Psaltaren 119
1 Saliga äro de vilkas väg är ostrafflig, de som vandra efter HERRENS lag.
Ka hari te hunga he tapatahi nei i te ara, e haere nei i te ture a Ihowa.
2 Saliga äro de som taga hans vittnesbörd i akt, de som av allt hjärta söka honom,
Ka hari te hunga e mau ana ki ana whakaaturanga; e whakapaua ana o ratou ngakau ki te rapu i a ia.
3 de som icke göra vad orätt är, utan vandra på hans vägar.
Ae, e kore ratou e mahi i te kino; e haere ana ratou i ana ara.
4 Du har givit befallningar, för att de skola hållas med all flit.
Kua oti matou te whakahau ki au akoranga, kia ata puritia e matou.
5 O att mina vägar vore rätta, så att jag hölle dina stadgar!
Aue, me i whakatikaia toku ara ki te pupuri i au akoranga!
6 Då skulle jag icke komma på skam, när jag skådade på alla dina bud.
Ko reira ahau ka kore ai e whakama: i ahau ka whai whakaaro nei ki au whakahau katoa.
7 Jag vill tacka dig av uppriktigt hjärta, när jag får lära din rättfärdighets rätter.
Ka whakamoemiti ahau ki a koe i runga i te ngakau tika, ina ako ahau i au whakaritenga tika.
8 Dina stadgar vill jag hålla; övergiv mig icke så helt och hållet.
Ka puritia e ahau au tikanga: kaua ahau e whakarerea rawatia.
9 Huru skall en yngling bevara sin väg obesmittad? När han håller sig efter ditt ord.
He aha te mea e ma ai i te taitamariki tona ara? kia rite ki tau kupu tana whakamaharatanga iho.
10 Jag söker dig av allt mitt hjärta; låt mig icke fara vilse från dina bud.
Kua whakapaua e ahau toku ngakau ki te rapu i a koe: kaua ahau e tukua kia kotiti ke i au whakahau.
11 Jag gömmer ditt tal i mitt hjärta, för att jag icke skall synda mot dig.
Kua whakatakotoria e ahau tau kupu ki roto ki toku ngakau, kei hara ahau ki a koe.
12 Lovad vare du, HERRE! Lär mig dina stadgar.
E Ihowa, ka whakapaingia koe: whakaakona ahau ki au tikanga.
13 Med mina läppar förtäljer jag alla din muns rätter.
Kua whakapuakina e oku ngutu nga whakaritenga katoa a tou mangai.
14 Jag fröjdar mig över dina vittnesbörds väg såsom över alla skatter.
Ko toku koa i te ara o au whakaaturanga, me te mea mo nga taonga katoa.
15 Jag vill begrunda dina befallningar och skåda på dina stigar.
Ka whakaaroaro ahau ki au ako, a ka whai mahara ki au huarahi.
16 Jag har min lust i dina stadgar, jag förgäter icke ditt ord.
He oranga ngakau ki ahau au tikanga: e kore ahau e wareware ki tau kupu.
17 Gör väl mot din tjänare, så att jag får leva, då vill jag hålla ditt ord.
Kia atawhai ki tau pononga, kia ora ai ahau; kia puritia ai hoki tau kupu.
18 Öppna mina ögon, så att jag kan skåda undren i din lag.
Whakatirohia oku kanohi kia kite ai ahau i nga mea whakamiharo i roto i tau ture.
19 Jag är en främling på jorden; fördölj icke dina bud för mig.
He manene ahau i runga i te whenua: kaua au whakahau e huna ki ahau.
20 Min själ är sönderkrossad av ständig trängtan efter dina rätter.
Ka ngawha toku wairua i te matenui atu ki au whakaritenga i nga wa katoa.
21 Du näpser de fräcka, de förbannade, dem som fara vilse från dina bud.
Kua riria e koe te hunga whakakake kua oti nei te kanga, e kotiti ke nei i au whakahau.
22 Tag bort ifrån mig smälek och förakt, ty jag tager i akt dina vittnesbörd.
Parea atu i ahau te tawai me te whakahawea: kua mau hoki ahau ki au whakaaturanga.
23 Ja, furstar sitta och lägga råd mot mig, men din tjänare begrundar dina stadgar;
I noho ano hoki nga rangatira ki te korero kino moku: otira e whakaaro ana tau pononga ki au tikanga.
