Psaltaren 78
1 En sång av Asaf. Lyssna, mitt folk, till min undervisning; böjen edra öron till min muns ord.
Pieśń wyuczająca podana Asafowi. Słuchaj, ludu mój! zakonu mego; nakłońcież uszów swych do słów ust moich.
2 Jag vill öppna min mun till lärorikt tal, uppenbara förborgade ting ifrån fordom.
Otworzę w podobieństwie usta moje, a będę opowiadał przypowiastki starodawne.
3 Vad vi hava hört och känna, och vad våra fäder hava förtäljt för oss,
Cośmy słyszeli, i poznali, i co nam ojcowie nasi opowiadali.
4 det vilja vi icke dölja för deras barn; för ett kommande släkte vilja vi förtälja HERRENS lov och hans makt och de under han har gjort.
Nie zataimy tego przed synami ich, którzy przyszłym potomkom swoim opowiadać będą chwały Pańskie, i moc jego, i cuda jego, które uczynił.
5 Ty han upprättade ett vittnesbörd i Jakob och stiftade en lag i Israel; han påbjöd den för våra fäder, och de skulle kungöra den för sina barn.
Bo wzbudził świadectwo w Jakóbie, a zakon wydał w Izraelu; przykazał ojcom naszym, aby to do wiadomości podawali synom swoim,
6 Så skulle det bliva kunnigt för ett kommande släkte, för barn som en gång skulle födas, och dessa skulle stå upp och förtälja det för sina barn.
Aby poznał wiek potomny, synowie, którzy się narodzić mieli, a oni zaś powstawszy, aby to opowiadali synom swoim;
7 Då skulle de sätta sitt hopp till Gud och icke förgäta Guds verk, utan taga hans bud i akt.
Aby pokładali w Bogu nadzieję swoję, a nie zapominali na sprawy Boże, ale strzegli przykazań jego;
8 Och de skulle icke bliva, såsom deras fäder, ett gensträvigt och upproriskt släkte, ett släkte som icke höll sitt hjärta ståndaktigt, och vars ande icke var trofast mot Gud.
Aby się nie stali jako ojcowie ich narodem odpornym i nieposłusznym, narodem, który nie wygotował serca swego, aby był wierny Bogu duch jego.
9 Efraims barn, välbeväpnade bågskyttar, vände om på stridens dag.
Albo jako synowie Efraimowi zbrojni, którzy, choć umieli z łuku strzelać, wszakże w dzień wojny tył podali.
10 De höllo icke Guds förbund, och efter hans lag ville de ej vandra.
Bo nie przestrzegali przymierza Bożego, a według zakonu jego zbraniali się chodzić.
11 De glömde hans gärningar och de under han hade låtit dem se.
Zapomnieli na sprawy jego, i na dziwne dzieła jego, które im pokazywał.
12 Ja, inför deras fäder hade han gjort under, i Egyptens land, på Soans mark.
Przed ojcami ich czynił cuda w ziemi Egipskiej, na polu Soan.
13 Han klöv havet och lät dem gå därigenom och lät vattnet stå såsom en hög.
Rozdzielił morze, i przeprowadził ich, i sprawił, że stanęły wody jako kupa.
14 Han ledde dem om dagen med molnskyn, och hela natten med eldens sken.
Prowadził ich w obłoku we dnie, a każdej nocy w jasnym ogniu.
15 Han klöv sönder klippor i öknen och gav dem rikligen att dricka, såsom ur väldiga hav.
Rozszczepił skały na puszczy, a napoił ich, jako z przepaści wielkich.
16 Rinnande bäckar lät han framgå ur klippan och vatten flyta ned såsom strömmar.
Wywiódł strumienie ze skały, a uczynił, że wody ciekły jako rzeki.
17 Likväl syndade de allt framgent mot honom och voro gensträviga mot den Högste, i öknen.
A wszakże oni przyczynili grzechów przeciwko niemu, a wzruszyli Najwyższego na puszczy do gniewu;
18 De frestade Gud i sina hjärtan, i det de begärde mat för sin lystnad.
I kusili Boga w sercu swem, żądając pokarmu według lubości swojej.
19 Och de talade mot Gud, de sade: "Kan väl Gud duka ett bord i öknen?
A mówili przeciwko Bogu temi słowy: Izali może Bóg zgotować stół na tej puszczy?
20 Se, visst slog han klippan, så att vatten flödade och bäckar strömmade fram, men kan han ock giva bröd eller skaffa kött åt sitt folk?"
Oto uderzył w skałę, a wypłynęły wody, i rzeki wezbrały; izali też będzie mógł dać chleb? Izali nagotuje mięsa ludowi swemu?
21 Så förgrymmades då HERREN, när han hörde det; och eld upptändes i Jakob, jag, vrede kom över Israel,
Przetoż usłyszawszy to Pan, rozgniewał się, a ogień się zapalił przeciw Jakóbowi, także i popędliwość powstała przeciw Izraelowi;
22 eftersom de icke trodde på Gud och ej förtröstade på hans frälsning.
