< Psaltaren 69 >
1 För sångmästaren, efter "Liljor"; av David. Fräls mig, Gud; ty vattnen tränga mig inpå livet.
Przewodnikowi chóru, na Sosannim. Psalm Dawida. Wybaw mnie, Boże, bo wody sięgają aż do [mojej] duszy.
2 Jag har sjunkit ned i djup dy, där ingen botten är; jag har kommit i djupa vatten, och svallet vill fördränka mig.
Grzęznę w głębokim błocie, gdzie nie ma dna; dostałem się w głębokie wody i nurt mnie porywa.
3 Jag har ropat mig trött, min strupe är förtorkad; mina ögon försmäkta av förbidan efter min Gud.
Zmęczyłem się wołaniem, wyschło mi gardło; słabną moje oczy, gdy czekam na mojego Boga.
4 Flera än håren på mitt huvud äro de som hata mig utan sak; många äro de som vilja förgöra mig, de som äro mina fiender utan skäl; vad jag icke har rövat, det måste jag gälda.
Więcej niż włosów na mojej głowie jest tych, którzy mnie nienawidzą bez powodu; ci, którzy niesłusznie [są] moimi wrogami i chcą mnie zniszczyć, wzmocnili się; musiałem zapłacić za to, czego nie zabrałem.
5 Du, o Gud, känner min dårskap, och mina skulder äro icke förborgade för dig.
Boże, ty znasz moją głupotę, a moje grzechy nie są ukryte przed tobą.
6 Låt icke i mig dem komma på skam, som förbida dig, Herre, HERRE Sebaot; Låt icke i mig dem varda till blygd, som söka dig, du Israels Gud.
Niech nie zaznają wstydu z mego powodu ci, którzy ciebie oczekują, Panie BOŻE zastępów, niech nie rumienią się z mego powodu ci, którzy ciebie szukają, Boże Izraela.
7 Ty för din skull bär jag smälek, för din skull höljer blygsel mitt ansikte;
Bo dla ciebie znoszę urąganie, hańba okrywa moją twarz.
8 främmande har jag blivit för mina bröder och en främling för min moders barn.
Stałem się obcy dla moich braci i cudzoziemcem dla synów mojej matki;
9 Ty nitälskan för ditt hus har förtärt mig, och dina smädares smädelser hava fallit över mig.
Bo gorliwość o twój dom zżarła mnie i spadły na mnie urągania urągających tobie.
10 Jag grät, ja, min själ grät under fasta, men det blev mig till smälek.
Płakałem i umartwiałem postem swą duszę, a stało się [to] moją hańbą.
11 Jag klädde mig i sorgdräkt, men jag blev för dem ett ordspråk.
Założyłem wór [pokutny] jako szatę i stałem się dla nich pośmiewiskiem.
12 Om mig tassla de, när de sitta i porten; i dryckeslag göra de visor om mig.
Mówili o mnie ci, którzy siedzą w bramie, i byłem [tematem] pieśni pijaków.
13 Men jag kommer med min bön till dig, HERRE, i behaglig tid, genom din stora nåd, o Gud; svara mig i din frälsande trofasthet.
Ale ja [kieruję] swoją modlitwę do ciebie, PANIE, w czasie pomyślnym; Boże, wysłuchaj mnie według twego wielkiego miłosierdzia, dla prawdy twego zbawienia.
14 Rädda mig ur dyn, så att jag icke sjunker ned; låt mig bliva räddad från dem som hata mig och från de djupa vattnen.
Uwolnij mnie z błota, abym nie ugrzązł; ocal mnie od tych, którzy mnie nienawidzą, i z głębokich wód.
15 Låt icke vattensvallet fördränka mig eller djupet uppsluka mig; och låt ej graven tillsluta sitt gap över mig.
Niech nie zaleją mnie wezbrane wody ani nie pożre głębia i niech otchłań nie zamknie nade mną swej paszczy.
16 Svara mig, HERRE, ty god är din nåd; vänd dig till mig efter din stora barmhärtighet.
Wysłuchaj mnie, PANIE, bo dobre jest twoje miłosierdzie, według twojej wielkiej litości spójrz na mnie.