24 ja, dina vittnesbörd äro min lust, de äro mina rådgivare.
Ko au whakaaturanga ano toku oranga ngakau, oku hoa whakatakoto whakaaro.
25 Min själ ligger nedtryckt i stoftet; behåll mig vid liv efter ditt ord.
Piri tonu toku wairua ki te puehu; whakahauoratia ahau kia rite ki atu kupu.
26 Jag förtäljde om mina vägar, och du svarade mig; lär mig dina stadgar.
I whakaaturia e ahau oku ara, a whakahoki kupu ana koe ki ahau: whakaakona ahau ki au tikanga.
27 Lär mig att förstå dina befallningars väg, så vill jag begrunda dina under.
Meinga ahau kia matau ki te ara o au ako: kia whakaaroaro ai ahau ki au mahi whakamiharo.
28 Min själ gråter av bedrövelse; upprätta mig efter ditt ord.
E maturuturu iho ana toku wairua i te pouri: kia rite ki tau kapu tau whakau ake i ahau.
29 Låt lögnens väg vara fjärran ifrån mig, och förunna mig din undervisning.
Whakamataratia atu i ahau te ara o te teka: kia atawhai mai hoki, a homai tau ture.
30 Jag har utvalt sanningens väg, dina rätter har jag ställt framför mig.
Kua whiriwhiria e ahau te ara o te pono: ka waiho e ahau au whakaritenga ki toku aroaro.
31 Jag håller mig till dina vittnesbörd; HERRE, låt mig icke komma på skam.
Piri tonu ahau ki au whakaaturanga: e Ihowa, kei whakama ahau.
32 Jag vill löpa dina buds väg, ty du tröstar mitt hjärta.
Ka oma ahau i te ara o au whakahau, ina whakanuia e koe toku ngakau.
33 Visa mig, HERRE, dina stadgars väg, så vill jag taga den i akt intill änden.
E Ihowa, whakaakona ahau ki te ara o au tikanga: a ka mau i ahau taea noatia te mutunga.
34 Giv mig förstånd, så vill jag taga din lag i akt och hålla den av allt hjärta.
Homai he matauranga ki ahau, a ka mau i ahau tau ture; ka whakapaua toku ngakau ki te pupuri.
35 Led mig på dina buds stig, ty till den har jag behag.
Meinga ahau kia haere i te ara o au whakahau; ko taku hoki tena e whakaahuareka nei.
36 Böj mitt hjärta till dina vittnesbörd, och låt det icke vika av till orätt vinning.
Whakaangahia toku ngakau ki au whakaaturanga; kaua hoki ki te apo.
37 Vänd bort mina ögon, så att de icke se efter fåfänglighet; behåll mig vid liv på dina vägar.
Whakatahuritia ketia oku kanohi kei kite i te horihori: whakahauorangia ahau i tau ara.
38 Uppfyll på din tjänare ditt tal, ty det leder till din fruktan.
Whakapumautia tau kupu ki tau pononga, e wehi nei ki a koe.
39 Vänd bort ifrån mig den smälek som jag fruktar; ty dina rätter äro goda.
Parea atu toku tawainga, e wehi nei ahau: he pai hoki au whakaritenga.
40 Se, jag längtar efter dina befallningar; behåll mig vid liv genom din rättfärdighet.
Nana, kua matenui ahau ki au ako: whakahauorangia ahau i runga i tou tika.
41 Din nåd komme över mig, HERRE, din frälsning efter ditt tal;
Kia puta ano au mahi tohu ki ahau, e Ihowa: ara tau whakaoranga, kia rite ki tau kupu.
42 Så kan jag giva den svar, som smädar mig; ty jag förtröstar på ditt ord.
Penei ka whai kupu maku ki toku kaitawai; noku ka whakawhirinaki ki tau kupu.
43 Ryck icke sanningens ord så helt och hållet bort ifrån min mun, ty jag hoppas på dina domar.
Kaua e tangohia rawatia i toku mangai te kupu o te pono: e tumanako nei hoki ahau ki au whakaritenga.
44 Så vill jag hålla din lag beständigt, ja, alltid och evinnerligen.
Penei ka puritia e ahau tau ture ake ake.
45 Låt mig gå fram på rymlig plats, ty jag begrundar dina befallningar.
A ka haereere noa ahau; kua rapua hoki e ahau au akoranga.
