Psaltaren 121

1 En vallfartssång. Jag lyfter mina ögon upp till bergen: varifrån skall min hjälp komma?

«Ωδή των Αναβαθμών.» Υψόνω τους οφθαλμούς μου προς τα όρη· πόθεν θέλει ελθεί η βοήθειά μου;

2 Min hjälp kommer från HERREN, som har gjort himmel och jord.

Η βοήθειά μου έρχεται από του Κυρίου, του ποιήσαντος τον ουρανόν και την γην.

3 Icke skall han låta din fot vackla, icke slumrar han som bevarar dig!

Δεν θέλει αφήσει να κλονισθή ο πους σου· ουδέ θέλει νυστάξει ο φυλάττων σε.

4 Nej, han som bevarar Israel, han slumrar icke, han sover icke.

Ιδού, δεν θέλει νυστάξει ουδέ θέλει αποκοιμηθή, ο φυλάττων τον Ισραήλ.

5 HERREN är den som bevarar dig, HERREN är ditt skygd på din högra sida.

Ο Κύριος είναι ο φύλαξ σου· ο Κύριος είναι η σκέπη σου εκ δεξιών σου.

6 Solen skall icke skada dig om dagen, ej heller månen om natten.

Την ημέραν ο ήλιος δεν θέλει σε βλάψει, ουδέ η σελήνη την νύκτα.

7 HERREN skall bevara dig för allt ont, han skall bevara din själ.

Ο Κύριος θέλει σε φυλάττει από παντός κακού· θέλει φυλάττει την ψυχήν σου.

8 HERREN skall bevara din utgång och din ingång, från nu och till evig tid.

Ο Κύριος θέλει φυλάττει την έξοδόν σου και την είσοδόν σου, από του νυν και έως του αιώνος.