Psaltaren 119
1 Saliga äro de vilkas väg är ostrafflig, de som vandra efter HERRENS lag.
Άλεφ. Μακάριοι οι άμωμοι εν οδώ· οι περιπατούντες εν τω νόμω του Κυρίου·
2 Saliga äro de som taga hans vittnesbörd i akt, de som av allt hjärta söka honom,
Μακάριοι οι φυλάττοντες τα μαρτύρια αυτού, οι εκζητούντες αυτόν εξ όλης καρδίας·
3 de som icke göra vad orätt är, utan vandra på hans vägar.
αυτοί βεβαίως δεν πράττουσιν ανομίαν· εν ταις οδοίς αυτού περιπατούσι.
4 Du har givit befallningar, för att de skola hållas med all flit.
συ προσέταξας να φυλάττωνται ακριβώς αι εντολαί σου.
5 O att mina vägar vore rätta, så att jag hölle dina stadgar!
Είθε να κατευθύνωνται αι οδοί μου, διά να φυλάττω τα διατάγματά σου
6 Då skulle jag icke komma på skam, när jag skådade på alla dina bud.
Τότε δεν θέλω αισχυνθή, όταν επιβλέπω εις πάντα τα προστάγματά σου.
7 Jag vill tacka dig av uppriktigt hjärta, när jag får lära din rättfärdighets rätter.
Θέλω σε δοξολογεί εν ευθύτητι καρδίας, όταν μάθω τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
8 Dina stadgar vill jag hålla; övergiv mig icke så helt och hållet.
Τα διατάγματά σου θέλω φυλάττει· μη με εγκαταλίπης ολοκλήρως.
9 Huru skall en yngling bevara sin väg obesmittad? När han håller sig efter ditt ord.
Βεθ. Τίνι τρόπω θέλει καθαρίζει ο νέος την οδόν αυτού; φυλάττων τους λόγους σου.
10 Jag söker dig av allt mitt hjärta; låt mig icke fara vilse från dina bud.
Εξ όλης της καρδίας μου σε εξεζήτησα· με μη αφήσης να αποπλανηθώ από των προσταγμάτων σου.
11 Jag gömmer ditt tal i mitt hjärta, för att jag icke skall synda mot dig.
Εν τη καρδία μου εφύλαξα τα λόγιά σου, διά να μη αμαρτάνω εις σε.
12 Lovad vare du, HERRE! Lär mig dina stadgar.
Ευλογητός είσαι, Κύριε· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
13 Med mina läppar förtäljer jag alla din muns rätter.
Διά των χειλέων μου διηγήθην πάσας τας κρίσεις του στόματός σου.
14 Jag fröjdar mig över dina vittnesbörds väg såsom över alla skatter.
Εν τη οδώ των μαρτυρίων σου ευφράνθην, ως διά πάντα τα πλούτη.
15 Jag vill begrunda dina befallningar och skåda på dina stigar.
Εις τας εντολάς σου θέλω μελετά, και εις τας οδούς σου θέλω ενατενίζει.
16 Jag har min lust i dina stadgar, jag förgäter icke ditt ord.
Εις τα διατάγματά σου θέλω εντρυφά· δεν θέλω λησμονήσει τους λόγους σου.
17 Gör väl mot din tjänare, så att jag får leva, då vill jag hålla ditt ord.
Γίμελ. Αντάμειψον τον δούλον σου· ούτω θέλω ζήσει, και θέλω φυλάξει τον λόγον σου.
18 Öppna mina ögon, så att jag kan skåda undren i din lag.
Άνοιξον τους οφθαλμούς μου, και θέλω βλέπει τα θαυμάσια τα εκ του νόμου σου.
19 Jag är en främling på jorden; fördölj icke dina bud för mig.
Πάροικος είμαι εγώ εν τη γή· μη κρύψης απ' εμού τα προστάγματά σου.