46 Jag vill tala om dina vittnesbörd inför konungar, och jag skall icke komma på skam.
Ka korerotia ano e ahau au whakaaturanga ki te aroaro o nga kingi, e kore ano e whakama.
47 Jag vill hava min lust i dina bud, ty de äro mig kära;
A ka waiho e ahau hei oranga ngakau moku au whakahau e aroha nei ahau.
48 jag vill lyfta mina händer upp till dina bud, ty de äro mig kära, och jag vill begrunda dina stadgar.
Ka toro atu hoki oku ringa ki au whakahau e aroha nei ahau, ka whakaaroaro ano ki au tikanga.
49 Tänk på ordet till din tjänare, eftersom du har givit mig hopp.
Maharatia te kupu ki tau pononga, no te mea kua meinga ahau e koe kia tumanako atu.
50 Det är min tröst i mitt lidande att ditt tal behåller mig vid liv.
Ko toku oranga ngakau tenei i ahau e tangi nei: na tau kupu nei hoki ahau i whakahauora.
51 De fräcka bespotta mig övermåttan; likväl viker jag icke ifrån din lag.
Nui rawa te whakahi ki ahau o te hunga whakakake: heoi kihai ahau i peka ke i tau ture.
52 Jag tänker på dina domar i forna tider, HERRE, och jag varder tröstar.
I mahara ahau ki au whakaritenga, e Ihowa, o tua iho; a marie ana toku ngakau.
53 Glödande harm griper mig för de ogudaktigas skull, därför att de övergiva din lag.
Mau pu ahau i te pawera, mo te hunga kino kua whakarere nei i tau ture.
54 Dina stadgar äro lovsånger för mig i det hus där jag dväljes.
Ko au tikanga aku e himene ai i te whare i noho manene ai ahau.
55 Jag tänker om natten på ditt namn, HERRE, och jag håller din lag.
I mahara ahau ki tou ingoa i te po, e Ihowa: a puritia ana e ahau tau ture.
56 Detta har blivit mig beskärt: att jag får taga dina befallningar i akt.
I ahau tenei, he mau noku ki au ako.
57 Min del är HERREN; jag har beslutit att hålla dina ord.
Ko Ihowa toku wahi: kua mea nei ahau, ka pupuri ahau i au kupu.
58 Jag bönfaller inför dig av allt hjärta; var mig nådig efter ditt tal.
I whakapaua toku ngakau ki te inoi ki a koe kia pai mai: kia rite ki tau kupu tau mahi tohu ki ahau.
59 Jag betänker mina vägar och vänder mina fötter till dina vittnesbörd.
I whakaaro ahau ki oku ara: a anga ana oku waewae ki au whakaaturanga.
60 Jag skyndar mig och dröjer icke att hålla dina bud.
I hohoro ahau, a kihai i whakaroa ki te pupuri i au whakahau.
61 De ogudaktigas snaror omgiva mig, men jag förgäter icke din lag.
Karapotia putia ana ahau e nga here a te hunga kino: kihai ia ahau i wareware ki tau ture.
62 Mitt i natten står jag upp för att tacka dig för din rättfärdighets rätter.
I waenganui po ka ara ahau ki te whakawhetai ki a koe mo au whakaritenga tika.
63 Jag sluter mig till alla dem som frukta dig och till dem som hålla dina befallningar.
He hoa ahau no te hunga katoa e wehi ana i a koe; no te hunga ano e pupuri ana i au ako.
64 Jorden är full av din nåd, o HERRE; lär mig dina stadgar.
Ki tonu, e Ihowa, te whenua i tau mahi tohu: whakaakona ahau ki au tikanga.
65 Du gör din tjänare gott, HERRE, efter ditt ord.
Pai rawa tau hanga ki tau pononga, e Ihowa; rite tonu ki tau kupu.
66 Lär mig gott förstånd och kunskap, ty jag tror på dina bud.
Whakaakona ahau ki te ngarahu pai, ki te matauranga: kua whakapono hoki ahau ki au whakahau.
67 Förrän jag fick lida, for jag vilse, men nu håller jag mig vid ditt tal.
I ahau kiano i whakawhiua, i he ahau: tena ko tenei ka puritia e ahau tau kupu.
68 Du är god och gör vad gott är; lär mig dina stadgar.
He pai koe, he pai hoki au mahi: whakaakona ahau ki au tikanga.
