< Psaltaren 22 >

1 För sångmästaren, efter "Morgonrodnadens hind"; en psalm av David. Min Gud, min Gud, varför har du övergivit mig? Jag brister ut och klagar, men min frälsning är fjärran.
Przewodnikowi chóru, na Ajjelet haszahar. Psalm Dawida. Boże mój, Boże mój, czemu mnie opuściłeś? [Czemu] jesteś [tak] daleki od wybawienia mnie, od słów mego jęku?
2 Men Gud, jag ropar om dagen, men du svarar icke, så ock om natten, men jag får ingen ro.
Boże mój, wołam we dnie, a nie odzywasz się do mnie; w nocy, a nie mogę się uspokoić.
3 Och dock är du den Helige, den som tronar på Israels lovsånger.
Ale ty jesteś Święty, mieszkający wśród chwały Izraela.
4 På dig förtröstade våra fäder; de förtröstade, och du räddade dem.
Tobie ufali nasi ojcowie, ufali i wyzwoliłeś ich.
5 Till dig ropade de och blevo hulpna; på dig förtröstade de och kommo icke på skam.
Do ciebie wołali i zostali wybawieni, tobie ufali i się nie zawiedli.
6 Men jag är en mask, och icke en människa, till smälek bland män, föraktad av folket.
Ja zaś jestem robakiem, a nie człowiekiem, pośmiewiskiem ludzi i wzgardą ludu.
7 Alla som se mig bespotta mig; de spärra upp munnen, de skaka huvudet:
Wszyscy, którzy mnie widzą, szydzą ze mnie, wykrzywiają usta, potrząsają głową, [mówiąc]:
8 "Befall dig åt HERREN! Han befrie honom, han rädde honom, ty han har ju behag till honom."
Zaufał PANU, niech go wyzwoli; niech go ocali, skoro go kocha.
9 Ja, det var du som hämtade mig ut ur moderlivet och lät mig vila trygg vid min moders bröst.
Ale to ty mnie wydobyłeś z łona, napełniłeś mnie ufnością jeszcze u piersi mojej matki.
10 På dig är jag kastad allt ifrån modersskötet; du är min Gud allt ifrån min moders liv.
Na ciebie byłem zdany od narodzenia, od łona matki ty jesteś moim Bogiem.
11 Var icke långt ifrån mig, ty nöd är nära, och det finnes ingen hjälpare.
Nie oddalaj się ode mnie, bo utrapienie bliskie, a nie ma nikogo, kto by [mnie] wspomógł.
12 Tjurar i mängd omgiva mig, Basans oxar omringa mig.
Otoczyło mnie mnóstwo cielców, osaczyły mnie byki Baszanu.
13 Såsom glupande och rytande lejon spärrar man upp gapet mot mig.
Rozwarły na mnie swe paszcze jak lew drapieżny i ryczący.
14 Jag är lik vatten som utgjutes, alla mina leder hava skilts åt; mitt hjärta är såsom vax, det smälter i mitt liv.
Rozpłynąłem się jak woda i rozłączyły się wszystkie moje kości; moje serce stało się jak wosk, roztopiło się w moim wnętrzu.
15 Min kraft är förtorkad och lik en lerskärva, min tunga låder vid min gom, och du lägger mig i dödens stoft.
Moja siła wyschła jak skorupa, a mój język przylgnął do podniebienia; położyłeś mnie w prochu śmierci.
16 Ty hundar omgiva mig; de ondas hop har kringränt mig, mina händer och fötter hava de genomborrat.
Psy bowiem mnie osaczyły, obległa mnie zgraja złoczyńców; przebili moje ręce i nogi.
17 Jag kan räkna alla mina ben; de skåda därpå, de se med lust på mig.
Mogę policzyć wszystkie moje kości; a oni patrzą na mnie, przypatrują się.
18 De dela mina kläder mellan sig och kasta lott om min klädnad.
Dzielą między siebie moje szaty i o moją tunikę rzucają losy.
19 Men du, HERRE, var icke fjärran; du min starkhet, skynda till min hjälp.
Ale ty, PANIE, nie oddalaj się; mocy moja, spiesz mi na ratunek.
20 Rädda min själ från svärdet, mitt liv ur hundarnas våld.
Ocal od miecza moją duszę, od mocy psów cenną [duszę] moją.
21 Fräls mig från lejonets gap. Ja, du bönhör mig och räddar mig undan vildoxarnas horn.
Wybaw mnie z lwiej paszczy, [bo] i od rogów jednorożców mnie ocaliłeś.
22 Då skall jag förkunna ditt namn för mina bröder, mitt i församlingen skall jag prisa dig:
Będę głosił twoje imię moim braciom, będę cię chwalił pośród zgromadzenia.
23 I som frukten HERREN, loven honom; ären honom, alla Jakobs barn, och bäven för honom, alla Israels barn.
Chwalcie PANA, wy, którzy się go boicie; wysławiajcie go, całe potomstwo Jakuba; bójcie się go, wszyscy potomkowie Izraela.
24 Ty han föraktade icke den betrycktes elände och höll det icke för en styggelse; han fördolde icke sitt ansikte för honom, och när han ropade, lyssnade han till honom.
Bo nie wzgardził ani się nie brzydził utrapieniem ubogiego, ani nie ukrył przed nim swego oblicza, lecz gdy [ten] do niego wołał, wysłuchał go.
25 Genom dig skall min lovsång ljuda i den stora församlingen; mina löften får jag infria inför dem som frukta honom.
Od ciebie [pochodzi] moja chwała w wielkim zgromadzeniu; wypełnię swoje śluby wobec tych, którzy się ciebie boją.
26 De ödmjuka skola äta och bliva mätta, de som söka HERREN skola få lova honom; ja, edra hjärtan skola leva evinnerligen.
Ubodzy będą jeść i nasycą się, chwalić PANA będą ci, którzy go szukają; wasze serce będzie żyć na wieki.
27 Alla jordens ändar skola betänka det och omvända sig till HERREN. Hedningarnas alla släkter skola tillbedja inför dig.
Przypomną sobie i nawrócą się do PANA wszystkie krańce ziemi i oddadzą pokłon przed twoim obliczem wszystkie rodziny narodów.
28 Ty riket är HERRENS, och han råder över hedningarna.
Do PANA bowiem należy królestwo i on panuje nad narodami.
29 Ja, alla mäktiga på jorden skola äta och tillbedja; inför honom skola knäböja alla de som måste fara ned i graven, de som icke kunna behålla sin själv vid liv.
Wszyscy bogaci ziemi będą jeść i oddawać mu pokłon, upadną przed jego obliczem wszyscy, którzy zstępują w proch, którzy nie mogą swej duszy zachować przy życiu.
30 Kommande ättled skola tjäna honom; man skall förtälja om Herren för ett annat släkte.
Potomstwo będzie mu służyć i będzie poczytane Panu za pokolenie.
31 Man skall träda upp och förkunna hans rättfärdighet, ja, bland folk som skola födas att han har gjort det.
Przyjdą i ludowi, który się narodzi, opowiedzą jego sprawiedliwość – że on tak uczynił.

< Psaltaren 22 >