< Psaltaren 18 >

1 För sångmästaren; av HERRENS tjänare David, som talade till HERREN denna sångs ord, när HERREN hade räddat honom från alla hans fienders hand och ur Sauls våld. Han sade: Hjärtligen kär har jag dig, HERRE, min starkhet,
E ALOHA aku no au ia oe, e Iehova, e ko'u ikaika.
2 HERRE, mitt bergfäste, min borg och min räddare, min Gud, min klippa, till vilken jag tager min tillflykt, min sköld och min frälsnings horn, mitt värn.
O Iehova ko'u pohaku, kuu pakaua, a me ko'u mea e ola'i; O ko'u Akua, ko'u oolea, a'u e hilinai ai; O ko'u paku, o ko'u hao e ola'i, o ko'u halepukaua kiekie.
3 HERREN, den högtlovade, åkallar jag, och från mina fiender bliver jag frälst.
E kahea aku au ia Iehova, ia ia ka hoolea, Pela au e hoopakeleia'i i ko'u mau enemi.
4 Dödens band omvärvde mig, och fördärvets strömmar förskräckte mig.
Ua puni au i ka ehaeha o ka make; Ua hooweliweli mai ia'u na ale o ka poe aia.
5 Dödsrikets band omslöto mig, dödens snaror föllo över mig. (Sheol h7585)
Ua puni au i na kaei o ka malu o ka make; Ua paa au i ko ka make upena. (Sheol h7585)
6 Men jag åkallade HERREN i min nöd och ropade till min Gud. Han hörde från sin himmelska boning min röst, och mitt rop inför honom kom till hans öron.
I ko u popilikia ana, ua kahea aku au ia Iehova, Ua auwe aku au i ko'u Akua; Ua lohe mai no ia ia'u ma kona luakini, Ua hiki aku kuu ulono imua ona, a i kona mau pepeiao.
7 Då skalv jorden och bävade, och bergens grundvalar darrade; de skakades, ty hans vrede var upptänd.
Alaila nauwe iho la ka honua a me ka haalulu; Nauweuwe iho la ua kumu o na mauna, Ua hoonauweia mai ia no kona inaina.
8 Rök steg upp från hans näsa och förtärande eld från hans mun; eldsglöd ljungade från honom.
Ua pukoa ae la ka uahi mai loko ae o kona mau puka ihu. Mai loko mai o kona waha ke ahi e ai ana; Ua kukuniia ka lanahu e ia.
9 Och han sänkte himmelen och for ned, och töcken var under hans fötter.
Ua hoohaahaa iho la oia i na lani, a iho mai la; Malalo hoi o kona mau wawae ka pouli.
10 Han for på keruben och flög, han svävade på vindens vingar.
Ua holo ia ma ke keruba, ua lele no hoi ia: Oiaio, ua lele oia ma na eheu o ka makani.
11 Han gjorde mörker till sitt täckelse, till en hydda som omslöt honom; mörka vatten, tjocka moln.
Ua hoolilo oia i ka pouli i wahi mehameha nona: O kona halelowa i hoopuni ia ia, a o na wai pouli a me na a eleele o ka lani.
12 Av glansen framför honom veko molnen undan; hagel föll, och eldsglöd for ned.
No ka olinolino imua ona, ua lele ae la kona mau ao eleele, O na hua hekili, a me na lanahu ahi.
13 Och HERREN dundrade i himmelen, den Högste lät höra sin röst; hagel föll, och eldsglöd for ned.
Ua hoohekili mai la o Iehova ma ka lani; Ua hoopuka mai la ka Mea kiekie loa i kona leo: O na hua hekili, a me na lanahu ahi.
14 Han sköt sina pilar och förskingrade dem, ljungeldar i mängd och förvirrade dem.
Ua pehi iho la i kana mau pua, e hoopuehu ia lakou; Ua pana iho la i na uwila, a ua auhee lakou ia ia.
15 Vattnens bäddar kommo i dagen, och jordens grundvalar blottades, för din näpst, o HERRE, för din vredes stormvind.
Alaila, ua ikea na kaha o na wai, Ua hoikeia mai na kumu o ka honua, I kau papa ana mai, e Iehova, i ka nou ana hoi o ka hanu o kou mau puka ihu.
