Psaltaren 139
1 För sångmästaren; av David; en psalm. HERRE, du utrannsakar mig och känner mig.
Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. PANIE, przeniknąłeś [mnie] i znasz mnie.
2 Evad jag sitter eller uppstår, vet du det; du förstår mina tankar fjärran ifrån.
Wiesz, kiedy siedzę i wstaję, z daleka znasz moje myśli.
3 Evad jag går eller ligger, utforskar du det, och med alla mina vägar är du förtrogen.
Otaczasz moją ścieżkę i spoczynek, wszystkie moje drogi są ci znane.
4 Ty förrän ett ord är på min tunga, se, så känner du, HERRE, det till fullo.
Zanim na [moim] języku pojawi się słowo, ty, PANIE, już je znasz.
5 Du omsluter mig på alla sidor och håller mig i din hand.
Otaczasz mnie z tyłu i z przodu i położyłeś na mnie twoją rękę.
6 En sådan kunskap är mig alltför underbar; den är mig för hög, jag kan icke begripa den.
Zbyt cudowna jest dla mnie [twoja] wiedza; jest wzniosła, nie mogę jej pojąć.
7 Vart skall jag gå för din Ande, och vart skall jag fly för ditt ansikte?
Dokąd ujdę przed twoim duchem? Dokąd ucieknę przed twoim obliczem?
8 Fore jag upp till himmelen, så är du där, och bäddade jag åt mig i dödsriket, se, så är du ock där. (Sheol h7585)
Jeśli wstąpię do nieba, [jesteś] tam; jeśli przygotuję sobie posłanie w piekle, tam też jesteś. (Sheol h7585)
9 Toge jag morgonrodnadens vingar, gjorde jag mig en boning ytterst i havet,
Gdybym wziął skrzydła zorzy porannej, aby zamieszkać na krańcu morza;
10 så skulle också där din hand leda mig och din högra hand fatta mig.
I tam twoja ręka prowadziłaby mnie i twoja prawica by mnie podtrzymała.
11 Och om jag sade: "Mörker må betäcka mig och ljuset bliva natt omkring mig",
Jeśli powiem: Na pewno zakryją mnie ciemności, to i noc [będzie] dokoła mnie światłem.
12 så skulle själva mörkret icke vara mörkt för dig, natten skulle lysa såsom dagen: ja, mörkret skulle vara såsom ljuset.
Nawet ciemność [nic] przed tobą nie skryje, dla ciebie noc świeci jak dzień, ciemność jest jak światłość.
13 Ty du har skapat mina njurar, du sammanvävde mig i min moders liv.
Ty bowiem panujesz nad moimi nerkami; okryłeś mnie w łonie mojej matki.
14 Jag tackar dig för att jag är danad så övermåttan underbart; ja, underbara äro dina verk, min själ vet det väl.
Wysławiam cię, bo zostałem stworzony w sposób zadziwiający i cudowny; przedziwne są twoje dzieła, a moja dusza zna [je] bardzo dobrze.
15 Benen i min kropp voro icke förborgade för dig, när jag bereddes i det fördolda, när jag bildades i jordens djup.
Żadna moja kość nie była zakryta przed tobą, gdy zostałem stworzony w skrytości i misternie złożony w głębiach ziemi.
16 Dina ögon sågo mig, när jag ännu knappast var formad; alla mina dagar blevo uppskrivna i din bok, de voro bestämda, förrän någon av dem hade kommit.
Twoje oczy widziały niedoskonały płód mego [ciała]; w twojej księdze są zapisane wszystkie [moje] członki i dni, w [które] były kształtowane, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.
17 Huru outgrundliga äro icke för mig dina tankar, o Gud, huru stor är icke deras mångfald!
Jak drogie są dla mnie twoje myśli, Boże! Jak wielka jest ich liczba!
18 Skulle jag räkna dem, så vore de flera än sanden; när jag uppvaknade, vore jag ännu hos dig.
Gdybym chciał je zliczyć, byłoby ich więcej niż piasku; gdy się budzę, jeszcze jestem z tobą.
19 Gud, o att du ville dräpa de ogudaktiga! Ja, måtte de blodgiriga vika bort ifrån mig,
Zgładzisz, Boże, niegodziwego; niech odstąpią ode mnie ludzie krwawi;
20 de som tala om dig med ränker i sinnet, de som hava bragt dina städer i fördärv!
[Którzy] mówią obrzydliwości przeciwko tobie, twoi wrogowie nadaremnie biorą [twoje imię].
21 Skulle jag icke hata dem som hata dig, HERRE? Skulle jag icke känna leda vid dem som stå dig emot?
Czy nie nienawidzę tych, PANIE, którzy nienawidzą ciebie? I nie brzydzę się tymi, którzy przeciwko tobie powstają?
22 Jag hatar dem med starkaste hat; ja, mina fiender hava de blivit.
Nienawidzę ich pełnią nienawiści i mam [ich] za wrogów.
23 Utrannsaka mig, Gud, och känn mitt hjärta; pröva mig och känn mina tankar,
Przeniknij mnie, Boże, i poznaj moje serce; wypróbuj mnie i poznaj moje myśli;
24 och se till, om jag är stadd på en olycksväg, och led mig på den eviga vägen.
I zobacz, czy [jest] we mnie droga nieprawości, a prowadź mnie drogą wieczną.