69 De fräcka hopspinna lögn mot mig, men jag vill av allt hjärta taga dina befallningar i akt.
Kua titoa e te hunga whakakake he teka moku: ka whakapaua toku ngakau ki te pupuri i au ako.
70 Deras hjärtan äro okänsliga såsom fett, men jag har min lust i din lag.
He ngako rawa to ratou ngakau, koia ano kei te taupa: ko ahau ia, he oranga ngakau ki ahau tau ture.
71 Det var mig gott att jag vart tuktad, så att jag fick lära mig dina stadgar.
Marie ano ahau kia pehia e te pouri; i ako ai ahau i au tikanga.
72 Din muns lag är mig bättre än tusentals stycken guld och silver.
Ko te ture a tou mangai pai ke atu ki ahau i nga mano o te koura, o te hiriwa.
73 Dina händer hava gjort och berett mig; giv mig förstånd, så att jag kan lära dina bud.
Na ou ringa ahau i hanga, i whakawhaiahua: homai he matauranga ki ahau, kia ako ai ahau ki au whakahau.
74 De som frukta dig skola se mig och glädjas, ty jag hoppas på ditt ord.
Ka hari te hunga e wehi ana i a koe ina kite i ahau: noku i tumanako ki tau kupu.
75 HERRE, jag vet att dina domar äro rättfärdiga, och att du har tuktat mig i trofasthet.
E matau ana ahau, e Ihowa, he tika au whakaritenga; a he pono nou i pehia ai toku ngakau e koe.
76 Din nåd vare min tröst, såsom du har lovat din tjänare.
Tena ra, waiho tau mahi tohu hei whakamarie moku; kia rite ki tau kupu ki tau pononga.
77 Din barmhärtighet komme över mig, så att jag får leva; ty din lag är min lust.
Kia puta ki ahau au mahi aroha, kia ora ai ahau; ko tau ture hoki toku oranga ngakau.
78 På skam komme de fräcka, ty de hava gjort mig orätt utan sak; men jag vill begrunda dina befallningar.
Kia whakama te hunga whakakake; no te mea kahore he take i he ai ta ratou hanga ki ahau; ko ahau ia ka whakaaroaro ki au akoranga.
79 Till mig må de vända sig, som frukta dig, och de om känna dina vittnesbörd.
Ko te hunga e wehi ana ki a koe me anga ki ahau, a ka mohio ratou ki au whakaaturanga.
80 Mitt hjärta vare ostraffligt i dina stadgar, så att jag icke kommer på skam.
Kia tapatahi toku ngakau ki au tikanga; kei whakama ahau.
81 Min själ trängtar efter din frälsning, jag hoppas på ditt ord.
E matenui ana toku wairua ki tau whakaoranga: otiia ka tumanako ahau ki tau kupu.
82 Mina ögon trängta efter ditt tal, och jag säger: "När vill du trösta mig?"
Matawaia ana oku kanohi, he meatanga ki tau kupu, i ahau e mea ana, Ahea koe whakamarie ai i ahau?
83 Ty jag är såsom en vinlägel i rök, men jag förgäter icke dina stadgar.
Kua rite nei hoki ahau ki te koki i roto i te paoa: he ahakoa e kore ahau e wareware ki au tikanga.
84 Huru få äro icke din tjänares dagar! När vill du hålla dom över mina förföljare?
E hia nga ra o tau pononga? a hea koe whakarite whakawa ai mo te hunga e tukino nei i ahau?
85 De fräcka gräva gropar för mig, de som icke leva efter din lag.
Kua keri poka te hunga whakakake moku; he mea kahore e rite ki tau ture.
86 Alla dina bud äro sanning; utan sak förföljer man mig; hjälp mig.
Pono tonu au whakahau katoa: e tukino takekore ana ratou i ahau; awhinatia mai ahau.
87 De hava så när fördärvat mig på jorden, fastän jag icke har övergivit dina befallningar.
Wahi iti kua moti ahau i a ratou i runga i te whenua: otira kihai i mahue i ahau au akoranga.
88 Behåll mig vid liv efter din nåd, så vill jag hålla din muns vittnesbörd.
Kia rite ki tou aroha tau whakahauora i ahau: a ka puritia e ahau nga whakaaturanga a tou mangai.
89 Evinnerligen, HERRE, står ditt ord fast i himmelen.
Pumau tonu tau kupu, e Ihowa, ake ake i runga i te rangi.