16 Han räckte ut sin hand från höjden och fattade mig, han drog mig upp ur de stora vattnen.
Ua kii mai la oia mai luna mai, ua lawe ae hoi ia'u, Ua unuhi aku la oia ia'u mai loko o na wai nui.
17 Han räddade mig från min starke fiende och från mina ovänner, ty de voro mig övermäktiga.
Ua hoopakele oia ia'u i ko'u mau enemi ikaika, A me ka poe inaina mai ia'u: No ka mea, ua oi aku ko lakou ikaika i ko'u.
18 De överföllo mig på min olyckas dag, men HERREN blev mitt stöd.
Ua hoopaa mai lakou ia'u i ko'u la popilikia: Aka, ua lilo mai o Iehova i kokua no'u.
19 Han förde mig ut på rymlig plats; han räddade mig, ty han hade behag till mig.
Ua lawe ae la oia ia'u i kahi akea; Ua hoopakele mai no ia ia'u, no kona makemake ana mai ia'u.
20 HERREN lönar mig efter min rättfärdighet; efter mina händers renhet vedergäller han mig.
Ua uku mai la o Iehova ia'u e like me ko'u pono; Ua hoopai mai no ia ia'u e like me ka maemae o ko'u mau lima.
21 Ty jag höll mig på HERRENS vägar och avföll icke från min Gud i ogudaktighet;
No ka mea, ua malama aku au i na aoao o Iehova, Aole hoi au i hele hewa aku mai ko'u Akua aku.
22 nej, alla hans rätter hade jag för ögonen, och hans stadgar lät jag icke vika ifrån mig.
Mamua hoi o ko'u alo kana mau olelo hoopono a pau; Aole hoi au e pale aku i kana mau kauoha.
23 Så var jag ostrafflig inför honom och tog mig till vara för missgärning.
Ua kupono hoi au imua ona; Ua hookaawale mai au ia'u iho mai ko'u hewa mai.
24 Därför vedergällde mig HERREN efter min rättfärdighet, efter mina händers renhet inför hans ögon.
Nolaila, i hoopai mai ai o Iehova ia'u e like me ko'u pono. E like me ka maemae o ko'u mau lima imua o kona alo.
25 Mot den fromme bevisar du dig from, mot en ostrafflig man bevisar du dig ostrafflig.
Me ka mea lokomaikai e hoike ana oe ia oe iho he lokomaikai, Me ke kanaka hoopono e hoike aua oe ia oe iho he pono;
26 Mot den rene bevisar du dig ren, men mot den vrånge bevisar du dig avog.
Me ka mea maemae, e hoike ana oe ia oe iho he maemae; Me ka mea hooolea, e hoike ana oe ia oe iho ho oolea.
27 Ty du frälsar ett betryckt folk, men stolta ögon ödmjukar du.
No ka mea, e hoola ana oe i ka poe i hooluhiia; Aka, e hoohaahaa oe i na maka kiekie.
28 Ja, du låter min lampa brinna klart; HERREN, min Gud, gör mitt mörker ljuset.
No ka mea, e kuni no oe i ko'u kukui, E koomalamalama mai no o Iehova o ko'u Akua i ko'u pouli.
29 Ja, med dig kan jag nedslå härskaror, och med min Gud stormar jag murar.
Nou no wau i wahi ae ai i ka poe kaua; No ko'u Akua i lehai aku ai au maluna o ka pa.
30 Guds väg är ostrafflig; HERRENS tal är luttrat. En sköld är han för alla som taga sin tillflykt till honom.
A o ke Akua, ua hemolele kona aoao: Ua hoaoia ka olelo a Iehova; He paku oia no na mea a pau i paulele aku ia ia.
31 Ty vem är Gud förutom HERREN, och vem är en klippa utom vår Gud?
Owai ke Akua, ina aole o Iehova; Owai ka pohaku, ina aole ko kakou Akua?
32 Gud, du som omgjordade mig med kraft och lät min väg vara lyckosam,
O ke Akua ka i kakoo mai ia'u me ka ikaika; Nana no i hoopololei mai i ko'u hele ana.
33 du som gjorde mina fötter såsom hindens och ställde mig på mina höjder,
Ua hoolilo no oia i kuu mau wawae e like me na wawae dia: Ua hoonoho oia ia'u ma ko'u mau wahi kiekie.
