Psaltaren 139

1 För sångmästaren; av David; en psalm. HERRE, du utrannsakar mig och känner mig.

Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Panie! doświadczyłeś i doznałeś mię.

2 Evad jag sitter eller uppstår, vet du det; du förstår mina tankar fjärran ifrån.

Tedy znasz siedzenie moje, i powstanie moje, wyrozumiewasz myśli moje z daleka.

3 Evad jag går eller ligger, utforskar du det, och med alla mina vägar är du förtrogen.

Tyś chodzenie moje i leżenie moje ogarnął, świadomeś wszystkich dróg moich.

4 Ty förrän ett ord är på min tunga, se, så känner du, HERRE, det till fullo.

Nim przyjdzie słowo na język mój, oto Panie! ty to wszystko wiesz.

5 Du omsluter mig på alla sidor och håller mig i din hand.

Z tyłu i z przodku otoczyłeś mię, a położyłeś na mię rękę twoję.

6 En sådan kunskap är mig alltför underbar; den är mig för hög, jag kan icke begripa den.

Dziwniejsza umiejętność twoja nad dowcip mój; wysoka jest, nie mogę jej pojąć.

7 Vart skall jag gå för din Ande, och vart skall jag fly för ditt ansikte?

Dokąd ujdę przed duchem twoim? a dokąd przed obliczem twojem uciekę?

8 Fore jag upp till himmelen, så är du där, och bäddade jag åt mig i dödsriket, se, så är du ock där. (Sheol h7585)

Jeźlibym wstąpił do nieba, jesteś tam; i jeźlibym sobie posłał w grobie, i tameś przytomny. (Sheol h7585)

9 Toge jag morgonrodnadens vingar, gjorde jag mig en boning ytterst i havet,

Wziąłlibym skrzydła rannej zorzy, abym mieszkał na końcu morza,

10 så skulle också där din hand leda mig och din högra hand fatta mig.

I tamby mię ręka twoja prowadziła, a dosięgłaby mię prawica twoja.

11 Och om jag sade: "Mörker må betäcka mig och ljuset bliva natt omkring mig",

Albo rzekłlibym: Wżdyć ciemności zakryją mię; aleć i noc jest światłem około mnie,

12 så skulle själva mörkret icke vara mörkt för dig, natten skulle lysa såsom dagen: ja, mörkret skulle vara såsom ljuset.

Gdyż i ciemności nic nie zakryją przed tobą; owszem tobie noc jako dzień świeci; ciemnościć są jako światłość.

13 Ty du har skapat mina njurar, du sammanvävde mig i min moders liv.

Ty zaiste w nocy masz nerki moje; okryłeś mię w żywocie matki mojej.

14 Jag tackar dig för att jag är danad så övermåttan underbart; ja, underbara äro dina verk, min själ vet det väl.

Wysławiam cię dlatego, że się zdumiewam strasznym i dziwnym sprawom twoim, a dusza moja zna je wybornie.

15 Benen i min kropp voro icke förborgade för dig, när jag bereddes i det fördolda, när jag bildades i jordens djup.

Nie zataiła się żadna kość moja przed tobą, chociażem był uczyniony w skrytości, i misternie złożony w niskościach ziemi.

16 Dina ögon sågo mig, när jag ännu knappast var formad; alla mina dagar blevo uppskrivna i din bok, de voro bestämda, förrän någon av dem hade kommit.

Niedoskonały płód ciała mego widziały oczy twoje; w księgi twoje wszystkie członki moje wpisane są, i dni, w których kształtowane były, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.

17 Huru outgrundliga äro icke för mig dina tankar, o Gud, huru stor är icke deras mångfald!

Przetoż o jako drogie są u mnie myśli twoje, Boże! a jako ich jest wielka liczba.

18 Skulle jag räkna dem, så vore de flera än sanden; när jag uppvaknade, vore jag ännu hos dig.

Jeźlibym je chciał zliczyć, nad piasek rozmnożyły się; ocucęli się, jeszczem ci ja z tobą.

19 Gud, o att du ville dräpa de ogudaktiga! Ja, måtte de blodgiriga vika bort ifrån mig,

Zabiłlibyś, o Boże! niezbożnika, tedyćby mężowie krwawi odstąpili odemnie;

20 de som tala om dig med ränker i sinnet, de som hava bragt dina städer i fördärv!

Którzy mówią przeciwko tobie obrzydłości, którzy próżno wynoszą nieprzyjaciół twoich.

21 Skulle jag icke hata dem som hata dig, HERRE? Skulle jag icke känna leda vid dem som stå dig emot?

Izali tych, którzy cię w nienawiści mają, o Panie! niemam w nienawiści? a ci, którzy przeciwko tobie powstawają, izaż mi nie omierzli?

22 Jag hatar dem med starkaste hat; ja, mina fiender hava de blivit.

Główną nienawiścią nienawidzę ich, a mam ich za nieprzyjaciół.

23 Utrannsaka mig, Gud, och känn mitt hjärta; pröva mig och känn mina tankar,

Wyszpieguj mię, Boże! a poznaj serce moje; doświadcz mię, a poznaj myśli moje,

24 och se till, om jag är stadd på en olycksväg, och led mig på den eviga vägen.

I obacz, jeźli droga odporności jest we mnie, a prowadź mię drogą wieczną.