90 Från släkte till släkte varar din trofasthet; du har grundat jorden, och den består.
Kei nga whakatupuranga katoa tou pono: whakaungia ana e koe te whenua, a e tu nei ano.
91 Till att utföra dina rätter består allt än i dag, ty allting måste tjäna dig.
E tu nei ano inaianei, pera tonu me tau i whakarite ai, he pononga hoki nga mea katoa nau.
92 Om din lag icke hade varit min lust, så hade jag förgåtts i mitt elände.
Me kaua tau ture hei oranga mo toku ngakau, kua ngaro ahau i reira i toku auetanga.
93 Aldrig skall jag förgäta dina befallningar, ty genom dem har du behållit mig vid liv.
E kore rawa ahau e wareware ki au ako, he mea whakahauora hoki nau ena i ahau.
94 Jag är din, fräls mig; ty jag begrundar dina befallningar.
Nau ahau, mau ahau e whakaora: kua rapua hoki e ahau au ako.
95 På mig vakta de ogudaktiga för att förgöra mig; men jag aktar på dina vittnesbörd.
Kua tatari te hunga kino ki ahau kia whakamatea: ka whakaaro ia ahau ki au whakaaturanga.
96 På all annan fullkomlighet har jag sett en ände, men ditt bud är omätligt i vidd.
Kua kitea e ahau te mutunga o nga mea tino tika katoa: he whanui rawa ia tau whakahau.
97 Huru kär har jag icke din lag! Hela dagen begrundar jag den.
Ano toku aroha ki tau ture! Ko taku tena e whakaaroaro ai i te roa o te ra.
98 Visare än mina fiender äro, göra mig dina bud, ty de tillhöra mig för evig tid.
Nau i hira ake ai oku whakaaro i o oku hoariri, na au whakahau, e piri tonu nei ki ahau.
99 Jag är klokare än alla mina lärare, ty jag begrundar dina vittnesbörd.
Nui atu oku mahara i o oku kaiwhakaako katoa: noku i whakaaroaro tonu ki au whakaaturanga.
100 Jag är förståndigare än de gamle, ty jag tager dina befallningar i akt.
Tera atu toku mohio i to nga kaumatua, no te mea i pupuri ahau i au ako.
101 Jag avhåller mina fötter ifrån alla onda vägar, för att jag må hålla ditt ord.
Kua kaiponuhia mai e ahau oku waewae i nga ara kino katoa, kia pupuri ai ahau i tau kupu.
102 Jag viker icke ifrån dina rätter, ty du undervisar mig.
Kihai ahau i titaha i au whakaritenga; nau hoki ahau i ako.
103 Huru ljuvt för min tunga är icke ditt tal! Det är ljuvare än honung för min mun.
Ano te reka o au kupu ki toku ngao; ae ra, reka atu i te honi ki toku mangai.
104 Av dina befallningar får jag förstånd; därför hatar jag alla lögnens vägar.
Na au ako ahau i whai mohio ai: na reira ahau i kino ai ki nga ara teka katoa.
105 Ditt ord är mina fötters lykta och ett ljus på min stig.
He rama tau kupu ki oku waewae, he marama ki toku ara.
106 Jag har svurit och hållit det: att taga din rättfärdighets rätter i akt.
Kua oati ahau, a ka whakamana ano e ahau: kia puritia e ahau au whakaritenga tika.
107 Jag är storligen plågad; HERRE, behåll mig vid liv efter ditt ord.
He nui te mamae o toku ngakau: whakahauorangia ahau, e Ihowa, kia rite ki tau kupu.
108 Låt min muns frivilliga offer behaga dig, HERRE, och lär mig dina rätter.
Manakohia, e Ihowa, nga ohaohatanga a toku mangai, whakaakona hoki ahau ki au whakaritenga.
109 Jag bär min själ alltid i min hand, men jag förgäter icke din lag.
Kei toku ringa tonu toku wairua, heoi kahore ahau e wareware ki tau ture.
110 De ogudaktiga lägga ut snaror för mig, men jag far icke vilse från dina befallningar.
Kua whakatakotoria e te hunga kino he mahanga moku: heoi kahore ahau i peka ke i au ako.
111 Jag har dina vittnesbörd till min eviga arvedel, ty de äro mitt hjärtas fröjd.
Ka waiho e ahau au whakaaturanga hei kainga tupu moku ake ake: ko toku koanga ngakau hoki ena.
