< Psaltaren 121 >
1 En vallfartssång. Jag lyfter mina ögon upp till bergen: varifrån skall min hjälp komma?
Kathutkung: Panuekhoeh, tami tangawn ni Hezekiah a ti awh Kabawpnae teh nâhoi maw a tho han ka titeh, monnaw koelah ka khet.
2 Min hjälp kommer från HERREN, som har gjort himmel och jord.
Kalvan hoi talai kasakkung BAWIPA koehoi doeh a tho.
3 Icke skall han låta din fot vackla, icke slumrar han som bevarar dig!
Bawipa ni na khok tâlaw sak hoeh. Nang khenyawnkung teh ngâm boihoeh.
4 Nej, han som bevarar Israel, han slumrar icke, han sover icke.
Atangcalah Isarelnaw khenyawnkung Ahni teh ngâm boihoeh, ip hai ip boihoeh.
5 HERREN är den som bevarar dig, HERREN är ditt skygd på din högra sida.
BAWIPA ni nang teh, na khetyawt. BAWIPA teh, aranglae tâhlip, na kângue e doeh.
6 Solen skall icke skada dig om dagen, ej heller månen om natten.
Khodai vah kanî, karum vah thapa ni runae na poe mahoeh.
7 HERREN skall bevara dig för allt ont, han skall bevara din själ.
BAWIPA ni runae pueng thung hoi na khetyawt han, na hringnae hai a khetyawt han.
8 HERREN skall bevara din utgång och din ingång, från nu och till evig tid.
BAWIPA ni, na ceinae, na thonae pueng hah atuhoi pout laipalah, a khetyawt han.