Psaltaren 128

1 En vallfartssång. Säll är envar som fruktar HERREN och vandrar på hans vägar.

Bulahan ang tagsatagsa nga may kahadlok kang Jehova, Nga nagalakaw sa iyang mga dalan.

2 Ja, av dina händers arbete får du njuta frukten; säll är du, och väl dig!

Kay ikaw magakaon sa kinabudlayan sa imong mga kamot: Magamalipayon ikaw, ug adunay kaayohan uban kanimo.

3 Lik ett fruktsamt vinträd varder din hustru, därinne i ditt hus, lika olivtelningar dina barn, omkring ditt bord.

Ang imong asawa mahimong ingon sa mabungaon nga parras, Sa mga kasuokang dapit sa imong balay; Ang imong mga anak ingon sa mga tanum nga oliva, Nga managlibut sa imong lamesa.

4 Ty se, så varder den man välsignad, som fruktar HERREN.

Ania karon, sa ingon niini pagabulahanon ang tawo Nga may kahadlok kang Jehova.

5 HERREN välsigne dig från Sion; må du få se Jerusalems välgång i alla dina livsdagar,

Si Jehova magapanalangin kanimo gikan sa Sion: Ug masud-ong mo ang kaayohan sa Jerusalem sa tanang mga adlaw sa imong kinabuhi.

6 och må du få se barn av dina barn. Frid över Israel!

Oo, masud-ong mo ang imong mga anak sa imong mga anak. Ang pakigdait sa ibabaw sa Israel.