17 Fördölj icke ditt ansikte för din tjänare, ty jag är i nöd; skynda att svara mig.
Nie zakrywaj twego oblicza przed swoim sługą, bo jestem w utrapieniu; wysłuchaj mnie czym prędzej.
18 Kom till min själ och förlossa henne; befria mig för mina fienders skull.
Zbliż się do mojej duszy i wybaw ją, odkup mnie ze względu na mych wrogów.
19 Du känner min smälek, min skam och blygd; du ser alla mina ovänner.
Ty znasz moją hańbę, mój wstyd i niesławę, przed tobą [są] wszyscy moi wrogowie.
20 Smälek har krossat mitt hjärta, så att jag är vanmäktig; jag väntade på medlidande, men där var intet, och på tröstare, men jag fann ingen.
Hańba złamała moje serce, ogarnęło mnie przygnębienie; oczekiwałem współczującego, ale go nie było; [szukałem] pocieszającego, ale nie znalazłem.
21 De gåvo mig galla att äta, och ättika att dricka, i min törst.
Zamiast pokarmu podali mi żółć, a gdy pragnąłem, napoili mnie octem.
22 Må deras bord framför dem bliva till en snara och till ett giller, bäst de gå där säkra;
Niech ich stół stanie się dla nich sidłem, a ich pomyślność – pułapką.
23 må deras ögon förmörkas, så att de icke se; gör deras länder vacklande alltid.
Niech zaćmią się ich oczy, aby nie widzieli, a ich biodra niech się zawsze chwieją.
24 Gjut ut över dem din ogunst, och låt din vredes glöd hinna upp dem.
Wylej na nich swoje oburzenie, a żar twego gniewu niech ich dosięgnie.
25 Deras gård blive öde, ingen må finnas, som bor i deras hyddor,
Niech ich dom opustoszeje, w ich namiotach niech nikt nie mieszka.
26 eftersom de förfölja dem som du själv har slagit och orda om huru de plågas, som du har stungit.
Bo prześladują [tego], którego ty uderzyłeś, i rozpowiadają o boleściach tych, których zraniłeś.
27 Låt dem gå från missgärning till missgärning, och låt dem icke komma till din rättfärdighet.
Dodaj nieprawość do ich nieprawości i niech nie dostąpią twojej sprawiedliwości.
28 Må de utplånas ur de levandes bok och icke varda uppskrivna bland de rättfärdiga.
Niech będą wymazani z księgi żyjących i niech nie będą zapisani ze sprawiedliwymi.
29 Men mig som är betryckt och plågad, mig skall din frälsning, o Gud, beskydda.
Ja zaś jestem strapiony i zbolały; [niech] twoje zbawienie, Boże, podniesie mnie.
30 Jag vill lova Guds namn med sång och upphöja honom med tacksägelse.
Będę chwalił imię Boga pieśnią, będę go wywyższał dziękczynieniem.
31 Det skall behaga HERREN bättre än någon tjur, något offerdjur med horn och klövar.
I będzie to milsze PANU niż wół albo cielec rogaty z kopytami.
32 När de ödmjuka se det, skola de glädja sig; I som söken Gud, edra hjärtan skola leva.
Pokorni [to] ujrzą i rozradują się, ożyje serce szukających Boga.
33 Ty HERREN lyssnar till de fattiga och föraktar icke sina fångna.
PAN bowiem wysłuchuje ubogich i swymi więźniami nie gardzi.
34 Honom love himmelen och jorden, havet och allt vad som rör sig däri.
Niech go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystko, co się w nich porusza.
35 Ty Gud skall frälsa Sion, han skall bygga upp Juda städer; man skall bo i dem och besitta landet.
Bóg bowiem wybawi Syjon i odbuduje miasta Judy; będą tam mieszkać i posiądą tę [ziemię].
36 Hans tjänares barn skola få det till arvedel, och de som älska hans namn skola bo däri.
Także i potomstwo jego sług ją odziedziczy i zamieszkają w niej ci, którzy miłują jego imię.