Deuteronomio 17
1 Huwag kang maghahain sa Panginoon mong Dios ng baka o tupa, na may dungis o anomang kapintasan; sapagka't yao'y isang karumaldumal sa Panginoon mong Dios.
“ʻOua naʻa ke feilaulau ʻaki kia Sihova ko ho ʻOtua ha pulu, pe ha sipi, ʻaia ʻoku ai hano mele, pe ha momoʻi kovi: he ko e meʻa kovi ia kia Sihova ko ho ʻOtua.
2 Kung may masusumpungan sa gitna mo, sa loob ng alin man sa iyong mga pintuang-daan, na ibinigay sa iyo ng Panginoon mong Dios, ang lalake o babae na gumagawa ng kasamaan sa paningin ng Panginoon mong Dios, sa pagsalangsang sa kaniyang tipan,
“Kapau ʻoku ʻilo ʻiate kimoutolu, ʻi ha kolo ʻaia ʻoku tuku mai ʻe Sihova ko ho ʻOtua kiate koe, ha tangata pe ha fefine, ʻaia kuo fai ʻe ia ʻae angakovi ʻi he ʻao ʻo Sihova ko ho ʻOtua, ʻi he fai talangataʻa ki heʻene fuakava,
3 At yumaon at naglingkod sa ibang mga dios, at sumamba sa kanila, o sa araw, o sa buwan, o sa anomang natatanaw sa langit na hindi ko iniutos;
Pea kuo ʻalu ia ʻo tauhi ʻotua kehe, pea lotu ki ai, pe ko e laʻā, pe ko e māhina, pe ha meʻa ʻe taha ʻi he langi, ʻaia naʻe ʻikai te u fekau;
4 At maisaysay sa iyo, at iyong mabalitaan; ay iyo ngang sisiyasating masikap; at, narito, kung totoo, at ang bagay ay tunay, na ang gayong karumaldumal ay nagawa sa Israel,
Pea kapau ʻoku tala ia kiate koe, pea kuo ke fanongo ki ai, mo ke fehuʻi fakapapau, pea vakai, ʻoku moʻoni, pea kuo pau pe ʻae meʻa ko ia, kuo fai ʻi ʻIsileli ʻae meʻa kovi ko ia:
5 Ay iyo ngang ilalabas ang lalake o babaing yaon, na gumawa nitong bagay na kasamaan, sa iyong mga pintuang-daan, sa makatuwid baga'y ang lalake o babae; at iyong babatuhin sila ng mga bato, hanggang sila'y mamatay.
Te ke toki ʻomi kituʻa ʻae tangata pe ko e fefine ko ia, ʻaia kuo ne fai ʻae meʻa kovi ko ia, ki ho matapā, ʻio, ʻae tangata pe ko e fefine ko ia, pea tolongaki ʻaki ia ʻae maka, ke mate.
6 Sa bibig ng dalawang saksi, o ng tatlong saksi ay papatayin ang dapat mamatay; sa bibig ng isang saksi ay hindi siya papatayin.
“ʻI he ngutu ʻoe fakamoʻoni ʻe toko ua, pe toko tolu, ʻe tuku ke mate ʻaia ʻoku totonu ke mate; ka ʻi he ngutu ʻoe fakamoʻoni ʻe tokotaha pe ʻe ʻikai fakamaau ke mate ia;
7 Ang kamay ng mga saksi ay siyang unang papatay sa kaniya at pagkatapos ang kamay ng buong bayan. Ganito mo aalisin ang kasamaan sa gitna mo.
ʻE tomuʻa ʻai ʻae nima ʻoe kau fakamoʻoni kiate ia ke tāmateʻi ia, pea toki hoko ʻae nima ʻoe kakai kotoa pē. ʻE pehē ʻa hoʻomou tukuange ai ʻae kovi ʻiate kimoutolu.
