Daniel 9
1 Nang unang taon ni Dario na anak ni Assuero, sa lahi ng mga taga Media, na ginawang hari sa kaharian ng mga taga Caldea;
In the first year of Darius the son of Achashverosh, of the seed of the Medes, who was made king over the kingdom of the Chaldeans,
2 Nang unang taon ng kaniyang paghahari akong si Daniel ay nakaunawa sa pamamagitan ng mga aklat, ng bilang ng mga taon, na sinalita ng Panginoon kay Jeremias na propeta, dahil sa pagkaganap ng pagkasira ng Jerusalem, pitong pung taon.
In the first year of his reign, I Daniel searched in the books for understanding concerning the number of the years whereof the word of the Lord had come to Jeremiah the prophet, that he would let pass full seventy years over the ruins of Jerusalem.
3 At aking itiningin ang aking mukha sa Panginoong Dios upang humanap sa pamamagitan ng panalangin at ng mga samo, ng pagaayuno, at pananamit ng magaspang, at ng mga abo.
And I directed my face unto the Lord God, to ask by prayer and supplications, with fasting, and in sackcloth, and ashes.
4 At ako'y nanalangin sa Panginoon kong Dios, at ako'y nagpahayag ng kasalanan, at nagsabi, Oh Panginoon, Dios na dakila at kakilakilabot, na nagiingat ng tipan at kaawaan sa nagsisiibig sa iyo at nangagiingat ng iyong mga utos,
And I prayed unto the Lord my God, and made my confession, and said, O Lord, the great and terrible God, who keepeth the covenant and kindness to those that love him, and to those that keep his commandments:
5 Kami ay nangagkasala, at nangagasal ng kasuwalian, at nagsigawang may kasamaan, at nanganghimagsik, sa makatuwid baga'y nagsitalikod sa iyong mga utos at sa iyong mga kahatulan;
We have sinned, and have committed iniquity, and have done wickedly, and have rebelled, and have departed from thy commandments and from thy ordinances;
6 Na hindi man kami nangakinig sa iyong mga lingkod na mga propeta, na nangagsalita sa iyong pangalan sa aming mga hari, sa aming mga prinsipe, at sa aming mga magulang, at sa buong bayan ng lupain.
Nor have we hearkened unto thy servants the prophets, who spoke in thy name to our kings, our princes, and our fathers, and to all the people of the land.
7 Oh Panginoon, katuwira'y ukol sa iyo, nguni't sa amin ay pagkagulo ng mukha gaya sa araw na ito; sa mga tao ng Juda, at sa mga nananahan sa Jerusalem, at sa buong Israel, na malapit, at malayo, sa lahat na lupain na iyong pinagtabuyan dahil sa kanilang pagsalangsang na kanilang isinalangsang laban sa iyo.
Thine, O Lord, is the righteousness, but unto us belongeth the shame of face, as it is this day, —to the men of Judah, and to the inhabitants of Jerusalem, and unto all Israel, those that are near, and those that are far off, through all the countries whither thou hast driven them, because of their trespass which they have trespassed against thee.
8 Oh Panginoon, sa amin nauukol ang pagkagulo ng mukha, sa aming mga hari, sa aming mga prinsipe, at sa aming mga magulang, sapagka't kami ay nangagkasala laban sa iyo.
O Lord, to us belongeth the shame of face, to our kings, to our princes, and to our fathers; because we have sinned against thee.
9 Sa Panginoon naming Dios ukol ang kaawaan at kapatawaran; sapagka't kami ay nanganghimagsik laban sa kaniya;
To the Lord our God belong mercies and pardonings; for we have rebelled against him;
10 Ni hindi man namin tinalima ang tinig ng Panginoon naming Dios, upang lumakad ng ayon sa kaniyang mga kautusan, na kaniyang inilagay sa harap namin sa pamamagitan ng kaniyang mga lingkod na propeta.
And we have not obeyed the voice of the Lord our God, to walk in his laws, which he set before us through means of his servants the prophets.
11 Oo, buong Israel ay sumalangsang ng iyong kautusan, sa pagtalikod, upang huwag nilang talimahin ang iyong tinig: kaya't ang sumpa ay nabuhos sa amin, at ang sumpa na nakasulat sa kautusan ni Moises na lingkod ng Dios; sapagka't kami ay nangagkasala laban sa kaniya.
