Psaltaren 120

1 En vallfartssång. Jag ropar till HERREN i min nöd, och han svarar mig.

૧ચઢવાનું ગીત. મારા સંકટમાં મેં યહોવાહને પોકાર કર્યો અને તેમણે મને ઉત્તર આપ્યો.

2 HERRE, rädda min själ från lögnaktiga läppar, från en falsk tunga.

૨હે યહોવાહ, જેઓ પોતાના હોઠોથી જૂઠું બોલે છે અને તેમની જીભથી છેતરે છે, તેઓથી તમે મારા આત્માને બચાવો.

3 Varmed bliver du lönad, både nu och allt framgent, du falska tunga?

૩હે કપટી જીભ, તને તો તે શું કરશે? અને તારા તે શા હાલ કરશે?

4 Jo, med en våldsverkares skarpa pilar och med glödande ginstkol.

૪તને યોદ્ધાઓ તીક્ષ્ણ બાણોથી વીંધશે, અને ધગધગતા કોલસાથી તને દઝાડાશે.

5 Ve mig, att jag måste dväljas i Meseks land och bo ibland Kedars hyddor!

૫મને અફસોસ છે કે હું મેશેખમાં રહું છું; અગાઉ હું કેદારના તંબુઓ મધ્યે રહેતો હતો.

6 Länge nog har min själ måst bo ibland dem som hata friden.

૬જે શાંતિ પર દ્વેષ રાખે છે તેની સાથે રહીને હવે તો હું ધરાઈ ગયો છું.

7 Jag själv håller frid, men säger jag blott ett ord, äro de redo till strid.

૭હું શાંતિ ચાહું છું, પણ જ્યારે હું બોલું છું, ત્યારે તેઓ લડાઈ કરવા માગે છે.