112 Jag har böjt mitt hjärta till att göra efter dina stadgar, alltid och intill änden.
Kua whakaanga e ahau toku ngakau ki te mahi tonu i au tikanga: a te mutunga ra ano.
113 Jag hatar dem som halta på båda sidor, men din lag har jag kär.
E kino ana ahau ki te hunga whakaaro ruarua; ko tau ture ia taku e aroha ai.
114 Du är mitt beskärm och min sköld; jag hoppas på ditt ord.
Ko toku piringa koe, ko toku whakangungu rakau: e tumanako ana ahau ki tau kupu.
115 Viken bort ifrån mig, I onde; jag vill taga min Guds bud i akt.
Mawehe atu i ahau, e te hunga kino; ka whakaritea hoki e ahau nga whakahau a toku Atua.
116 Uppehåll mig efter ditt tal, så att jag får leva, och låt mig icke komma på skam med mitt hopp.
Kia rite ki tau kupu tau tautoko ake i ahau, kia ora ai ahau: kaua hoki ahau e tukua kia whakama ki taku e tumanako atu nei.
117 Stöd mig, så att jag varder frälst, så vill jag alltid se med lust på dina stadgar.
Tautokona ake ahau, kia ora ai ahau, a ka whai whakaaro tonu ahau ki au tikanga.
118 Du aktar för intet alla som fara vilse från dina stadgar, ty förgäves är deras svek.
Kua whakahaweatia e koe te hunga katoa e kotiti ke ana i au tikanga; he horihori hoki to ratou tinihanga.
119 Du förkastar såsom slagg alla ogudaktiga på jorden; därför har jag dina vittnesbörd kära.
Ka whakakahoretia e koe te hunga kino katoa o te whenua, ano he para mata: koia ahau i aroha ai ki au whakaaturanga.
120 Av fruktan för dig ryser mitt kött, och jag rädes för dina domar.
Wiri ana oku kikokiko i te wehi ki a koe; e mataku ana hoki ahau ki au whakaritenga.
121 Jag övar rätt och rättfärdighet; du skall icke överlämna mig åt mina förtryckare.
He whakawa tika, he tika taku mahi: kaua ahau e tukua ki oku kaitukino.
122 Tag dig an din tjänares sak, och låt det gå honom väl; låt icke de fräcka förtrycka mig.
Ko koe hei tuara mo tau pononga mo te pai: kei tukinotia ahau e te hunga whakakake.
123 Mina ögon trängta efter din frälsning och efter din rättfärdighets tal.
Matawaia ana oku kanohi i te meatanga ki tau whakaora, ki te kupu hoki o tau tika.
124 Gör med din tjänare efter din nåd, och lär mig dina stadgar.
Kia rite ki tou aroha tau mahi ki tau pononga: whakaakona hoki ahau ki au tikanga.
125 Jag är din tjänare; giv mig förstånd, så att jag kan känna dina vittnesbörd.
He pononga ahau nau; homai he mahara ki ahau, kia matau ai ki au whakaaturanga.
126 Det är tid för HERREN att handla, ty de hava gjort din lag om intet.
Kua rite te wa hei mahinga ma Ihowa; kua whakakahoretia hoki e ratou tau ture.
127 Därför har jag dina bud kära mer än guld, jag, mer än fint guld.
Na reira i arohaina rawatia ai e ahau au whakahau i te koura, ae, i te tino koura.
128 Därför håller jag alla dina befallningar i allo för rätta, men alla lögnens vägar hatar jag.
Na reira tika tonu ki ahau au ako katoa mo nga mea katoa: kino iho ano ahau ki nga ara teka katoa.
129 Underbara äro dina vittnesbörd, därför tager min själ dem i akt.
He mea whakamiharo au whakaaturanga: i mau ai toku wairua ki reira.
130 När dina ord upplåtas, giva de ljus och skänka förstånd åt de enfaldiga.
Ko te whakapuakanga o au kupu he homai marama; na reira i homai he mahara ki nga kuware.
131 Jag spärrar upp min mun och flämtar, ty jag längtar ivrigt efter dina bud.
I hamama toku mangai, i kihakiha: he matenui noku ki au whakahau.
132 Vänd dig till mig och var mig nådig, såsom rätt är mot dem som hava ditt namn kärt.
Tahuri mai ki ahau, tohungia hoki ahau: kia rite ki tau hanga ki te hunga e aroha ana ki tou ingoa.