20 Min själ är sönderkrossad av ständig trängtan efter dina rätter.
Η ψυχή μου λιποθυμεί εκ του πόθου τον οποίον έχω εις τας κρίσεις σου πάντοτε.
21 Du näpser de fräcka, de förbannade, dem som fara vilse från dina bud.
Συ επετίμησας τους επικαταράτους υπερηφάνους, τους εκκλίνοντας από των προσταγμάτων σου.
22 Tag bort ifrån mig smälek och förakt, ty jag tager i akt dina vittnesbörd.
Σήκωσον απ' εμού το όνειδος και την καταφρόνησιν· διότι εφύλαξα τα μαρτύριά σου.
23 Ja, furstar sitta och lägga råd mot mig, men din tjänare begrundar dina stadgar;
Άρχοντες τωόντι εκάθισαν και ελάλουν εναντίον μου· αλλ' ο δούλός σου εμελέτα εις τα διατάγματά σου.
24 ja, dina vittnesbörd äro min lust, de äro mina rådgivare.
Τα μαρτυριά σου βεβαίως είναι η τρυφή μου και οι σύμβουλοί μου.
25 Min själ ligger nedtryckt i stoftet; behåll mig vid liv efter ditt ord.
Δάλεθ. Η ψυχή μου εκολλήθη εις το χώμα· ζωοποίησόν με κατά τον λόγον σου.
26 Jag förtäljde om mina vägar, och du svarade mig; lär mig dina stadgar.
Εφανέρωσα τας οδούς μου, και μου εισήκουσας· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
27 Lär mig att förstå dina befallningars väg, så vill jag begrunda dina under.
Κάμε με να εννοώ την οδόν των εντολών σου, και θέλω μελετά εις τα θαυμάσιά σου.
28 Min själ gråter av bedrövelse; upprätta mig efter ditt ord.
Η ψυχή μου τήκεται υπό θλίψεως· στερέωσόν με κατά τον λόγον σου.
29 Låt lögnens väg vara fjärran ifrån mig, och förunna mig din undervisning.
Απομάκρυνον απ' εμού την οδόν του ψεύδους, και χάρισόν μοι τον νόμον σου.
30 Jag har utvalt sanningens väg, dina rätter har jag ställt framför mig.
Την οδόν της αληθείας εξέλεξα· προ οφθαλμών μου έθεσα τας κρίσεις σου.
31 Jag håller mig till dina vittnesbörd; HERRE, låt mig icke komma på skam.
Προσεκολλήθην εις τα μαρτύριά σου· Κύριε, μη με καταισχύνης.
32 Jag vill löpa dina buds väg, ty du tröstar mitt hjärta.
Την οδόν των προσταγμάτων σου θέλω τρέχει, όταν πλατύνης την καρδίαν μου.
33 Visa mig, HERRE, dina stadgars väg, så vill jag taga den i akt intill änden.
Ε. Δίδαξόν με, Κύριε, την οδόν των διαταγμάτων σου, και θέλω φυλάττει αυτήν μέχρι τέλους.
34 Giv mig förstånd, så vill jag taga din lag i akt och hålla den av allt hjärta.
Συνέτισόν με, και θέλω φυλάττει τον νόμον σου· ναι, θέλω φυλάττει αυτόν εν όλη καρδία.
35 Led mig på dina buds stig, ty till den har jag behag.
Οδήγησόν με εις την οδόν των προσταγμάτων σου· διότι ευφραίνομαι εις αυτήν.
36 Böj mitt hjärta till dina vittnesbörd, och låt det icke vika av till orätt vinning.
Κλίνον την καρδίαν μου εις τα μαρτύριά σου και μη εις πλεονεξίαν.
37 Vänd bort mina ögon, så att de icke se efter fåfänglighet; behåll mig vid liv på dina vägar.
Απόστρεψον τους οφθαλμούς μου από του να βλέπωσι ματαιότητα· ζωοποίησόν με εν τη οδώ σου.
