< Psaltaren 121 >

1 En vallfartssång. Jag lyfter mina ögon upp till bergen: varifrån skall min hjälp komma?
Keima kadah’in thinglhanglam kavei, hichea kon a khu eipanpi hung hintem?
2 Min hjälp kommer från HERREN, som har gjort himmel och jord.
Van le lei sem pa Paka a kon a eipanpi hung ahi.
3 Icke skall han låta din fot vackla, icke slumrar han som bevarar dig!
Aman nangma nakipalsah louding; nachingpa chu ihmu louding ahi.
4 Nej, han som bevarar Israel, han slumrar icke, han sover icke.
Tahbeh’in Israel chingpa chu itihchan hijongleh ihmu lhulou ding ahilouleh ihmu louding ahi.
5 HERREN är den som bevarar dig, HERREN är ditt skygd på din högra sida.
Pakai amatah chu nachingpa ahi! Ama nakom a ading jingin nahoidohna limm in apang jinge.
6 Solen skall icke skada dig om dagen, ej heller månen om natten.
Sun leh nisan nasangpeh pontin, janleh lhanvah injong nasubeipon te.
7 HERREN skall bevara dig för allt ont, han skall bevara din själ.
Pakai in thilse jousea nahoidohsah intin nahinkho chingjing nante.
8 HERREN skall bevara din utgång och din ingång, från nu och till evig tid.
Pakai in tuapat tonsot gei in navai kondoh leh nahung vailhun in nachingjing tahen.

< Psaltaren 121 >