133 Gör mina steg fasta genom ditt tal, och låt ingen orätt varda mig övermäktig.
Whakatikaia oku hikoinga ki runga i tau kupu: kaua hoki tetahi he e tukua hei rangatira moku.
134 Förlossa mig från människors förtryck, så vill jag hålla dina befallningar.
Whakaorangia ahau i te tukino a te tangata: a ka puritia e ahau au ako.
135 Låt ditt ansikte lysa över din tjänare, och lär mig dina stadgar.
Kia marama mai tou mata ki tau pononga: whakaakona hoki ahau ki au tikanga.
136 Vattenbäckar rinna ned från mina ögon, därför att man icke håller din lag.
Heke noa nga awa wai o oku kanohi; mo ratou kahore i pupuri i tau ture.
137 HERRE, du är rättfärdig, och dina domar äro rättvisa.
He tika koe, e Ihowa, he tika ano au whakaritenga.
138 Du har påbjudit dina vittnesbörd i rättfärdighet och i stor trofasthet.
He tika, he pono rawa au whakaaturanga i whakahaua mai e koe.
139 Jag förtäres av nitälskan, därför att mina ovänner förgäta dina ord.
Ka ngaro ahau i toku ngakau whakapuke, mo au kupu ka wareware nei i oku hoariri.
140 Ditt tal är väl luttrat, och din tjänare har det kärt.
Hore rawa he para o tau kupu: koia i arohaina ai e tau pononga.
141 Jag är ringa och föraktad, men jag förgäter icke dina befallningar.
He iti ahau, e whakahaweatia ana: heoi kahore ahau e wareware ki au ako.
142 Din rättfärdighet är en evig rättfärdighet, och din lag är sanning.
He tika pumau tonu tou tika; he pono hoki tau ture.
143 Nöd och trångmål hava träffat mig, men dina bud äro min lust.
Kua pa mai ki ahau te pouri me te mamae: ko au whakahau ia toku oranga ngakau.
144 Dina vittnesbörd äro rättfärdiga evinnerligen; giv mig förstånd, så att jag får leva.
Pumau tonu te tika o au whakaaturanga: homai he mahara ki ahau, a ka ora ahau.
145 Jag ropar av allt hjärta, svara mig, HERRE; jag vill taga dina stadgar i akt.
I whakapaua toku ngakau ki te karanga; whakahokia mai he kupu ki ahau, e Ihowa; ka mau i ahau au tikanga.
146 Jag ropar till dig, fräls mig, så vill jag hålla dina vittnesbörd.
I karanga ahau ki a koe: whakaorangia ahau, a ka puritia e ahau au whakaaturanga.
147 Jag kommer tidigt i morgongryningen och ropar; jag hoppas på dina ord.
Kiano te ata i puao noa, kua karanga ahau: i tumanako ahau ki au kupu.
148 Mina ögon hasta före nattens väkter till att begrunda ditt tal.
I hohoro oku kanohi i nga mataaratanga ki te whakaaroaro ki tau kupu.
149 Hör min röst efter din nåd; HERRE, behåll mig vid liv efter dina rätter.
Whakarongo ki toku reo, kia rite ki tou aroha: kia rite, e Ihowa, ki tau i whakarite ai tau whakahauora i ahau.
150 Nära äro de som jaga efter skändlighet, de som äro långt ifrån din lag.
E whakatata mai ana te hunga e whai ana i te whanoke: kei tawhiti atu ratou i tau ture.
151 Nära är ock du, HERRE, och alla dina bud äro sanning.
E tata ana mai koe, e Ihowa: he pono katoa au whakahau.
152 Längesedan vet jag genom dina vittnesbörd att du har stadgat dem för evig tid.
Nonamata ahau i matau ai ki au whakaaturanga, he mea whakapumau nau no tua whakarere.
153 Se till mitt lidande och rädda mig, ty jag förgäter icke din lag.
Whakaaro mai ki toku mate, a whakaorangia ahau: kahore hoki ahau e wareware ki tau ture.
154 Utför min sak och förlossa mig; behåll mig vid liv efter ditt tal.
Tohea taku tohe, whakaorangia hoki ahau: kia rite ki tau kupu tau whakahauoranga i ahau.
155 Frälsning är långt borta från de ogudaktiga, ty de fråga icke efter dina stadgar.
Kei tawhiti atu i te hunga kino te whakaoranga: kahore hoki ratou e rapu ki au tikanga.
