Psaltaren 62

1 För sångmästaren, till Jedutun; en psalm av David. Allenast hos Gud söker min själ sin ro; från honom kommer min frälsning.

Przewodnikowi chóru, dla Jedutuna. Psalm Dawida. Tylko w Bogu spoczywa moja dusza, od niego [pochodzi] moje zbawienie.

2 Allenast han är min klippa och min frälsning, min borg, jag skall ej mycket vackla.

Tylko on jest moją skałą i zbawieniem, moją twierdzą; nie zachwieję się za bardzo.

3 Huru länge viljen I rasa mot denne man, samfällt slå honom ned, såsom vore han en lutande vägg, en sönderbräckt mur?

Jak długo będziecie knuć zło przeciwko człowiekowi? Wy wszyscy [będziecie] zabici, będziecie jak pochylona ściana i jak walący się [mur].

4 De rådslå allenast om att stöta honom ned från hans höjd, de hava behag till lögn; med munnen välsigna de, men i sitt innersta förbanna de. (Sela)

Oni tylko naradzają się, jak go strącić z dostojeństwa; mają upodobanie w kłamstwie, ustami swymi błogosławią, ale w sercu złorzeczą. (Sela)

5 Allenast i Gud må du hava din ro, min själ; ty från honom kommer mitt hopp.

Tylko w Bogu spocznij, moja duszo, bo od niego pochodzi moja nadzieja.

6 Allenast han är min klippa och min frälsning, min borg, jag skall icke vackla.

On jedynie jest moją skałą i zbawieniem, moją twierdzą; nie zachwieję się.

7 Hos Gud är min frälsning och min ära; min starka klippa, min tillflykt har jag i Gud.

W Bogu moje wybawienie i moja chwała; skała mojej mocy, moja ucieczka [jest] w Bogu.

8 Förtrösta på honom alltid, du folk; utgjuten för honom edra hjärtan. Gud är vår tillflykt. (Sela)

Ufajcie mu w każdym czasie, o narody, wylewajcie przed nim wasze serca; Bóg jest naszą ucieczką. (Sela)

9 Allenast ett intet äro människors barn, myndiga herrar fåfänglighet; i vågskålen äro de för lätta, mindre än intet äro de allasammans.

Doprawdy synowie ludzcy [są] marnością, synowie mocarzy – zawodni; położeni na wagę, wszyscy razem są lżejsi niż marność.

10 Förliten eder icke på orätt vinning, sätten icke ett fåfängligt hopp till rov: om ock eder rikedom växer, så akten icke därpå.

Nie pokładajcie ufności w ucisku ani nie łudźcie się grabieżą; jeśli przybędzie [wam] bogactw, nie przywiązujcie [do nich] serca.

11 En gång har Gud sagt det, ja, två gånger har jag hört det, att hos Gud är makten;

Bóg raz przemówił, dwa razy to słyszałem, że moc należy do Boga;

12 och hos dig, Herre, är nåd. Ty du vedergäller var och en efter hans gärningar.

I do ciebie, Panie, należy miłosierdzie, bo ty oddajesz każdemu według jego uczynków.