Psaltaren 83
1 En sång, en psalm av Asaf. Gud, var icke så tyst, tig icke och var icke så stilla, o Gud.
Kanto-psalmo de Asaf. Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!
2 Ty se, dina fiender larma, och de som hata dig resa upp huvudet.
Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.
3 Mot ditt folk förehava de listiga anslag och rådslå mot dem som du beskyddar.
Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.
4 De säga: "Kom, låt oss utrota dem, så att de ej mer äro ett folk, och så att ingen mer tänker på Israels namn."
Ili diris: Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.
5 Ty endräktigt rådslå dem med varandra, de sluta mot dig ett förbund:
Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:
6 Edoms tält och ismaeliterna, Moab och hagariterna,
La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,
7 Gebal och Ammon och Amalek, filistéerna tillika med dem som bo i Tyrus;
Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;
8 Assur har ock slutit sig till dem, han har lånat sin arm åt Lots barn. (Sela)
Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. (Sela)
9 Gör med dem såsom du gjorde med Midjan, såsom med Sisera och Jabin vid Kisons bäck,
Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,
10 dem som förgjordes vid En-Dor och blevo till gödning åt marken.
Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.
11 Låt det gå deras ädlingar såsom det gick Oreb och Seeb, och alla deras furstar såsom det gick Seba och Salmunna,
Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,
12 eftersom de säga: "Guds ängder vilja vi intaga åt oss."
Kiuj diris: Ni ekposedu la loĝejon de Dio!
13 Min Gud, låt dem bliva såsom virvlande löv, såsom strå för vinden.
Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.
14 Lik en eld som förbränner skog och lik en låga som avsvedjar berg
Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,
15 förfölje du dem med ditt oväder, och förskräcke du dem med din storm.
Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.
16 Gör deras ansikten fulla med skam, så att de söka ditt namn, o HERRE.
Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.
17 Ja, må de komma på skam och förskräckas till evig tid, må de få blygas och förgås.
Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.
18 Och må de förnimma att du allena bär namnet "HERREN", den Högste över hela jorden.
Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.