38 Uppfyll på din tjänare ditt tal, ty det leder till din fruktan.
Εκτέλεσον τον λόγον σου προς τον δούλον σου, όστις είναι δεδομένος εις τον φόβον σου.
39 Vänd bort ifrån mig den smälek som jag fruktar; ty dina rätter äro goda.
Αφαίρεσον το όνειδός μου, το οποίον φοβούμαι· διότι αι κρίσεις σου είναι αγαθαί.
40 Se, jag längtar efter dina befallningar; behåll mig vid liv genom din rättfärdighet.
Ιδού, επεθύμησα τας εντολάς σου· ζωοποίησόν με διά της δικαιοσύνης σου.
41 Din nåd komme över mig, HERRE, din frälsning efter ditt tal;
Βάου. Και ας έλθη επ εμέ το έλεός σου, Κύριε, και η σωτηρία σου κατά τον λόγον σου.
42 Så kan jag giva den svar, som smädar mig; ty jag förtröstar på ditt ord.
Τότε θέλω αποκριθή προς τον ονειδίζοντά με· διότι ελπίζω επί τον λόγον σου.
43 Ryck icke sanningens ord så helt och hållet bort ifrån min mun, ty jag hoppas på dina domar.
Και μη αφαιρέσης ολοτελώς από του στόματός μου τον λόγον της αληθείας· διότι ήλπισα επί τας κρίσεις σου.
44 Så vill jag hålla din lag beständigt, ja, alltid och evinnerligen.
Και θέλω φυλάττει τον νόμον σου διαπαντός, εις τον αιώνα του αιώνος.
45 Låt mig gå fram på rymlig plats, ty jag begrundar dina befallningar.
Και θέλω περιπατεί εν ευρυχωρία· διότι εξεζήτησα τας εντολάς σου.
46 Jag vill tala om dina vittnesbörd inför konungar, och jag skall icke komma på skam.
Και θέλω ομιλεί περί των μαρτυρίων σου έμπροσθεν βασιλέων, και δεν θέλω αισχυνθή.
47 Jag vill hava min lust i dina bud, ty de äro mig kära;
Και θέλω εντρυφά εις τα προστάγματά σου, τα οποία ηγάπησα.
48 jag vill lyfta mina händer upp till dina bud, ty de äro mig kära, och jag vill begrunda dina stadgar.
Και θέλω υψόνει τας χείρας μου προς τα προστάγματά σου, τα οποία ηγάπησα· και θέλω μελετά εις τα διατάγματά σου.
49 Tänk på ordet till din tjänare, eftersom du har givit mig hopp.
Ζάϊν. Ενθυμήθητι τον λόγον τον προς τον δούλον σου, εις τον οποίον με επήλπισας.
50 Det är min tröst i mitt lidande att ditt tal behåller mig vid liv.
Αύτη είναι η παρηγορία μου εν τη θλίψει μου, ότι ο λόγος σου με εζωοποίησεν.
51 De fräcka bespotta mig övermåttan; likväl viker jag icke ifrån din lag.
Οι υπερήφανοι με εχλεύαζον σφόδρα· αλλ' εγώ από του νόμου σου δεν εξέκλινα.
52 Jag tänker på dina domar i forna tider, HERRE, och jag varder tröstar.
Ενεθυμήθην τας απ' αιώνος κρίσεις σου, Κύριε, και παρηγορήθην.
53 Glödande harm griper mig för de ogudaktigas skull, därför att de övergiva din lag.
Φρίκη με κατέλαβεν εξ αιτίας των ασεβών, των εγκαταλειπόντων τον νόμον σου.
54 Dina stadgar äro lovsånger för mig i det hus där jag dväljes.
Τα διατάγματά σου υπήρξαν εις εμέ ψαλμωδίαι εν τω οίκω της παροικίας μου.
