mo hoʻomou fanga manu, ʻo hangē ko hoʻomou tala, pea mou ʻalu; pea mou tāpuaki foki au.
33 At pinapagmadali ng mga Egipcio, ang bayan, na madaliang pinaalis sila sa lupain; sapagka't kanilang sinabi, Kaming lahat ay patay na.
Pea naʻe fai mālohi ʻe he kakai ʻIsipite ki he kakai, koeʻuhi ke nau tukuange fakatoʻotoʻo ʻakinautolu ke ʻalu mei he fonua; he naʻa nau pehē, Kuo tau mate kotoa pē.
34 At dinala ng bayan ang kanilang masa bago humilab, na nababalot ang kanilang mga masa sa kanikanilang damit sa ibabaw ng kanikanilang balikat.
Pea naʻe toʻo ʻenau mā ʻe he kakai ʻi he teʻeki ai ʻae lēvani; mo e nau ngaahi natuʻanga mā, kuo haʻi fakataha mo e nau ngaahi kofu ki honau uma.
35 At ginawa ng mga anak ni Israel ayon sa salita ni Moises; at sila'y humingi sa mga Egipcio ng mga hiyas na pilak, at mga hiyas na ginto, at mga damit:
Pea naʻe fai ʻe he fānau ʻa ʻIsileli ʻo fakatatau ki he lea ʻa Mōsese; naʻa nau kole mei he kakai ʻIsipite ʻae ngaahi teunga siliva, mo e teunga koula, mo e ngaahi kofu;
36 At pinagbiyayaan ng Panginoon ang bayan sa paningin ng mga Egipcio, ano pa't ibinigay sa kanila anomang hingin nila. At kanilang hinubaran ang mga Egipcio.
Pea naʻe fakaʻofeina ʻe Sihova ʻae kakai ʻi he ʻao ʻoe kakai ʻIsipite, ko ia naʻa nau tuku ai kiate kinautolu ʻae ngaahi meʻa. Pea naʻa nau fakamasivaʻi ʻae kakai ʻIsipite.
37 At ang angkan ni Israel ay naglakbay mula sa Rameses hanggang sa Succoth, na may anim na raang libong lalake na naglakad, bukod pa ang mga bata.
Pea fononga ai ʻae fānau ʻa ʻIsileli mei Lamisisi ki Sukote, ko e kau tangata hāʻele, ko e toko ono kilu nai, kaeʻumaʻā ʻae fānau.
38 At isang karamihang samasama ang sumampa rin namang kasabay nila; at mga kawan, at mga bakahan, na napakaraming hayop.
Pea naʻe ʻalu mo kinautolu ʻae ngaahi kakai kehe tokolahi: mo e ngaahi fanga sipi mo e fanga manu, ʻae fuʻu fanga manu lahi.
39 At kanilang nilutong mga munting tinapay na walang lebadura ang masa na kanilang kinuha sa Egipto, sapagka't hindi pa humihilab, sapagka't sila'y itinaboy sa Egipto, at hindi sila nakatigil o nakapaghanda man ng anomang pagkain.
Pea naʻa nau taʻo ʻae ngaahi foʻi mā taʻehalēvani, ʻi he mā naʻa nau ʻomi mei ʻIsipite, he naʻe ʻikai ai ʻae lēvani; koeʻuhi naʻe kapusi ʻakinautolu mei ʻIsipite, pea naʻe ʻikai [te nau ]faʻa tatali, pea naʻe teʻeki te nau teuteu haʻanau meʻakai.
40 Ang pakikipamayan nga ng mga anak ni Israel, na ipinakipamayan nila sa Egipto, ay apat na raan at tatlong pung taon.
Pea ko e nofo ʻāunofo ʻae fānau ʻa ʻIsileli, ʻaia naʻe nofo ʻi ʻIsipite, ko e taʻu ʻe fāngeau ma tolungofolu.
41 At nangyari sa katapusan ng apat na raan at tatlong pung taon, ng araw ding yaon ay nangyari, na ang lahat ng mga hukbo ng Panginoon ay umalis sa lupain ng Egipto.
