< Psaltaren 122 >
1 En vallfartssång; av David. Jag gladdes, när man sade till mig: "Vi skola gå till HERRENS hus."
Davudun ziyarət nəğməsi. Mənə «Rəbbin evinə gedək» deyilərkən sevindim.
2 Våra fötter fingo träda in i dina portar, Jerusalem,
Ey Yerusəlim, sənin darvazalarından keçdim, Torpağına qədəm qoydum.
3 Jerusalem, du nyuppbyggda stad, där hus sluter sig väl till hus,
Bu, Yerusəlim şəhəridir, Çox sıx tikilmişdir.
4 dit stammarna draga upp, HERRENS stammar, efter lagen för Israel, till att prisa HERRENS namn.
İsrail üçün verilən şəhadət naminə Qəbilələr, Rəbbin qəbilələri Rəbbin isminə şükür etmək üçün Buranı ziyarət etməyə gəlirlər.
5 Ty där äro ställda domarstolar, stolar för Davids hus.
Hökm üçün burada taxtlar qurulub, Bu taxtlarda Davud sülaləsi oturub.
6 Önsken Jerusalem frid; ja, dem gånge väl, som älska dig.
Hamı Yerusəlim üçün sülh diləsin: «Qoy səni sevənlər dinc həyat sürsün!
7 Frid vare inom dina murar, välgång i dina palats!
Qoy qala divarlarının içində sülh olsun! Qoy saraylarındakılar dinc yaşasın!»
8 För mina bröders och vänners skull vill jag tillsäga dig frid.
Yoldaşlarıma, dostlarıma görə «Səndə sülh olsun!» deyirəm.
9 För HERRENS, vår Guds, hus' skull vill jag söka din välfärd.
Allahımız Rəbbin evinə görə Sənə bəxtiyarlıq diləyirəm.