55 Jag tänker om natten på ditt namn, HERRE, och jag håller din lag.
Ενεθυμήθην εν νυκτί το όνομά σου, Κύριε· και εφύλαξα τον νόμον σου.
56 Detta har blivit mig beskärt: att jag får taga dina befallningar i akt.
Τούτο έγεινεν εις εμέ, διότι εφύλαξα τας εντολάς σου.
57 Min del är HERREN; jag har beslutit att hålla dina ord.
Χεθ. Συ, Κύριε, μερίς μου είσαι· είπα να φυλάξω τους λόγους σου.
58 Jag bönfaller inför dig av allt hjärta; var mig nådig efter ditt tal.
Παρεκάλεσα το πρόσωπόν σου εν όλη καρδία· ελέησόν με κατά τον λόγον σου.
59 Jag betänker mina vägar och vänder mina fötter till dina vittnesbörd.
Διελογίσθην τας οδούς μου και έστρεψα τους πόδας μου εις τα μαρτύριά σου.
60 Jag skyndar mig och dröjer icke att hålla dina bud.
Έσπευσα και δεν εβράδυνα να φυλάξω τα προστάγματά σου.
61 De ogudaktigas snaror omgiva mig, men jag förgäter icke din lag.
Στίφη ασεβών με περιεκύκλωσαν· αλλ' εγώ δεν ελησμόνησα τον νόμον σου.
62 Mitt i natten står jag upp för att tacka dig för din rättfärdighets rätter.
Το μεσονύκτιον εγείρομαι διά να σε δοξολογώ διά τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
63 Jag sluter mig till alla dem som frukta dig och till dem som hålla dina befallningar.
Εγώ είμαι μέτοχος πάντων των φοβουμένων σε και φυλαττόντων τας εντολάς σου.
64 Jorden är full av din nåd, o HERRE; lär mig dina stadgar.
Η γη, Κύριε, είναι πλήρης του ελέους σου· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
65 Du gör din tjänare gott, HERRE, efter ditt ord.
Τεθ. Συ, Κύριε, ευηργέτησας τον δούλον σου κατά τον λόγον σου.
66 Lär mig gott förstånd och kunskap, ty jag tror på dina bud.
Δίδαξόν με φρόνησιν και γνώσιν· διότι επίστευσα εις τα προστάγματά σου.
67 Förrän jag fick lida, for jag vilse, men nu håller jag mig vid ditt tal.
Πριν ταλαιπωρηθώ, εγώ επλανώμην· αλλά τώρα εφύλαξα τον λόγον σου.
68 Du är god och gör vad gott är; lär mig dina stadgar.
Συ είσαι αγαθός και αγαθοποιός· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
69 De fräcka hopspinna lögn mot mig, men jag vill av allt hjärta taga dina befallningar i akt.
Οι υπερήφανοι έπλεξαν κατ' εμού ψεύδος· αλλ' εγώ εν όλη καρδία θέλω φυλάττει τας εντολάς σου.
70 Deras hjärtan äro okänsliga såsom fett, men jag har min lust i din lag.
Η καρδία αυτών έπηξεν ως πάχος· αλλ' εγώ εντρυφώ εις τον νόμον σου.
71 Det var mig gott att jag vart tuktad, så att jag fick lära mig dina stadgar.
Καλόν έγεινεν εις εμέ ότι εταλαιπωρήθην, διά να μάθω τα διατάγματά σου.
72 Din muns lag är mig bättre än tusentals stycken guld och silver.
Ο νόμος του στόματός σου είναι καλήτερος εις εμέ, υπέρ χιλιάδας χρυσίου και αργυρίου.
73 Dina händer hava gjort och berett mig; giv mig förstånd, så att jag kan lära dina bud.
Ιώδ. Αι χείρές σου με έκαμαν και με έπλασαν· συνέτισόν με, και θέλω μάθει τα προστάγματά σου.
