< Psaltaren 132 >

1 En vallfartssång. Tänk, HERRE, David till godo, på allt vad han fick lida,
سرود درجات ای خداوند برای داود به یاد آور، همه مذلتهای او را.۱
2 han som svor HERREN en ed och gjorde ett löfte åt den Starke i Jakob;
چگونه برای خداوند قسم خورد و برای قادر مطلق یعقوب نذر نمود۲
3 "Jag skall icke gå in i den hydda där jag bor, ej heller bestiga mitt viloläger,
که به خیمه خانه خود هرگز داخل نخواهم شد، و بر بستر تختخواب خود برنخواهم آمد.۳
4 jag skall icke unna mina ögon sömn eller mina ögonlock slummer,
خواب به چشمان خود نخواهم داد و نه پینکی به مژگان خویش،۴
5 förrän jag har funnit en plats åt HERREN, en boning åt den Starke i Jakob."
تا مکانی برای خداوندپیدا کنم و مسکنی برای قادر مطلق یعقوب.۵
6 Ja, vi hörde därom i Efrata, vi förnummo det i skogsbygden.
اینک ذکر آن را در افراته شنیدیم و آن را درصحرای یعاریم یافتیم.۶
7 Låtom oss gå in i hans boning, tillbedja vid hans fotapall.
به مسکن های او داخل شویم و نزد قدمگاه وی پرستش نماییم.۷
8 Stå upp, HERRE, och kom till din vilostad, du och din makts ark.
‌ای خداوند به آرامگاه خود برخیز و بیا، تو و تابوت قوت تو.۸
9 Dina präster vare klädda i rättfärdighet, och dina fromma juble.
کاهنان تو به عدالت ملبس شوند ومقدسانت ترنم نمایند.۹
10 För din tjänare Davids skull må du icke visa tillbaka din smorde.
به‌خاطر بنده خودداود، روی مسیح خود را برمگردان.۱۰
11 HERREN har svurit David en osviklig ed, som han icke skall rygga: "Av ditt livs frukt skall jag sätta konungar på din tron.
خداوند برای داود به راستی قسم خورد و از آن برنخواهدگشت که «از ثمره صلب تو بر تخت تو خواهم گذاشت.۱۱
12 Om dina barn hålla mitt förbund och hålla mitt vittnesbörd, som jag skall lära dem, så skola ock deras barn till evig tid få sitta på din tron.
اگر پسران تو عهد مرا نگاه دارند وشهادتم را که بدیشان می‌آموزم، پسران ایشان نیزبر کرسی تو تا به ابد خواهند نشست.»۱۲
13 Ty HERREN har utvalt Sion, där vill han hava sin boning.
زیرا که خداوند صهیون را برگزیده است وآن را برای مسکن خویش مرغوب فرموده.۱۳
14 Detta är min vilostad till evig tid; här skall jag bo, ty till detta ställe har jag lust.
«این است آرامگاه من تا ابدالاباد. اینجا ساکن خواهم بود زیرا در این رغبت دارم.۱۴
15 Dess förråd skall jag rikligen välsigna, åt dess fattiga skall jag giva bröd till fyllest.
آذوقه آن را هرآینه برکت خواهم داد و فقیرانش را به نان سیر خواهم ساخت،۱۵
16 Dess präster skall jag kläda i frälsning, och dess fromma skola jubla högt.
و کاهنانش را به نجات ملبس خواهم ساخت و مقدسانش هرآینه ترنم خواهند نمود.۱۶
17 Där skall jag låta ett horn skjuta upp åt David; där har jag rett till en lampa åt min smorde.
در آنجا شاخ داود را خواهم رویانید و چراغی برای مسیح خود آماده خواهم ساخت.۱۷
18 Hans fiender skall jag kläda i skam, men på honom skall hans krona glänsa."
دشمنان او را به خجالت ملبس خواهم ساخت و تاج او بر وی شکوفه خواهدآورد.»۱۸

< Psaltaren 132 >