34 du som lärde mina händer att strida och mina armar att spänna kopparbågen!
Ua ao mai no oia i ko'u mau lima e kaua; I haki ai i ko'u lima ke kikoo keleawe.
35 Du gav mig din frälsnings sköld, och din högra hand stödde mig, och ditt saktmod gjorde mig stor;
Ua haawi mai oe ia'u i kou paku e ola'i: Ua hookupaa mai ia'u kou lima akau? A o kou ahonui ka i hoomakua mai nei ia'u.
36 du skaffade rum för mina steg, där jag gick, och mina fötter vacklade icke.
Ua hoakea oe i ko'u mau kapuwai malalo iho o'u; Aole hoi i pahee kuu mau wawae.
37 Jag förföljde mina fiender och hann upp dem; jag vände icke tillbaka, förrän jag hade gjort ände på dem.
Ua alualu aku au i kuu mau enemi a loaa lakou; Ua pau e hoi lakou ia'u mamua o ko'u hoi ana mai.
38 Jag slog dem, så att de icke mer kunde resa sig; de föllo under mina fötter.
Ua pepehi aku au ia lakou. aole e hiki ia lakou ke ku ae iluna; Ua pau lakou i ka hina malalo ae o ko'u mau wawae.
39 Du omgjordade mig med kraft till striden, du böjde mina motståndare under mig.
Ua kakoo mai no oe ia'u me ka ikaika i ke kaua; Ua hoohaahaa iho oe malalo iho o'u i ka poe i ku e mai ia'u.
40 Mina fiender drev du på flykten för mig, och dem som hatade mig förgjorde jag.
Ua haawi mai no oe ia'u i ka a-i o ko'u mau enemi; I luku aku ai au i ka poe inaina mai ia'u.
41 De ropade, men det fanns ingen som frälste; till HERREN, men han svarade dem icke.
Ua kabea aku la lakou, aohe hoi mea e ola'i; Ia Iehova hoi, aole no hoi ia i ae mai.
42 Och jag stötte dem sönder till stoft för vinden, jag kastade ut dem såsom orenlighet på gatan.
Alaila, ua pakuikui au ia lakou a okaoka me he lepo la imua o a makani: Ua kiola aku au ia lakou e like me ka lepo ma ke alanui.
43 Du räddade mig ur folkets strider, du satte mig till ett huvud över hedningar; folkslag som jag ej kände blevo mina tjänare.
Ua hoopakele oe ia'u i ka paio ana o na kanaka; Ua hoolilo oe ia'u i poo no na lahuikanaka e; E malama mai ana no ia'u ka poe kanaka a'u i ike ole ai.
44 Vid blotta ryktet hörsammade de mig; främlingar visade mig underdånighet.
A kui ka lono o'u, e malama koke mai no lakou ia'u; E hooloho mai no ia'u na keiki a kanaka e.
45 Ja, främlingarnas mod vissnade bort; med bävan övergåvo de sina borgar.
E mae aku ana no na kanaka e: E makau ana lakou ma ko lakou wahi paa.
46 HERREN lever! Lovad vare min klippa, och upphöjd vare min frälsnings Gud!
Ke ola mau nei no Iehova, e hoomaikaiia ko'u pohaku, E hapaiia'ku ko'u Akua e ola'i.
47 Gud, som har givit mig hämnd och tvingat folken under mig;
O ke Akua ka i haawi mai na'u e hoopai aku: Oia ka i hoolilo i Kanaka malalo iho o'u:
48 du som har befriat mig från mina fiender och upphöjt mig över mina motståndare, räddat mig från våldets man!
Oia ka i hoopakele ia'u i ko'u mau enemi: Nau no wau i hookiekie ae maluna o ka poe i ku o mai ia'u; Nau no wau i hoola i ke kanaka pepehi wale mai.
49 Fördenskull vill jag tacka dig bland hedningarna, HERRE, och lovsjunga ditt namn.
Nolaila au e hoomaikai aku ai ia oe, e Iehova, mawaena o ko na aina e: E hoolea aku hoi au i kou inoa.
50 Ty du giver din konung stor seger och gör nåd mot din smorde, mot David och hans säd till evig tid.
Nani no kona hoola ana i kana alii; Ua aloha mau mai no ia i kona mea poui, ia Davida, a me kana mamo.

< Psaltaren 18 >