Psaltaren 2

1 Varför larma hedningarna och tänka folken fåfänglighet?

بۆچی نەتەوەکان دەوروژێن و گەلان پیلان لە شتی پووچ دەگێڕن؟

2 Jordens konungar resa sig upp, och furstarna rådslå med varandra, mot HERREN och hans smorde:

پاشایانی زەوی خۆیان ڕێک دەخەن، سەرۆکەکانیان پێکەوە کۆدەبنەوە لە دژی یەزدان و مەسیحەکەی و دەڵێن:

3 "Låt oss slita sönder deras bojor och kasta deras band ifrån oss."

«با کۆتەکانیان بشکێنین و زنجیرەکانیان لە خۆمان بکەینەوە.»

4 Han som bor i himmelen ler, HERREN bespottar dem.

ئەوەی لە ئاسمان دانیشتووە پێدەکەنێت، پەروەردگار گاڵتەیان پێ دەکات.

5 Då talar han till dem i sin vrede, och i sin förgrymmelse förskräcker han dem:

ئینجا بە تووڕەیی خۆی قسەیان بۆ دەکات، بە هەڵچوونی خۆی دەیانتۆقێنێت:

6 "Jag själv har insatt min konung på Sion, mitt heliga berg."

«من پاشای خۆمم لەسەر سییۆن داناوە، لەسەر کێوی پیرۆزی خۆم.»

7 Jag vill förtälja om vad beslutet är; HERREN sade till mig: "Du är min son, jag har i dag fött dig.

من فەرمانی یەزدانتان پێ ڕادەگەیەنم: پێی فەرمووم: «تۆ کوڕی منی، من ئەمڕۆ بوومە باوکت.

8 Begär av mig, så skall jag giva dig hedningarna till arvedel och jordens ändar till egendom.

داوام لێ بکە، نەتەوەکان دەکەم بە میراتت، ئەوپەڕی زەوی دەکەم بە موڵکی تۆ.

9 Du skall sönderslå dem med järnspira, såsom lerkärl skall du krossa dem."

بە گۆچانێکی ئاسنین دەیانشکێنیت و وەک گۆزەیەکی گڵین وردوخاشیان دەکەیت.»

10 Så kommen nu till förstånd, I konungar; låten varna eder, I domare på jorden.

بۆیە، ئەی پاشایان، وریابن، سەرۆکەکانی زەوی، ئاگاداربن.

11 Tjänen HERREN med fruktan, och fröjden eder med bävan.

بە ترسەوە یەزدان بپەرستن، بە لەرزەوە دڵخۆش بن.

12 Hyllen sonen, så att han icke vredgas och I förgåns på eder väg; ty snart kunde hans vrede upptändas. Saliga äro alla de som taga sin tillflykt till honom.

کوڕەکە ماچ بکەن، نەوەک تووڕە ببێت و لە ڕێگای خۆتان بفەوتێن، چونکە تووڕەیی ئەو زوو دێتە جۆش. خۆزگە دەخوازرێ بە هەموو ئەوانەی پەنا دەبەنە بەر ئەو.