Przeto, iż nie wierzyli Bogu, a nie mieli nadziei w zbawieniu jego.
23 Och han gav befallning åt skyarna i höjden och öppnade himmelens dörrar;
Choć był rozkazał obłokom z góry, i forty niebieskie otworzył.
24 han lät manna regna över dem till föda, och korn från himmelen gav han dem.
I spuścił im jako deszcz mannę ku pokarmowi, a pszenicę niebieską dał im.
25 Änglabröd fingo människor äta; han sände dem mat till fyllest.
Chleb mocarzów jadł człowiek, a zesłał im pokarmów do sytości.
26 Han lät östanvinden fara ut på himmelen, och genom sin makt förde han sunnanvinden fram.
Obrócił wiatr ze wschodu na powietrzu, a przywiódł mocą swą wiatr z południa;
27 Och han lät kött regna över dem såsom stoft, bevingade fåglar såsom havets sand;
I spuścił na nich mięso jako proch, i ptastwo skrzydlate jako piasek morski;
28 han lät det falla ned i sitt läger, runt omkring sin boning.
Spuścił je w pośród obozu ich, wszędy około namiotów ich.
29 Då åto de och blevo övermätta; han lät dem få vad de hade lystnad efter.
I jedli, a nasyceni byli hojnie, i dał im, czego żądali.
30 Men ännu hade de icke stillat sin lystnad, ännu var maten i deras mun,
A gdy jeszcze nie wypełnili żądości swej, gdy jeszcze pokarm był w ustach ich:
31 då kom Guds vrede över dem; han sände död bland deras ypperste och slog ned Israels unga män.
Tedy zapalczywość Boża przypadła na nich, i pobił tłustych ich, a przedniejszych z Izraela poraził.
32 Likväl syndade de alltjämt och trodde icke på hans under.
Ale w tem wszystkiem jeszcze grzeszyli, i nie wierzyli cudom jego;
33 Då lät han deras dagar försvinna i förgängelse och deras år i plötslig undergång.
Przetoż sprawił, że marnie dokonali dni swoich, i lat swoich w strachu.
34 När han dräpte folket, frågade de efter honom och vände om och sökte Gud.
Gdy ich tracił, jeźliże go szukali, i nawracali się, a szukali z rana Boga,
35 De tänkte då på att Gud var deras klippa, och att Gud den Högste var deras förlossare;
Przypominając sobie, iż Bóg był skałą ich, a Bóg najwyższy odkupicielem ich:
36 och de talade inställsamt för honom med sin mun och skrymtade för honom med sin tunga.
(Aczkolwiek pochlebiali mu usty swemi, i językiem swoim kłamali mu;
37 Men deras hjärtan höllo sig icke ståndaktigt vid honom, och de voro icke trogna i hans förbund.
A serce ich nie było szczere przed nim, ani wiernymi byli w przymierzu jego.)
38 Dock, han är barmhärtig, han förlåter missgärning, och han vill icke fördärva. Därför avvände han ofta sin vrede och lät ej hela sin förtörnelse bryta fram.
On jednak będąc miłosierny odpuszczał nieprawości ich, a nie zatracał ich, ale częstokroć odwracał gniew swój, a nie pobudzał wszystkiego gniewu swego;
39 Ty han tänkte därpå att de voro kött, en vind som far bort och icke kommer åter.
Bo pamiętał, że są ciałem, wiatrem, który odchodzi, a nie wraca się zaś.
40 Huru ofta voro de ej gensträviga mot honom i öknen och bedrövade honom i ödemarken!
Jako go często draźnili na puszczy, i do boleści przywodzili na pustyniach?
41 Ja, de frestade Gud allt framgent och förtörnade Israels Helige.
Bo coraz kusili Boga, a Świętemu Izraelskiemu granice zamierzali.
42 De betänkte icke vad hans hand hade uträttat på den tid då han förlossade dem från ovännen,
Nie pamiętali na rękę jego, i na on dzień, w który ich wybawił z utrapienia;
43 då han gjorde sina tecken i Egypten och sina under på Soans mark.
Gdy czynił w Egipcie znaki swoje, a cuda swe na polu Soan;
44 Där förvandlade han deras strömmar till blod, så att de ej kunde dricka ur sina rinnande vatten;
Gdy obrócił w krew rzeki ich, i strumienie ich, tak, że z nich pić nie mogli.
45 han sände bland dem flugsvärmar, som åto dem, och paddor, som voro dem till fördärv.
Przepuścił na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich gubiły:
46 Han gav deras gröda åt gräsmaskar och deras arbetes frukt åt gräshoppor;
I dał chrząszczom urodzaje ich, a prace ich szarańczy.
47 han slog deras vinträd med hagel och deras fikonträd med hagelstenar;
Potłukł gradem szczepy ich, a drzewa leśnych fig ich gradem lodowym.
48 han gav deras husdjur till pris åt hagel och deras boskap åt ljungeldar.