Yea, all Israel have transgressed thy law, and have departed so as not to obey thy voice: therefore was poured out over us the curse, with the oath that is written in the law of Moses the servant of God; because we had sinned against him.
12 At kaniyang pinagtibay ang kaniyang mga salita, na kaniyang sinalita laban sa amin, at laban sa aming mga hukom na nagsihatol sa amin, sa pagbabagsak sa amin ng malaking kasamaan; sapagka't sa silong ng buong langit ay hindi ginawa ang gaya ng ginawa sa Jerusalem.
And he hath accomplished his words, which he had spoken concerning us, and concerning our judges that judged us, by bringing upon us a great evil, which was never done under the whole heaven as it hath been done in Jerusalem.
13 Kung ano ang nasusulat sa kautusan ni Moises, lahat ng kasamaang ito'y nagsidating sa amin: gayon ma'y hindi namin idinalangin ang biyaya ng Panginoon naming Dios, upang aming talikuran ang aming mga kasamaan, at gunitain ang iyong katotohanan.
As it is written in the law of Moses; all this evil came over us: yet offered we not any entreaty before the Lord our God, to return from our iniquities, and to become intelligent in thy truth.
14 Kaya't iniingatan ng Panginoon ang kasamaan, at ibinagsak sa amin; sapagka't ang Panginoon naming Dios ay matuwid sa lahat ng kaniyang mga gawa na kaniyang ginagawa, at hindi namin dininig ang kaniyang tinig.
Therefore did the Lord watch over the evil, and he brought it upon us; for the Lord our God is righteous because of all his deeds which he hath done; but we have not obeyed his voice.
15 At ngayon, Oh Panginoon naming Dios, na naglabas ng iyong bayan mula sa lupain ng Egipto sa pamamagitan ng makapangyarihang kamay, at ikaw ay nabantog gaya sa araw na ito; kami ay nangagkasala, kami ay nagsigawa na may kasamaan.
And now, O Lord our God, who hast brought forth thy people out of the land of Egypt with a strong hand, and hast made thyself a [great] name, as it is this day: we have sinned, we have done wickedly.
16 Oh Panginoon, ayon sa iyong buong katuwiran, isinasamo ko sa iyo, na ang iyong galit at kapusukan ay mahiwalay sa iyong bayang Jerusalem, na iyong banal na bundok; sapagka't dahil sa aming mga kasalanan, at dahil sa mga kasamaan ng aming mga magulang, ang Jerusalem at ang iyong bayan ay naging kakutyaan sa lahat na nangasa palibot namin.
O Lord, according to all thy righteousness, I beseech thee, let thy anger and thy fury be turned away from thy city Jerusalem, thy holy mountain; because through our sins, and through the iniquities of our fathers, Jerusalem and thy people are become a reproach to all who are round about us.
17 Kaya nga, Oh aming Dios, iyong dinggin ang panalangin ng iyong lingkod, at ang kaniyang mga samo, at paliwanagin mo ang iyong mukha sa iyong santuario na sira, alangalang sa Panginoon.
And now listen, O our God, to the prayer of thy servant, and to his supplications, and cause thy face to shine upon thy sanctuary which is desolate, for the sake of the Lord.
18 Oh Dios ko, ikiling mo ang iyong tainga, at iyong dinggin; idilat mo ang iyong mga mata, at masdan mo ang aming mga kasiraan, at ang bayan na tinatawag sa iyong pangalan: sapagka't hindi namin inihaharap ang aming mga samo sa harap mo dahil sa aming mga katuwiran, kundi dahil sa iyong dakilang mga kaawaan.
Incline, O my God, thy ear, and hear; open thy eyes, and look on our desolations, and the city whereupon thy name is called: for not [relying] on our acts of righteousness do we present humbly our supplications before thee, but [relying] on thy great mercies.
19 Oh Panginoon, dinggin mo; Oh Panginoon, patawarin mo; Oh Panginoon, iyong pakinggan at gawin; huwag mong ipagpaliban, alangalang sa iyong sarili, Oh Dios ko, sapagka't ang iyong bayan at ang iyong mga tao ay tinatawag sa iyong pangalan.