74 De som frukta dig skola se mig och glädjas, ty jag hoppas på ditt ord.
Οι φοβούμενοί σε θέλουσι με ιδεί και ευφρανθή, διότι ήλπισα επί τον λόγον σου.
75 HERRE, jag vet att dina domar äro rättfärdiga, och att du har tuktat mig i trofasthet.
Γνωρίζω, Κύριε, ότι αι κρίσεις σου είναι δικαιοσύνη, και ότι πιστώς με εταλαιπώρησας.
76 Din nåd vare min tröst, såsom du har lovat din tjänare.
Ας με παρηγορήση, δέομαι, το έλεός σου, κατά τον λόγον σου τον προς τον δούλον σου.
77 Din barmhärtighet komme över mig, så att jag får leva; ty din lag är min lust.
Ας έλθωσιν επ' εμέ οι οικτιρμοί σου, διά να ζώ· διότι ο νόμος σου είναι η τρυφή μου.
78 På skam komme de fräcka, ty de hava gjort mig orätt utan sak; men jag vill begrunda dina befallningar.
Ας αισχυνθώσιν οι υπερήφανοι, διότι ζητούσιν αδίκως να με ανατρέψωσιν· αλλ' εγώ θέλω μελετά εις τας εντολάς σου.
79 Till mig må de vända sig, som frukta dig, och de om känna dina vittnesbörd.
Ας επιστρέψωσιν εις εμέ οι φοβούμενοί σε, και οι γνωρίζοντες τα μαρτύριά σου·
80 Mitt hjärta vare ostraffligt i dina stadgar, så att jag icke kommer på skam.
Ας ήναι η καρδία μου άμωμος εις τα διατάγματά σου, διά να μη αισχυνθώ.
81 Min själ trängtar efter din frälsning, jag hoppas på ditt ord.
Καφ. Λιποθυμεί η ψυχή μου διά την σωτηρίαν σου· επί τον λόγον σου ελπίζω.
82 Mina ögon trängta efter ditt tal, och jag säger: "När vill du trösta mig?"
Οι οφθαλμοί μου απέκαμον διά τον λόγον σου, λέγοντες, Πότε θέλεις με παρηγορήσει;
83 Ty jag är såsom en vinlägel i rök, men jag förgäter icke dina stadgar.
Διότι έγεινα ως ασκός εν τω καπνώ· αλλά τα διατάγματά σου δεν ελησμόνησα.
84 Huru få äro icke din tjänares dagar! När vill du hålla dom över mina förföljare?
Πόσαι είναι αι ημέραι του δούλου σου; πότε θέλεις κάμει κρίσιν εναντίον των καταδιωκόντων με;
85 De fräcka gräva gropar för mig, de som icke leva efter din lag.
Οι υπερήφανοι, οι εναντίοι του νόμου σου, έσκαψαν εις εμέ λάκκους.
86 Alla dina bud äro sanning; utan sak förföljer man mig; hjälp mig.
Πάντα τα προστάγματά σου είναι αλήθεια· αδίκως με κατατρέχουσι· βοήθησόν μοι.
87 De hava så när fördärvat mig på jorden, fastän jag icke har övergivit dina befallningar.
Παρ' ολίγον με κατέστρεψαν εις την γήν· αλλ' εγώ δεν εγκατέλιπον τας εντολάς σου.
88 Behåll mig vid liv efter din nåd, så vill jag hålla din muns vittnesbörd.
Ζωοποίησόν με κατά το έλεός σου· και θέλω φυλάξει τα μαρτύρια του στόματός σου.
89 Evinnerligen, HERRE, står ditt ord fast i himmelen.
Λάμεδ. Εις τον αιώνα, Κύριε, διαμένει ο λόγος σου εν τω ουρανώ·
90 Från släkte till släkte varar din trofasthet; du har grundat jorden, och den består.
η αλήθειά σου εις γενεάν και γενεάν· εθεμελίωσας την γην, και διαμένει.