Pea hili ʻae taʻu ʻe fāngeau ma tolungofulu, pea hoko ʻo pehē, ʻio, naʻe hoko ʻi he ʻaho pe ko ia, ʻae ʻalu ai ʻae ngaahi kautau ʻa Sihova mei he fonua ko ʻIsipite.
42 Ito ay isang gabing pangingilin sa Panginoon dahil sa paglalabas niya sa kanila sa lupain ng Egipto: ito ay yaong gabi ng Panginoon na ipangingilin ng lahat ng mga anak ni Israel sa buong panahon ng kanilang lahi.
Ko e pō ko ia ke tokanga lahi ki ai maʻa Sihova koeʻuhi ko ʻene ʻomi ʻakinautolu mei he fonua ko ʻIsipite: ko e pō eni ia ʻo Sihova ke fakamanatu ki ai ʻe he fānau ʻa ʻIsileli, ʻi honau toʻutangata kotoa pē.
43 At sinabi ng Panginoon kay Moises at kay Aaron, Ito ang tuntunin sa paskua: walang sinomang taga ibang lupa na kakain niyaon:
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese mo ʻElone, “Ko eni ʻae tuʻutuʻuni ʻoe Lakaatu: ʻE ʻikai kai ia ʻe ha muli:
44 Datapuwa't ang alipin ng bawa't lalake na nabili ng salapi, pagkatuli sa kaniya'y makakakain nga niyaon.
Ka ko e tamaioʻeiki ʻae tangata kotoa pē kuo fakatauʻaki ʻae paʻanga, hili hao kamu ia, ʻe toki kai ia ʻe ia.
45 Ang nakikipamayan at ang alilang binabayaran ay hindi kakain niyaon.
ʻE ʻikai kai ia ʻe ha muli, pe ha tamaioʻeiki ngāue totongi.
46 Sa isang bahay kakanin; huwag kang magdadala ng laman sa labas ng bahay, ni sisira kayo ng kahit isang buto niyaon.
ʻE kai ia ʻi he fale pe taha: ʻoua naʻa ke ʻave kituaʻā mei he fale ha konga siʻi ʻoe kakano; pea ʻoua naʻa mou fesiʻi hano hui.
47 Ipangingilin ng buong kapisanan ng Israel.
ʻE fai ia ʻe he fakataha kotoa pē ʻo ʻIsileli.
48 At pagka ang isang taga ibang lupa ay makikipamayan kasama mo, at mangingilin ng paskua sa Panginoon, ay tuliin lahat ang kaniyang mga lalake at saka siya lumapit at ipangilin: at siya'y magiging parang ipinanganak sa lupain ninyo; datapuwa't sinomang di tuli ay hindi makakakain niyaon.
Pea ka ʻāunofo ha muli kiate koe, pea loto ia ke fai ʻae Lakaatu kia Sihova, tuku ke kamu ʻene kakai tangata kotoa pē, pea ʻe toki ngofua ke haʻu ia ʻo fai: pea ʻe tatau ia mo ha tokotaha naʻe tupu ʻi he fonua: ʻe ʻikai kai ia ʻe ha tokotaha ʻoku taʻekamu.
49 Isang kautusan magkakaroon sa ipinanganak sa lupain, at sa taga ibang bayan na nakikipamayang kasama ninyo.
ʻE ai ʻae fono pe taha kiate ia ʻoku tupu ʻi he fonua, pea ki he muli ʻoku ʻāunofo ʻiate kimoutolu.”
50 Gayon ginawa ng lahat ng mga anak ni Israel; kung paanong iniutos ng Panginoon kay Moises at kay Aaron, gayon nila ginawa.
Pea naʻe fai pehē ʻe he fānau kotoa pē ʻa ʻIsileli; ʻo hangē ko e fekau ʻa Sihova kia Mōsese mo ʻElone, naʻe pehē ʻenau fai.
51 At nangyari nang araw ding yaon, na kinuha ng Panginoon ang mga anak ni Israel sa lupain ng Egipto, ayon sa kanilang mga hukbo.
Pea naʻe hoko ʻi he pō pe ko ia, ʻae ʻomi ʻe Sihova ʻae fānau ʻe ʻIsileli kituaʻā mei he fonua ko ʻIsipite ʻi honau ngaahi kongakau.