O Lord, hear; O Lord, forgive; O Lord, hearken and do it; delay it not; for thy own sake, O my God; for thy name is called upon thy city and upon thy people.
20 At samantalang ako'y nagsasalita, at nananalangin, at nagpapahayag ng aking kasalanan at ng kasalanan ng aking bayang Israel, at naghaharap ng aking samo sa harap ng Panginoon kong Dios dahil sa banal na bundok ng aking Dios;
And while I was yet speaking, and praying, and confessing my sin and the sin of my people Israel, and presenting my supplication humbly before the Lord my God because of the holy mountain of my God:
21 Oo, samantalang ako'y nagsasalita sa panalangin, ang lalaking si Gabriel, na aking nakita sa pangitain nang una, na pinalipad ng maliksi, hinipo ako sa panahon ng pagaalay sa hapon.
Yea, while I was yet speaking in prayer, the man Gabriel, whom I had seen in the vision at the beginning, came, flying swiftly, near me about the time of the evening oblation.
22 At kaniya akong tinuruan, at nakipagsalitaan sa akin, at nagsabi, Oh Daniel, ako'y lumabas ngayon upang bigyan ka ng karunungan at kaunawaan.
And he gave me understanding, and spoke with me, and said, O Daniel, now am I come forth to make thee intelligent with understanding.
23 Sa pasimula ng iyong mga samo ay lumabas ang utos, at ako'y naparito upang saysayin sa iyo; sapagka't ikaw ay totoong minahal: kaya't gunitain mo ang bagay, at unawain mo ang pangitain.
At the beginning of thy supplications the word went forth, and I am come to tell it; for thou art greatly beloved: therefore understand the matter, and have understanding of the appearance.
24 Pitong pung sanglinggo ang ipinasiya sa iyong mga tao at sa iyong banal na bayan, upang tapusin ang pagsalangsang, at upang wakasan ang pagkakasala, at upang linisin sa kasamaan, at upang dalhan ng walang hanggang katuwiran, at upang tatakan ang pangitain at ang panghuhula, at upang pahiran ang kabanalbanalan.
Seventy weeks are determined upon thy people and upon thy holy city, to close up the transgression, and to make an end of sins, and to atone for iniquity, and to bring in everlasting righteousness, and to seal up the vision and prophecy, and to anoint the most holy thing.
25 Iyo ngang talastasin at bulayin, na mula sa paglabas ng utos na isauli at itayo ang Jerusalem sa pinahiran na prinsipe, magiging pitong sanglinggo, at anim na pu't dalawang sanglinggo: ito'y matatayo uli, na may lansangan at kuta, sa makatuwid baga'y sa mga panahong mabagabag.
Know therefore and comprehend, that from the going forth of the word to restore and to build Jerusalem unto the anointed the prince will be seven weeks: and during sixty and two weeks will it be again built with streets and ditches [around it], even in the pressure of the times.
26 At pagkatapos ng anim na pu't dalawang sanglinggo, mahihiwalay ang pinahiran, at mawawalaan ng anoman: at gigibain ang bayan at ang santuario ng mga tao ng prinsipeng darating; at ang wakas niyaon ay sa pamamagitan ng baha, at hanggang sa wakas ay magkakaroon ng digma; mga pagkasira ay ipinasiya na.
And after the sixty and two weeks will an anointed one be cut off without a successor to follow him: and the city and the sanctuary will the people of the prince that is coming destroy; but his end will come in a violent overthrow; but until the end of the war devastations are decreed [against it].
27 At pagtitibayin niya ang tipan sa marami sa isang sanglinggo: at sa kalahati ng sanglinggo ay kaniyang ipatitigil ang hain at ang alay; at sa pakpak ng mga kasuklamsuklam ay paroroon ang isang maninira; at hanggang sa wakas, at pagkapasiya ay mabubuhos ang poot sa maninira.
And he will make a strong covenant with the many for one week; and in the half of the week will he cause the sacrifice and the oblation to cease, and this because of the prevalence of the abominations which bringeth devastation, and until destruction and what is decreed shall be poured out upon the waster.
