Psaltaren 122

1 En vallfartssång; av David. Jag gladdes, när man sade till mig: "Vi skola gå till HERRENS hus."

Pieśń stopni Dawida. Uradowałem się, gdy mi powiedziano: Pójdziemy do domu PANA.

2 Våra fötter fingo träda in i dina portar, Jerusalem,

Nasze nogi stanęły w twoich bramach, o Jeruzalem!

3 Jerusalem, du nyuppbyggda stad, där hus sluter sig väl till hus,

Jeruzalem, [pięknie] budowane jak miasto, w jedną całość zespolone;

4 dit stammarna draga upp, HERRENS stammar, efter lagen för Israel, till att prisa HERRENS namn.

Bo tam wstępują pokolenia, pokolenia PANA, [do] świadectwa Izraela, aby wysławiać imię PANA.

5 Ty där äro ställda domarstolar, stolar för Davids hus.

Tam bowiem są postawione trony sądu, trony domu Dawida.

6 Önsken Jerusalem frid; ja, dem gånge väl, som älska dig.

Proście o pokój dla Jeruzalem: Niech się szczęści tym, którzy cię miłują.

7 Frid vare inom dina murar, välgång i dina palats!

Niech będzie pokój w twoich murach i spokój w twoich pałacach.

8 För mina bröders och vänners skull vill jag tillsäga dig frid.

Ze względu na moich braci i dla moich przyjaciół będę teraz ci życzył pokoju.

9 För HERRENS, vår Guds, hus' skull vill jag söka din välfärd.

Ze względu na dom PANA, naszego Boga, będę zabiegał o twoje dobro.