156 HERRE, din barmhärtighet är stor; behåll mig vid liv efter dina rätter.
E Ihowa, he nui au mahi tohu: kia rite ki au whakaritenga tau whakahauora i ahau.
157 Mina förföljare och ovänner äro många, men jag viker icke ifrån dina vittnesbörd.
He tokomaha oku kaitukino, oku hoariri: heoi kahore ahau i peka ke i au whakaaturanga.
158 När jag ser de trolösa, känner jag leda vid dem, därför att de icke hålla sig vid ditt tal.
I kite ahau i nga kaimahi i te kino, a pouri iho: no ratou kahore e pupuri i tau kupu.
159 Se därtill att jag har dina befallningar kära; HERRE, behåll mig vid liv efter din nåd.
Tirohia mai toku aroha ki au ako: kia rite ki tou aroha, e Ihowa, tau whakahauora i ahau.
160 Summan av ditt ord är sanning, och alla din rättfärdighets rätter vara evinnerligen.
Ko te huinga katoatanga o tau kupu he pono; pumau katoa anao au whakaritenga tika ake ake.
161 Furstar förfölja mig utan sak, men mitt hjärta fruktar för dina ord.
Hore he rawa i tukinotia ai ahau e nga rangatira: otiia e wehi ana toku ngakau i tau kupu.
162 Jag fröjdar mig över ditt tal såsom den som vinner stort byte.
E hari ana ahau ki tau kupu: ano he tangata kua whiwhi ki te taonga nui.
163 Jag hatar lögnen, den skall vara mig en styggelse; men din lag har jag kär.
E kino ana ahau, e whakarihariha ana ki te korero teka: ko tau ture ia taku i aroha ai.
164 Jag lovar dig sju gånger om dagen för din rättfärdighets rätter.
Takiwhitu aku whakamoemiti ki a koe i te ra tahi mo au whakaritenga tika.
165 Stor frid äga de som hava din lag kär, och intet finnes, som bringar dem på fall.
He rangimarie nui to te hunga e aroha ana ki tau ture: e kore hoki o ratou waewae e tutuki.
166 Jag väntar efter din frälsning, HERRE, och jag gör efter dina bud.
A kua tumanako ahau ki tau whakaora, e Ihowa, kua mahi ahau i au whakahau.
167 Min själ håller dina vittnesbörd, och jag har dem storligen kära.
Kua puritia e toku wairua au whakaaturanga, ae, e arohaina nuitia ana e ahau.
168 Jag håller dina befallningar och vittnesbörd, ty du känner alla mina vägar.
Kua puritia e ahau au ako me au whakaaturanga: kei tou aroaro hoki oku ara katoa.
169 HERRE, mitt rop komme inför ditt ansikte; giv mig förstånd efter ditt ord.
Tukua atu taku tangi kia tata atu ki tou aroaro, e Ihowa: homai he mahara ki ahau, kia rite ki tau kupu.
170 Min bön komme inför ditt ansikte; rädda mig efter ditt tal.
Kia tae atu taku inoi ki tou aroaro: kia rite ki tau kupu whakaora i ahau.
171 Mina läppar må flöda över av lov, ty du lär mig dina stadgar.
Kia whakapuaki oku ngutu i te whakamoemiti: e whakaako ana hoki koe i ahau ki au tikanga.
172 Min tunga sjunge om ditt ord, ty alla dina bud äro rättfärdiga.
Ma toku arero e korero tau kupu: he tika hoki au whakahau katoa.
173 Din hand vare mig till hjälp, ty jag har utvalt dina befallningar.
Kia rite tou ringa ki te awhina i ahau; kua whiriwhiria hoki e ahau ko au ako.
174 Jag längtar efter din frälsning, HERRE, och din lag är min lust.
Kua matenui ahau ki tau whakaora, e Ihowa: ko tau ture hoki toku oranga ngakau.
175 Låt min själ leva, så skall hon lova dig; och låt dina rätter hjälpa mig.
Kia ora toku wairua, a ka whakamoemiti ia ki a koe: kia awhinatia hoki ahau e au whakaritenga.
176 Om jag far vilse, så uppsök din tjänare såsom ett förlorat får, ty jag förgäter icke dina bud.
Kua kotiti ke ahau me he hipi ngaro: rapua tau pononga, kahore hoki ahau e wareware ki au whakahau.