8 Kung magkakaroon ng totoong mahirap na bagay sa iyo sa paghatol, na dugo't dugo, usap at usap, at bugbog at bugbog, na bagay na pagkakaalit sa loob ng iyong mga pintuang-daan, ikaw nga'y titindig at sasampa sa dakong pipiliin ng Panginoon mong Dios;
“Kapau ʻe hoko ha meʻa ʻoku fifilingataʻa ʻaupito ʻa hono fakamaauʻi, ʻi he fetāmateʻiʻaki, ʻi he fefakamaau ʻaki, mo e fetāʻaki, ʻaia ʻoku tupu ai ʻae fakakikihi ʻi hoʻo ngaahi kolo: pea te ke toki tuʻu hake, ʻo ʻalu hake ki he potu ʻaia ʻe fili ʻe Sihova ko ho ʻOtua;
9 At ikaw ay paroroon sa mga saserdote na mga Levita, at sa magiging hukom sa mga araw na yaon: at iyong sisiyasatin; at kanilang ipakikilala sa iyo ang hatol ng kahatulan.
Pea te ke haʻu ki he kau taulaʻeiki ko e kau Livai, pea kiate ia ʻoku fakamaau ʻi he ngaahi ʻaho ko ia, pea ke fehuʻi ki ai; pea tenau fakahā kiate koe ʻa hono fakamaau totonu.
10 At iyong gagawin ayon sa tinig ng hatol, na kanilang ipakikilala sa iyo mula sa dakong yaon na pipiliin ng Panginoon; at iyong isasagawa ayon sa lahat na kanilang ituturo sa iyo:
Pea te ke fai ʻo hangē ko hono fakatonutonu, ʻaia ʻe fakahā ʻi he potu ko ia kiate koe ʻekinautolu, ʻi he potu ko ia ʻaia kuo fili ʻe Sihova; pea te ke tokanga ke fai ʻo fakatatau ki he meʻa kotoa pē ʻoku nau tala kiate koe:
11 Ayon sa tinig ng kautusan na kanilang ituturo sa iyo, at ayon sa kahatulan na kanilang isasaysay sa iyo, ay gagawin mo: huwag kang liliko sa hatol na kanilang ipakikilala sa iyo, maging sa kanan o sa kaliwa man.
Ke ke fai ʻo tatau mo e fakamaau ʻoe fono ʻaia tenau ako ʻaki kiate koe, pea hangē ko e fakamaau ʻaia tenau tala kiate koe, ʻoua naʻa ke afe mei hono fakatonutonu ʻaia tenau fakahā kiate koe, ki he nima toʻomataʻu, pe ki he toʻohema.
12 At ang tao na gumawa ng pagpapalalo, sa di pakikinig sa saserdote na tumatayo upang mangasiwa doon sa harap ng Panginoon mong Dios, o sa hukom, ay papatayin nga ang taong yaon: at iyong aalisin ang kasamaan sa Israel.
“Pea ko e tangata ko ia ʻoku pau pe ke fai loto lahi, pea ʻoku ʻikai fie fanongo ki he taulaʻeiki ʻaia ʻoku tuʻu ke tauhi ʻi ai ʻi he ʻao ʻo Sihova ko ho ʻOtua, pe ki he fakamaau, ko e tangata ko ia ʻe mate: pea te ke tukuange ʻae kovi mei ʻIsileli.
13 At maririnig ng buong bayan at matatakot, at di na gagawa pa ng pagpapalalo.
Pea ʻe fanongo ki ai ʻae kakai kotoa pē, pea manavahē, pea ʻe ʻikai toe fai ʻae anga loto lahi.
14 Pagka ikaw ay dumating sa lupain na ibinibigay sa iyo ng Panginoon mong Dios, at iyong aariin, at iyong tatahanan; at iyong sasabihin, Ako'y maglalagay ng isang hari sa akin gaya ng lahat ng mga bansang nasa palibot ko;
“ʻI hoʻo hoko atu ki he fonua ʻaia ʻoku foaki ʻe Sihova ko ho ʻOtua kiate koe, pea ke maʻu ia, mo ke nofo ki ai, pea ke pehē, Te u fakanofo ha tuʻi ke pule kiate au, ʻo hangē ko e ngaahi puleʻanga kotoa pē ʻoku takatakai au;
15 Ay ilalagay mo ngang hari sa iyo, yaong pipiliin ng Panginoon mong Dios: na isa sa iyong mga kapatid ang ilalagay mong hari sa iyo: hindi mo mailalagay sa iyo ang isang taga ibang bayan, na hindi mo kapatid.