91 Till att utföra dina rätter består allt än i dag, ty allting måste tjäna dig.
Κατά τας διατάξεις σου διαμένουσιν έως της σήμερον, διότι τα σύμπαντα είναι δούλοι σου.
92 Om din lag icke hade varit min lust, så hade jag förgåtts i mitt elände.
Εάν ο νόμος σου δεν ήτο η τρυφή μου, τότε ήθελον χαθή εν τη θλίψει μου.
93 Aldrig skall jag förgäta dina befallningar, ty genom dem har du behållit mig vid liv.
Εις τον αιώνα δεν θέλω λησμονήσει τας εντολάς σου, διότι εν αυταίς με εζωοποίησας.
94 Jag är din, fräls mig; ty jag begrundar dina befallningar.
Σος είμαι εγώ· σώσον με· διότι τας εντολάς σου εξεζήτησα.
95 På mig vakta de ogudaktiga för att förgöra mig; men jag aktar på dina vittnesbörd.
Οι ασεβείς με περιέμενον διά να με αφανίσωσιν· αλλ' εγώ θέλω προσέχει εις τα μαρτύριά σου.
96 På all annan fullkomlighet har jag sett en ände, men ditt bud är omätligt i vidd.
Εις πάσαν τελειότητα είδον όριον· αλλ' ο νόμος σου είναι πλατύς σφόδρα.
97 Huru kär har jag icke din lag! Hela dagen begrundar jag den.
Μεμ. Πόσον αγαπώ τον νόμον σου· όλην την ημέραν είναι μελέτη μου.
98 Visare än mina fiender äro, göra mig dina bud, ty de tillhöra mig för evig tid.
Διά των προσταγμάτων σου με έκαμες σοφώτερον των εχθρών μου, διότι είναι πάντοτε μετ' εμού.
99 Jag är klokare än alla mina lärare, ty jag begrundar dina vittnesbörd.
Είμαι συνετώτερος πάντων των διδασκόντων με· διότι τα μαρτύριά σου είναι μελέτη μου.
100 Jag är förståndigare än de gamle, ty jag tager dina befallningar i akt.
Είμαι συνετώτερος των γερόντων· διότι εφύλαξα τας εντολάς σου.
101 Jag avhåller mina fötter ifrån alla onda vägar, för att jag må hålla ditt ord.
Από πάσης οδού πονηράς εκώλυσα τους πόδας μου, διά να φυλάξω τον λόγον σου.
102 Jag viker icke ifrån dina rätter, ty du undervisar mig.
Από των κρίσεών σου δεν εξέκλινα· διότι συ με εδίδαξας.
103 Huru ljuvt för min tunga är icke ditt tal! Det är ljuvare än honung för min mun.
Πόσον γλυκείς είναι οι λόγοι σου εις τον ουρανίσκον μου· είναι υπέρ μέλι εις το στόμα μου.
104 Av dina befallningar får jag förstånd; därför hatar jag alla lögnens vägar.
Εκ των εντολών σου έγεινα συνετός· διά τούτο εμίσησα πάσαν οδόν ψεύδους.
105 Ditt ord är mina fötters lykta och ett ljus på min stig.
Νούν. Λύχνος εις τους πόδας μου είναι ο λόγος σου και φως εις τας τρίβους μου.
106 Jag har svurit och hållit det: att taga din rättfärdighets rätter i akt.
Ώμοσα και θέλω εμμένει να φυλάττω τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
107 Jag är storligen plågad; HERRE, behåll mig vid liv efter ditt ord.
Εταλαιπωρήθην σφόδρα· Κύριε, ζωοποίησόν με κατά τον λόγον σου.
108 Låt min muns frivilliga offer behaga dig, HERRE, och lär mig dina rätter.
Πρόσδεξαι, δέομαι, τας προαιρετικάς προσφοράς του στόματός μου, Κύριε· και δίδαξόν με τας κρίσεις σου.
