Psaltaren 5

1 För sångmästaren, till Nehilót; en psalm av David. Lyssna till mina ord, HERRE; förnim min suckan.

Drottinn, hlustaðu á orð mín. Heyr þú mína einlægu bæn.

2 Akta på mitt klagorop, du min konung och min Gud; ty till dig vill jag ställa min bön.

Hlustaðu á kveinstafi mína, þú Guð, konungur minn, því að ég mun aldrei biðja til neins nema þín.

3 HERRE, bittida hör du nu min röst, bittida frambär jag mitt offer till dig och skådar efter dig.

Á hverjum morgni horfi ég til himins, já til þín, og legg bænir mínar fram fyrir þig.

4 Ty du är icke en Gud som har behag till ogudaktighet; den som är ond får icke bo hos dig.

Ég veit að þú fyrirlítur óguðleika og að þeir sem iðka hið illa fá ekki að dveljast hjá þér.

5 De övermodiga bestå icke inför dina ögon; du hatar alla ogärningsmän.

Hrokafullir syndarar standast augnaráð þitt ekki, því að þú hatar illgjörðir þeirra.

6 Du förgör dem som tala lögn; de blodgiriga och falska äro en styggelse för HERREN.

Þú munt eyða þeim sem tala lygi og þú hefur andstyggð á morðum og svikum.

7 Men jag får gå in i ditt hus, genom din stora nåd; jag får tillbedja i din fruktan, vänd mot ditt heliga tempel.

En hvað um mig? Af náð þinni fæ ég að ganga inn í musteri þitt, umvafinn vernd þinni og ást. Ég vil tilbiðja þig í djúpri lotningu.

8 HERRE, led mig genom din rättfärdighet, för mina förföljares skull; gör din väg jämn för mig.

Drottinn, leiddu mig eins og þú lofaðir mér, annars munu óvinir mínir sigra mig. Segðu mér skýrt hvað ég á að gera, og hvert ég á að fara,

9 Ty i deras mun är intet visst, deras innersta är fördärv, en öppen grav är deras strupe, sin tunga göra de hal.

því að þeir reyna að blekkja mig. Hjörtu þeirra eru full af illsku. Tortíming og dauði býr í ráðum þeirra og þeir nota svik og pretti sér til framdráttar.

10 Döm dem, o Gud; må de komma på fall med sina anslag. Driv bort dem för deras många överträdelsers skull, eftersom de äro gensträviga mot dig.

Ó, Guð láttu þá fá makleg málagjöld. Þeir lendi í eigin gildru. Hrintu þeim burt vegna hinna mörgu afbrota þeirra, því að þeir storka þér.

11 Men låt alla dem glädjas, som taga sin tillflykt till dig; evinnerligen må de jubla, ty du beskärmar dem; i dig må de fröjda sig, som hava ditt namn kärt.

En þeir sem treysta þér gleðjast og kætast. Þeir hrópa af gleði því þú verndar þá. Þeir sem elska þig gleðjast yfir þér.

12 Ty du, HERRE, välsignar den rättfärdige; du betäcker honom med nåd såsom med en sköld.

Því að þú, ó Guð, blessar hinn trúaða, þú verndar hann með skildi elsku þinnar.