Psaltaren 94

1 Du hämndens Gud, o HERRE, du hämndens Gud, träd fram i glans.

Dio de venĝo, ho Eternulo, Dio de venĝo, aperu!

2 Res dig, du jordens domare, vedergäll de högmodiga vad de hava gjort.

Leviĝu, Juĝanto de la tero; Redonu la meritaĵon al la fieruloj.

3 Huru länge skola de ogudaktiga, o HERRE, huru länge skola de ogudaktiga triumfera?

Kiel longe la malvirtuloj, ho Eternulo, Kiel longe la malvirtuloj triumfos?

4 Deras mun flödar över av fräckt tal; de förhäva sig, alla ogärningsmännen.

Ili estas malhumilaj, parolas arogantaĵon; Fanfaronas ĉiuj malbonaguloj.

5 Ditt folk, o HERRE, krossa de, och din arvedel förtrycka de.

Vian popolon, ho Eternulo, ili premas, Kaj Vian heredon ili turmentas.

6 Änkor och främlingar dräpa de, och faderlösa mörda de.

Vidvinon kaj fremdulon ili mortigas, Kaj orfojn ili buĉas.

7 Och de säga: "HERREN ser det icke, Jakobs Gud märker det icke."

Kaj ili diras: La Eternulo ne vidas, Kaj la Dio de Jakob ne scias.

8 Märken själva, I oförnuftiga bland folket; I dårar, när kommen I till förstånd?

Komprenu, senprudentuloj en la popolo; Kaj vi, malsaĝuloj, kiam vi saĝiĝos?

9 Den som har planterat örat, skulle han icke höra? Den som har danat ögat, skulle han icke se?

Ĉu ne aŭdas Tiu, kiu aranĝis orelon? Ĉu ne vidas Tiu, kiu kreis okulon?

10 Den som håller hedningarna i tukt, skulle han icke straffa, han som lär människorna förstånd?

Ĉu ne punas la ĝustiganto de la popoloj, Kiu instruas al homo scion?

11 HERREN känner människornas tankar, han vet att de själva äro fåfänglighet.

La Eternulo scias la pensojn de homo, Ke ili estas vantaj.

12 Säll är den man som du, HERRE, undervisar, och som du lär genom din lag,

Bone estas al la homo, kiun Vi, ho Eternulo, ĝustigas, Kaj al kiu Vi instruas Vian leĝon,

13 för att skaffa honom ro för olyckans dagar, till dess de ogudaktigas grav varder grävd.

Por trankviligi lin en la malbonaj tagoj, Ĝis estos pretigita la foso por la malvirtulo.

14 Ty HERREN förskjuter icke sitt folk, och sin arvedel övergiver han icke.

Ĉar la Eternulo ne forpuŝos Sian popolon, Kaj Sian heredon Li ne forlasos.

15 Nej, rättfärdighet skall åter gälla i rätten, och alla rättsinniga skola hålla sig därtill.

Ĉar juĝo revenos al vero, Kaj ĝin sekvos ĉiuj virtkoruloj.

16 Vem står upp till att försvara mig mot de onda, vem bistår mig mot ogärningsmännen?

Kiu helpas min kontraŭ malbonuloj? Kiu staras apud mi kontraŭ malbonaguloj?

17 Om HERREN icke vore min hjälp, så bodde min själ snart i det tysta.

Se la Eternulo ne estus mia helpanto, Mia animo preskaŭ kuŝus jam silenta.

18 När jag tänkte: "Min fot vacklar", då stödde mig din når, o HERRE:

Kiam mi diris, ke mia piedo ŝanceliĝas, Via boneco, ho Eternulo, min subtenis.

19 När jag hade mycket bekymmer i mitt hjärta, då gladde din tröst min själ.

Kiam mi havas interne multe da maltrankvilaj pensoj, Viaj konsoloj karesas mian animon.

20 Kan fördärvets domarsäte hava gemenskap med dig, det säte där man över våld i lagens namn,

Ĉu aliĝos al Vi trono de maljusteco, Kiu aranĝas maljustaĵon en la nomo de la leĝo?

21 där de tränga den rättfärdiges själ och fördöma oskyldigt blod?

Ili sin armas kontraŭ la animo de virtulo, Kaj sangon senkulpan ili akuzas.

22 Men HERREN bliver för mig en borg, min Gud bliver min tillflykts klippa.

Sed la Eternulo estos mia rifuĝejo; Kaj mia Dio estos la roko de mia ŝirmo.

23 Och han låter deras fördärv vända tillbaka över dem och förgör dem för deras ondskas skull. Ja, HERREN, vår Gud, förgör dem.

Kaj Li redonos al ili por iliaj malbonagoj, Kaj por ilia malboneco Li ilin ekstermos; Ilin ekstermos la Eternulo, nia Dio.