Psaltaren 56

1 För sångmästaren, efter "Den stumma duvan i fjärran"; en sång av David, når filistéerna grepo honom i Gat. Var mig nådig, o Gud, ty människor stå mig efter livet; beständigt tränga mig stridsmän.

Przewodnikowi chóru, na Jonat elem rechokim. Miktam Dawida, gdy Filistyni schwytali go w Gat. Zmiłuj się nade mną, Boże, bo chce mnie pochłonąć człowiek; każdego dnia uciska mnie walką.

2 Mina förföljare stå mig beständigt efter livet; ja, de äro många, som i högmod strida mot mig.

Moi wrogowie każdego dnia chcą mnie połknąć; wielu bowiem walczy przeciwko mnie, o Najwyższy.

3 Men när fruktan kommer över mig, sätter jag min förtröstan på dig.

Ilekroć strach mnie ogarnia, ufam tobie.

4 Med Guds hjälp skall jag få prisa hans ord, på Gud förtröstar jag och skall icke frukta; vad kan det som är kött göra mig?

W Bogu będę wysławiać jego słowo; Bogu ufam i nie będę się bał tego, co człowiek może mi uczynić.

5 Beständigt förbittra de livet för mig, alla deras tankar gå ut på att skada mig.

Przez cały dzień przekręcają moje słowa, przeciwko mnie kierują wszystkie swe zamysły, ku memu nieszczęściu.

6 De rota sig samman, de lägga försåt, de vakta på mina steg, ty de stå efter mitt liv.

Zbierają się, ukrywają i śledzą moje kroki, czyhając na moją duszę.

7 Skulle de räddas med all sin ondska? Nej, slå ned folken, Gud, i din vrede.

Czy unikną [zemsty] za nieprawość? Boże, powal te narody w swoim gniewie.

8 Du har räknat min flykts dagar. Samla mina tårar i din lägel; de stå ju i din bok.

Ty policzyłeś dni mojej tułaczki, zbierz [też] moje łzy do swego bukłaka; czyż nie są [spisane] w twojej księdze?

9 Så måste då mina fiender vika tillbaka på den dag då jag ropar; det vet jag, att Gud står mig bi.

Gdy zawołam, cofną się moi wrogowie; to wiem, bo Bóg jest ze mną.

10 Med Guds hjälp skall jag få prisa hans ord; med HERRENS hjälp skall jag få prisa hans ord.

W Bogu będę wysławiać jego słowa, w PANU będę chwalić jego słowo.

11 På Gud förtröstar jag och skall icke frukta; vad kunna människor göra mig?

Bogu ufam, nie będę się bał tego, co mi może uczynić człowiek.

12 Jag har löften att infria till dig, o Gud; jag vill betala dig lovoffer.

Tobie, Boże, śluby złożyłem, [dlatego też] tobie oddam chwałę.

13 Ty du har räddat min själ från döden, ja, mina fötter ifrån fall, så att jag kan vandra inför Gud i de levandes ljus.

Ocaliłeś bowiem moją duszę od śmierci, a moje nogi od upadku, abym chodził przed Bogiem w światłości żyjących.