Psaltaren 63

1 En psalm av David, när han var i Juda öken. Gud, du är min Gud, bittida söker jag dig; min själ törstar efter dig, min kropp längtar efter dig, i ett torrt land, som försmäktar utan vatten.

Davudun məzmuru. Yəhuda çölündə olanda. Ey Allah, mənim Allahım Sənsən, Sənin üçün yaman qəribsəmişəm. Quraq, cansıxıcı, susuz bir diyarda Sənsiz könlüm susuzdur. Bütün varlığımla həsrətini çəkirəm.

2 Så skådar jag nu efter dig i helgedomen, för att få se din makt och ära.

Müqəddəs yerdə Səni seyr edirdim, Qüdrətini, əzəmətini görürdüm.

3 Ty din nåd är bättre än liv; mina läppar skola prisa dig.

Mənim dilim Səni tərənnüm edir, Məhəbbətin bu həyatdan gözəldir.

4 Så skall jag då lova dig, så länge jag lever; i ditt namn skall jag upplyfta mina händer.

Bütün ömrüm boyu Sənə alqış edəcəyəm, Əllərimi qaldırıb adınla Səni səsləyəcəyəm.

5 Min själ varder mättad såsom av märg och fett; och med jublande läppar lovsjunger min mun,

Sanki yağlı yeməklə canım tox olacaq, Dilim Səni mədh edəcək, ağzım həmd oxuyacaq.

6 när jag kommer ihåg dig på mitt läger och under nattens väkter tänker på dig.

Yatanda belə, Səni xatırlayıram, Gecə növbələrində Səni düşünürəm.

7 Ty du är min hjälp, och under dina vingars skumma jublar jag.

Sən mənə kömək oldun, Qanadlarının kölgəsində Sənə mədh oxuyacağam.

8 Min själ håller sig intill dig; din högra hand uppehåller mig.

Könlüm Sənə bağlanır, Sağ əlin məni möhkəm tutur.

9 Men dessa som stå efter mitt liv och vilja fördärva det, de skola fara ned i jordens djup.

Amma canımın qəsdinə duranlar Yerin dibinə batacaqlar,

10 De skola givas till pris åt svärdet, rovdjurs byte skola de varda.

Qılıncın ağzına tuş gələcəklər, Çaqqallara yem olacaqlar.

11 Men konungen skall glädja sig i Gud; berömma sig skall var och en som svär vid honom, ty de lögnaktigas mun skall varda tillstoppad.

Amma padşah Allaha görə sevinəcək, Adına and içən hər kəs həmd söyləyəcək, Yalançıların isə ağzı yumulacaq.