109 Jag bär min själ alltid i min hand, men jag förgäter icke din lag.
Η ψυχή μου είναι πάντοτε εν κινδύνω· τον νόμον σου όμως δεν ελησμόνησα.
110 De ogudaktiga lägga ut snaror för mig, men jag far icke vilse från dina befallningar.
Οι ασεβείς έστησαν εις εμέ παγίδα· αλλ' εγώ από των εντολών σου δεν εξέκλινα.
111 Jag har dina vittnesbörd till min eviga arvedel, ty de äro mitt hjärtas fröjd.
Τα μαρτύριά σου εκληρονόμησα εις τον αιώνα· διότι ταύτα είναι η αγαλλίασις της καρδίας μου.
112 Jag har böjt mitt hjärta till att göra efter dina stadgar, alltid och intill änden.
Έκλινα την καρδίαν μου εις το να κάμνω τα διατάγματά σου πάντοτε μέχρι τέλους.
113 Jag hatar dem som halta på båda sidor, men din lag har jag kär.
Σάμεχ. Εμίσησα τους διεστραμμένους στοχασμούς· τον δε νόμον σου ηγάπησα.
114 Du är mitt beskärm och min sköld; jag hoppas på ditt ord.
Συ είσαι η σκέπη μου και η ασπίς μου· επί τον λόγον σου ελπίζω.
115 Viken bort ifrån mig, I onde; jag vill taga min Guds bud i akt.
Απομακρύνθητε απ' εμού οι πονηρευόμενοι· διότι θέλω φυλάττει τα προστάγματα του Θεού μου.
116 Uppehåll mig efter ditt tal, så att jag får leva, och låt mig icke komma på skam med mitt hopp.
Υποστήριζέ με κατά τον λόγον σου και θέλω ζή· και μη με καταισχύνης εις την ελπίδα μου.
117 Stöd mig, så att jag varder frälst, så vill jag alltid se med lust på dina stadgar.
Υποστήριζέ με και θέλω σωθή· και θέλω προσέχει διαπαντός εις τα διατάγματά σου.
118 Du aktar för intet alla som fara vilse från dina stadgar, ty förgäves är deras svek.
Συ κατεπάτησας πάντας τους εκκλίνοντας από των διαταγμάτων σου· διότι ματαία είναι η δολιότης αυτών.
119 Du förkastar såsom slagg alla ogudaktiga på jorden; därför har jag dina vittnesbörd kära.
Αποσκυβαλίζεις πάντας τους πονηρούς της γής· διά τούτο ηγάπησα τα μαρτύριά σου.
120 Av fruktan för dig ryser mitt kött, och jag rädes för dina domar.
Έφριξεν η σαρξ μου από του φόβου σου, και από των κρίσεών σου εφοβήθην.
121 Jag övar rätt och rättfärdighet; du skall icke överlämna mig åt mina förtryckare.
Νγάϊν. Έκαμα κρίσιν και δικαιοσύνην· μη με παραδώσης εις τους αδικούντάς με.
122 Tag dig an din tjänares sak, och låt det gå honom väl; låt icke de fräcka förtrycka mig.
Γενού εγγυητής του δούλου σου εις καλόν· ας μη με καταθλίψωσιν οι υπερήφανοι.
123 Mina ögon trängta efter din frälsning och efter din rättfärdighets tal.
Οι οφθαλμοί μου απέκαμον διά την σωτηρίαν σου και διά τον λόγον της δικαιοσύνης σου.
124 Gör med din tjänare efter din nåd, och lär mig dina stadgar.
Κάμε μετά του δούλου σου κατά το έλεός σου και δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
125 Jag är din tjänare; giv mig förstånd, så att jag kan känna dina vittnesbörd.
Δούλος σου είμαι εγώ· συνέτισόν με, και θέλω γνωρίσει τα μαρτύριά σου.
