Psaltaren 132

1 En vallfartssång. Tänk, HERRE, David till godo, på allt vad han fick lida,

Pieśń stopni. Pamiętaj, PANIE, Dawida [i] wszystkie jego utrapienia;

2 han som svor HERREN en ed och gjorde ett löfte åt den Starke i Jakob;

Jak przysiągł PANU [i] ślubował potężnemu [Bogu] Jakuba, [mówiąc]:

3 "Jag skall icke gå in i den hydda där jag bor, ej heller bestiga mitt viloläger,

Zaprawdę, nie wejdę do przybytku, do mego domu, i nie wstąpię na posłanie mego łoża;

4 jag skall icke unna mina ögon sömn eller mina ögonlock slummer,

I nie dam zasnąć swoim oczom ani drzemać swoim powiekom;

5 förrän jag har funnit en plats åt HERREN, en boning åt den Starke i Jakob."

Póki nie znajdę miejsca dla PANA, mieszkania dla potężnego [Boga] Jakuba.

6 Ja, vi hörde därom i Efrata, vi förnummo det i skogsbygden.

Oto usłyszeliśmy o niej w Efrata, znaleźliśmy ją na polach leśnych.

7 Låtom oss gå in i hans boning, tillbedja vid hans fotapall.

Wejdźmy do jego przybytków, oddajmy pokłon u podnóżka jego stóp.

8 Stå upp, HERRE, och kom till din vilostad, du och din makts ark.

Powstań, PANIE, i [wejdź] do miejsca twego odpoczynku, ty i arka twojej mocy.

9 Dina präster vare klädda i rättfärdighet, och dina fromma juble.

Niech twoi kapłani ubiorą się w sprawiedliwość, a twoi święci niech się radują.

10 För din tjänare Davids skull må du icke visa tillbaka din smorde.

Ze względu na Dawida, twego sługę, nie odtrącaj oblicza twego pomazańca.

11 HERREN har svurit David en osviklig ed, som han icke skall rygga: "Av ditt livs frukt skall jag sätta konungar på din tron.

Przysiągł PAN Dawidowi prawdę i nie wycofa się z tego: Z owocu twoich bioder posadzę na twoim tronie.

12 Om dina barn hålla mitt förbund och hålla mitt vittnesbörd, som jag skall lära dem, så skola ock deras barn till evig tid få sitta på din tron.

Jeśli twoi synowie będą strzegli mojego przymierza i moich świadectw, których ich nauczę, to wtedy i ich synowie aż na wieki będą siedzieli na twoim tronie.

13 Ty HERREN har utvalt Sion, där vill han hava sin boning.

PAN bowiem wybrał Syjon i upodobał [go] sobie na mieszkanie:

14 Detta är min vilostad till evig tid; här skall jag bo, ty till detta ställe har jag lust.

To będzie mój odpoczynek aż na wieki; tu będę mieszkał, bo go sobie upodobałem.

15 Dess förråd skall jag rikligen välsigna, åt dess fattiga skall jag giva bröd till fyllest.

Będę obficie błogosławił jego żywność, a jego ubogich nasycę chlebem.

16 Dess präster skall jag kläda i frälsning, och dess fromma skola jubla högt.

Jego kapłanów przyodzieję zbawieniem, a jego święci będą wołać radośnie.

17 Där skall jag låta ett horn skjuta upp åt David; där har jag rett till en lampa åt min smorde.

[Tam] sprawię, że zakwitnie róg Dawida; tam zgotuję pochodnię memu pomazańcowi.

18 Hans fiender skall jag kläda i skam, men på honom skall hans krona glänsa."

Okryję jego nieprzyjaciół wstydem, ale nad nim rozkwitnie jego korona.