Psaltaren 48
1 En sång, en psalm av Koras söner. Stor är HERREN och högt lovad, i vår Guds stad, på sitt heliga berg.
Pieśń psalmu synów Korego. Wielki jest Pan, i bardzo chwalebny w mieście Boga naszego, na górze świętej swojej.
2 Skönt höjer det sig, hela jordens fröjd, berget Sion längst uppe i norr, den store konungens stad.
Ozdobą krainy, uciechą wszystkiej ziemi jest góra Syon w stronach północnych, miasto króla wielkiego.
3 Gud har i dess palatser gjort sig känd såsom ett värn.
Bóg w pałacach jego uznany jest za twierdzę wysoką.
4 Ty se, konungarna församlade sig, tillhopa drogo de fram.
Bo oto królowie, gdy się zgromadzili i ciągnęli wespół,
5 De sågo det, då häpnade de; de förskräcktes, de flydde.
Sami to ujrzawszy bardzo się zadziwili, a przestraszeni będąc prędko uciekali.
6 Bävan grep dem där, ångest lik en barnaföderskas.
Strach ich tam ogarnął i boleść, jako niewiastę rodzącą.
7 Så krossar du Tarsis-skepp med östanvinden.
Wiatrem wschodnim pokruszysz okręty z Tarsys.
8 Såsom vi hade hört, så fingo vi se det, i HERREN Sebaots stad, i vår Guds stad; Gud håller den vid makt till evig tid. (Sela)
Jakośmy słyszeli, takeśmy widzieli w mieście Pana zastępów, w mieście Boga naszego; Bóg je ugruntował aż na wieki. (Sela)
9 Vi tänka, o Gud, på din nåd, när vi stå i ditt tempel.
Uważamy, o Boże! miłosierdzie twoje w pośród kościoła twego.
10 Såsom ditt namn, o Gud, så når ock ditt lov intill jordens ändar; din högra hand är full av rättfärdighet.
Jakie jest imię twoje, Boże! taka też jest chwała twoja aż do kończyn ziemi; sprawiedliwości pełna jest prawica twoja.
11 Sions berg glädje sig, Juda döttrar fröjde sig, för dina domars skull.
NIech się rozweseli góra Syon: niech się rozradują córki Judzkie dla sądów twoich, Boże!
12 Gån omkring Sion och vandren runt därom, räknen dess torn;
Otoczcie Syon, i obstąpcie go; policzcie wieże jego.
13 given akt på dess murar, skriden genom dess palatser, så att I kunnen förtälja därom för ett kommande släkte.
Przypatrujcie się pilnie basztom jego, a oglądajcie pałace jego, abyście umieli powiadać narodowi potomnemu.
14 Ty sådan är Gud, vår Gud, alltid och evinnerligen; intill döden skall han ledsaga oss.
Że ten Bóg jest Bogiem naszym na wieki wieczne, a iż on naszym hetmanem będzie aż do śmierci.
