< Psaltaren 66 >

1 För sångmästaren; en sång, en psalm. Höjen jubel till Gud, alla länder;
برای سالار مغنیان. سرود و مزمور ای تمامی زمین، برای خدا بانگ شادمانی بزنید!۱
2 lovsjungen hans namns ära, given honom ära och pris.
جلال نام او رابسرایید! و در تسبیح او جلال او را توصیف نمایید!۲
3 Sägen till Gud: Huru underbara äro icke dina gärningar! För din stora makts skull visa dina fiender dig underdånighet.
خدا را گویید: «چه مهیب است کارهای تو! از شدت قوت تو دشمنانت نزد تو تذلل خواهند کرد!۳
4 Alla länder skola tillbedja och lovsjunga dig; de skola lovsjunga ditt namn. (Sela)
تمامی زمین تو را پرستش خواهند کرد و تو را خواهند سرایید و به نام توترنم خواهند نمود.» سلاه.۴
5 Kommen och sen vad Gud har gjort; underbara äro hans gärningar mot människors barn.
بیایید کارهای خدا را مشاهده کنید. او درکارهای خود به بنی آدم مهیب است.۵
6 Han förvandlade havet till torrt land; till fots gingo de genom floden; då gladdes vi över honom.
دریا را به خشکی مبدل ساخت و مردم از نهر با پا عبورکردند. در آنجا بدو شادی نمودیم.۶
7 Genom sin makt råder han evinnerligen, hans ögon giva akt på hedningarna; de gensträviga må icke förhäva sig. (Sela)
در توانایی خود تا به ابد سلطنت می‌کند و چشمانش مراقب امت‌ها است. فتنه انگیزان خویشتن را برنیفرازند، سلاه.۷
8 Prisen, I folk, vår Gud, och låten hans lov ljuda högt;
‌ای قوم‌ها، خدای ما را متبارک خوانید وآواز تسبیح او را بشنوانید.۸
9 ty han har beskärt liv åt vår själ och har icke låtit vår fot vackla.
که جانهای ما را درحیات قرار می‌دهد و نمی گذارد که پایهای مالغزش خورد.۹
10 Ty väl prövade de oss, o Gud, du luttrade oss, såsom silver luttras;
زیرا‌ای خدا تو ما را امتحان کرده‌ای و ما را غال گذاشته‌ای چنانکه نقره راغال می‌گذارند.۱۰
11 du förde oss in i fängelse, du lade en tung börda på vår rygg;
ما را به دام درآوردی و باری گران بر پشتهای ما نهادی.۱۱
12 du lät människor fara fram över vårt huvud, vi måste gå genom eld och vatten. Men du har fört oss ut och vederkvickt oss.
مردمان را بر سرما سوار گردانیدی و به آتش و آب در‌آمدیم. پس ما را به‌جای خرم بیرون آوردی.۱۲
13 Så kommer jag då till ditt hus med brännoffer, jag vill infria mina löften till dig,
قربانی های سوختنی به خانه تو خواهم آورد. نذرهای خود را به تو وفا خواهم نمود،۱۳
14 dem till vilka mina låppar öppnade sig, och som min mun uttalade i min nöd.
که لبهای خود را بر آنها گشودم و در زمان تنگی خودآنها را به زبان خود آوردم.۱۴
15 Brännoffer av feta får vill jag frambära åt dig, med offerånga av vädurar; jag vill offra både tjurar och bockar. (Sela)
قربانی های سوختنی پرواری را نزد تو خواهم گذرانید. گوساله‌ها و بزها را با بخور قوچها ذبح خواهم کرد، سلاه.۱۵
16 Kommen och hören, så vill jag förtälja för eder, I alla som frukten Gud, vad han har gjort mot min själ.
‌ای همه خداترسان بیایید و بشنوید تا ازآنچه او برای جان من کرده است خبر دهم.۱۶
17 Till honom ropade jag med min mun, och lovsång var redan på min tunga.
به دهانم نزد او آواز خود را بلند کردم و تسبیح بلند بر زبان من بود.۱۷
18 Om jag hade förehaft något orätt i mitt hjärta, så skulle Herren icke höra mig.
اگر بدی را در دل خودمنظور می‌داشتم، خداوند مرا نمی شنید.۱۸
19 Men Gud har hört mig, han har aktat på mitt bönerop.
لیکن خدا مرا شنیده است و به آواز دعای من توجه فرموده.۱۹
20 Lovad vare Gud, som icke har förkastat min bön eller vänt ifrån mig sin nåd!
متبارک باد خدا که دعای مرا ازخود، و رحمت خویش را از من برنگردانیده است.۲۰

< Psaltaren 66 >