I podał gradowi bydło ich, a majętność ich węglu ognistemu.
49 Han sände över dem sin vredes glöd, förgrymmelse och ogunst och nöd, en skara av olycksänglar.
Posłał na nich gniew zapalczywości swojej, popędliwość, i rozgniewanie, i uciśnienie, przypuściwszy na nich aniołów złych.
50 Han gav fritt lopp åt sin vrede; han skonade icke deras själ från döden, utan gav deras liv till pris åt pesten.
Wyprostował ścieżkę gniewowi swemu, nie zachował od śmierci duszy ich, i na bydło ich powietrze dopuścił;
51 Och han slog allt förstfött i Egypten, kraftens förstling i Hams hyddor.
I pobił wszystko pierworodztwo w Egipcie, pierwiastki mocy ich w przybytkach Chamowych;
52 Och han lät sitt folk bryta upp såsom en fårhjord och förde dem såsom en boskapshjord genom öknen.
Ale jako owce wyprowadził lud swój, a wodził ich jako stada po puszczy.
53 Han ledde dem säkert, så att de icke behövde frukta; men deras fiender övertäcktes av havet.
Wodził ich w bezpieczeństwie, tak, że się nie lękali, (a nieprzyjaciół ich okryło morze, )
54 Och han lät dem komma till sitt heliga land, till det berg som hans högra hand hade förvärvat.
Aż ich przywiódł do świętej granicy swojej, na onę górę, której nabyła prawica jego.
55 Han förjagade hedningarna för dem och gav dem deras land till arvslott och lät Israels stammar bo i deras hyddor.
I wyrzucił przed twarzą ich narody, i sprawił, że im przyszły na sznur dziedzictwa ich, ażeby mieszkały w przybytkach ich pokolenia Izraelskie.
56 Men i sin gensträvighet frestade de Gud den Högste och höllo icke hans vittnesbörd;
A wszakże przecież kusili i draźnili Boga najwyższego, a świadectwa jego nie strzegli.
57 de veko trolöst tillbaka, de såsom deras fäder, de vände om, lika en båge som sviker.
Ale się odwrócili, i przewrotnie się obchodzili, jako i ojcowie ich; wywrócili się jako łuk omylny.
58 De förtörnade honom med sina offerhöjder och retade honom genom sina beläten.
Bo go wzruszyli do gniewu wyżynami swemi, a rytemi bałwanami swemi pobudzili go do zapalczywości.
59 Gud förnam det och vart förgrymmad och förkastade Israel med harm.
Co słysząc Bóg rozgniewał się, i zbrzydził sobie bardzo Izraela,
60 Och han försköt sin boning i Silo, det tält han hade slagit upp bland människorna;
Tak, że opuściwszy przybytek w Sylo, namiot, który postawił między ludźmi,
61 han gav sin makt i fångenskap och sin ära i fiendehand.
Podał w niewolę moc swoję, i sławę swoję w ręce nieprzyjacielskie.
62 Ja, han gav sitt folk till pris åt svärdet, och på sin arvedel förgrymmades han.
Dał pod miecz lud swój, a na dziedzictwo swoje rozgniewał się.
63 Deras unga män förtärdes av eld, och deras jungfrur blevo utan brudsång.
Młodzieńców jego ogień pożarł, a panienki jego nie były uczczone.
64 Deras präster föllo för svärd, och inga änkor kunde hålla klagogråt.
Kapłani jego od miecza polegli, a wdowy jego nie płakały.
65 Då vaknade Herren såsom ur en sömn, han reste sig, lik en hjälte som hade legat dövad av vin.
Lecz potem ocucił się Pan jako ze snu, jako mocarz wykrzykający od wina.
66 Och han slog sina ovänner tillbaka, evig smälek lät han komma över dem.
I zaraził nieprzyjaciół swoich na pośladkach, a na wieczną hańbę podał ich.
67 Han förkastade ock Josefs hydda och utvalde icke Efraims stam.
Ale choć wzgardził namiotem Józefowym, a pokolenia Efraimowego nie obrał,
68 Men han utvalde Juda stam, Sions berg, som han älskade.
Wszakże obrał pokolenie Judowe, i górę Syon, którą umiłował.
69 Och han byggde sin helgedom hög såsom himmelen, fast såsom jorden, som han har grundat för evigt.
I wystawił sobie jako pałac wysoki świątnicę swoję, jako ziemię, którą ugruntował na wieki.
70 Och han utvalde sin tjänare David och tog honom ifrån fårhjordens fållor.
I obrał Dawida sługę swego, wziąwszy go z obór owczych;
71 Ja, ifrån fåren hämtade han honom och satte honom till en herde för Jakob, sitt folk, och för Israel, sin arvedel.
Gdy chodził za owcami kotnemi, przyprowadził go, aby pasł Jakóba, lud jego, i Izraela, dziedzictwo jego;
72 Och han var deras herde med redligt hjärta och ledde dem med förståndig hand.
Który ich pasł w szczerości serca swego, a w roztropności rąk swoich prowadził ich.