Ko e moʻoni ke ke fakanofo ia ko e tuʻi ke pule kiate koe, ʻaia ʻe fili ʻe Sihova ko ho ʻOtua: ke ke fakanofo ha tokotaha mei ho kāinga ko e tuʻi kiate koe: ʻoua naʻa ke fakanofo ha muli ke pule kiate koe, ʻaia ʻoku ʻikai ko ho tokoua.
16 Huwag lamang siyang magpaparami ng mga kabayo, ni pababalikin niya ang bayan sa Egipto, upang siya'y makapagparami ng mga kabayo: sapagka't sinabi sa inyo ng Panginoon, Huwag na ninyong babalikan mula ngayon ang daang yaon.
Kaeʻoua naʻa fakalahi ʻe ia ʻae fanga hoosi kiate ia, pe pule ke toe ʻalu atu ʻae kakai ki ʻIsipite, koeʻuhi ke ne fakalahi ʻae fanga hoosi: he kuo folofola ʻa Sihova kiate kimoutolu, ʻE ʻikai te mou toe ʻalu ʻi he hala ko ia.
17 Ni huwag siyang magpaparami ng mga asawa, upang huwag maligaw ang kaniyang puso: ni huwag siyang magpaparami ng pilak at ginto.
Pea ʻoua naʻa fakatokolahi ʻe ia ʻae uaifi kiate ia, telia naʻa afe kehe hono loto: pea ʻoua naʻa ne fakalahi ʻaupito ʻae siliva mo e koula kiate ia.
18 At mangyayari, na pagka siya'y luluklok sa luklukan ng kaniyang kaharian, ay kaniyang susulatin ang isang salin ng kautusang ito sa isang aklat, na nasa harap ng mga saserdote na mga Levita:
Pea ʻoka hoko ia ʻo nofo ʻi he nofoʻa fakatuʻi ʻo hono puleʻanga, te ne hiki ʻo tohi nima maʻana ʻae fono ni ʻi ha tohi mei he tohi ʻaia ʻoku ʻi he ʻao ʻoe kau taulaʻeiki mo e kau Livai:
19 At mamamalagi sa kaniya, at kaniyang babasahin sa lahat ng mga araw ng kaniyang buhay: upang siya'y magaral na matakot sa Panginoon niyang Dios, upang isagawa ang lahat ng mga salita ng kautusang ito at ng mga palatuntunang ito;
Pea ʻe ʻiate ia ia, pea te ne lau ʻi ai ʻi he ngaahi ʻaho kotoa pē ʻo ʻene moʻui: koeʻuhi ke ʻilo ai ia ke manavahē kia Sihova ko hono ʻOtua, ke fai ki he ngaahi lea kotoa pē ʻoe fono ni mo e ngaahi tuʻutuʻuni, ke fai ki ai:
20 Upang ang kaniyang puso ay huwag magmataas sa kaniyang mga kapatid at siya'y huwag maligaw sa utos, maging sa kanan, o sa kaliwa: upang kaniyang maparami ang kaniyang mga araw sa kaniyang kaharian, niya, at ng kaniyang mga anak sa gitna ng Israel.
Ke ʻoua naʻa hiki hake hono loto ki hono kāinga, pea ke ʻoua naʻa tafoki mei he fekau, ki he nima toʻomataʻu, pe ki he toʻohema: koeʻuhi ke fakatolonga ai hono ngaahi ʻaho ʻi hono puleʻanga, ʻa ia, mo ʻene ngaahi fānau, ʻi he lotolotonga ʻo ʻIsileli.
