Psaltaren 120

1 En vallfartssång. Jag ropar till HERREN i min nöd, och han svarar mig.

१माझ्या संकटात मी परमेश्वराकडे मोठ्याने ओरडलो, आणि त्याने मला उत्तर दिले.

2 HERRE, rädda min själ från lögnaktiga läppar, från en falsk tunga.

२हे परमेश्वरा, जे कोणी आपल्या ओठाने खोटे बोलतात, आणि आपल्या जिभेने फसवतात त्यापासून माझा जीव सोडीव.

3 Varmed bliver du lönad, både nu och allt framgent, du falska tunga?

३हे कपटी जिभे, तुला काय दिले जाईल, आणि आणखी तुला काय मिळणार?

4 Jo, med en våldsverkares skarpa pilar och med glödande ginstkol.

४तो योद्ध्याच्या धारदार बाणांनी, रतम लाकडाच्या जळत्या निखाऱ्यावर बाणाचे टोक तापवून तुला मारील.

5 Ve mig, att jag måste dväljas i Meseks land och bo ibland Kedars hyddor!

५मला हायहाय! कारण मी तात्पुरता मेशेखात राहतो, मी पूर्वी केदारच्या तंबूमध्ये राहत होतो.

6 Länge nog har min själ måst bo ibland dem som hata friden.

६शांतीचा तिरस्कार करणाऱ्यांबरोबर मी खूप काळ राहिलो आहे.

7 Jag själv håller frid, men säger jag blott ett ord, äro de redo till strid.

७मी शांतीप्रिय मनुष्य आहे, पण जेव्हा मी बोलतो, ते युध्दासाठी उठतात.