Psaltaren 147
1 Halleluja! Ja, det är gott att lovsjunga vår Gud, ja, det är ljuvligt; lovsång höves oss.
Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
2 HERREN är den som bygger upp Jerusalem, Israels fördrivna samlar han tillhopa.
Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
3 Han helar dem som hava förkrossade hjärtan, och deras sår förbinder han.
Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
4 Han bestämmer stjärnornas mängd, han nämner dem alla vid namn.
Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
5 Vår Herre är stor och väldig i kraft, hans förstånd har ingen gräns.
Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
6 HERREN uppehåller de ödmjuka, men de ogudaktiga slår han till jorden.
Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
7 Höjen sång till HERREN med tacksägelse, lovsjungen vår Gud till harpa,
Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
8 honom som betäcker himmelen med moln, honom som bereder regn åt jorden, honom som låter gräs skjuta upp på bergen,
Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
9 honom som giver föda åt djuren, åt korpens ungar som ropa.
Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
10 Han har icke sin lust i hästens styrka, hans behag står ej till mannens snabbhet.
Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
11 HERRENS behag står till dem som frukta honom, till dem som hoppas på hans nåd.
Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
12 Jerusalem, prisa HERREN; Sion, lova din Gud.
Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
13 Ty han har gjort bommarna för dina portar fasta; han har välsignat dina barn i dig.
Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
14 Han skaffar dina gränser frid, han mättar dig med bästa vete.
On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
15 Han låter sitt tal gå ut till jorden, hans ord löper åstad med hast.
On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
16 Han låter snö falla såsom ull, rimfrost strör han ut såsom aska.
On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
17 Han kastar sitt hagel såsom smulor; vem kan bestå för hans frost?
Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
18 Åter sänder han sitt ord, då smälter det frusna; sin vind låter han blåsa, då strömmar vatten.
Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
19 Han har förkunnat för Jakob sitt ord, för Israel sina stadgar och rätter.
Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
20 Så har han icke gjort för något hednafolk; och hans rätter, dem känna de icke. Halleluja!
Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.