126 Det är tid för HERREN att handla, ty de hava gjort din lag om intet.
Καιρός είναι διά να ενεργήση ο Κύριος· ηκύρωσαν τον νόμον σου.
127 Därför har jag dina bud kära mer än guld, jag, mer än fint guld.
Διά τούτο ηγάπησα τα προστάγματά σου υπέρ χρυσίον, και υπέρ χρυσίον καθαρόν.
128 Därför håller jag alla dina befallningar i allo för rätta, men alla lögnens vägar hatar jag.
Διά τούτο εγνώρισα ορθάς πάσας τας εντολάς σου περί παντός πράγματος· και εμίσησα πάσαν οδόν ψεύδους.
129 Underbara äro dina vittnesbörd, därför tager min själ dem i akt.
Πε. Θαυμαστά είναι τα μαρτύριά σου· διά τούτο εφύλαξεν αυτά η ψυχή μου.
130 När dina ord upplåtas, giva de ljus och skänka förstånd åt de enfaldiga.
Η φανέρωσις των λόγων σου φωτίζει· συνετίζει τους απλούς.
131 Jag spärrar upp min mun och flämtar, ty jag längtar ivrigt efter dina bud.
Ήνοιξε το στόμα μου και ανεστέναξα· διότι επεθύμησα τα προστάγματά σου.
132 Vänd dig till mig och var mig nådig, såsom rätt är mot dem som hava ditt namn kärt.
Επίβλεψον επ' εμέ και ελέησόν με, καθώς συνειθίζεις προς τους αγαπώντας το όνομά σου.
133 Gör mina steg fasta genom ditt tal, och låt ingen orätt varda mig övermäktig.
Στερέωσον τα βήματά μου εις τον λόγον σου· και ας μη με κατακυριεύση μηδεμία ανομία.
134 Förlossa mig från människors förtryck, så vill jag hålla dina befallningar.
Λύτρωσόν με από καταδυναστείας ανθρώπων, και θέλω φυλάττει τας εντολάς σου.
135 Låt ditt ansikte lysa över din tjänare, och lär mig dina stadgar.
Επίφανον το πρόσωπόν σου επί τον δούλον σου, και δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
136 Vattenbäckar rinna ned från mina ögon, därför att man icke håller din lag.
Ρύακας υδάτων κατεβίβασαν οι οφθαλμοί μου, επειδή δεν φυλάττουσι τον νόμον σου.
137 HERRE, du är rättfärdig, och dina domar äro rättvisa.
Τσάδε. Δίκαιος είσαι, Κύριε, και ευθείαι αι κρίσεις σου.
138 Du har påbjudit dina vittnesbörd i rättfärdighet och i stor trofasthet.
Τα μαρτύριά σου, τα οποία διέταξας, είναι δικαιοσύνη και υπερτάτη αλήθεια.
139 Jag förtäres av nitälskan, därför att mina ovänner förgäta dina ord.
Ο ζήλος μου με κατέφαγε, διότι ελησμόνησαν τους λόγους σου οι εχθροί μου.
140 Ditt tal är väl luttrat, och din tjänare har det kärt.
Ο λόγος σου είναι κεκαθαρισμένος σφόδρα· διά τούτο ο δούλός σου αγαπά αυτόν.
141 Jag är ringa och föraktad, men jag förgäter icke dina befallningar.
Μικρός είμαι και εξουδενωμένος· δεν ελησμόνησα όμως τας εντολάς σου.
142 Din rättfärdighet är en evig rättfärdighet, och din lag är sanning.
Η δικαιοσύνη σου είναι δικαιοσύνη εις τον αιώνα, και ο νόμος σου αλήθεια.
143 Nöd och trångmål hava träffat mig, men dina bud äro min lust.
Θλίψεις και στενοχωρίαι με εύρηκαν· τα προστάγματά σου όμως είναι η χαρά μου.
144 Dina vittnesbörd äro rättfärdiga evinnerligen; giv mig förstånd, så att jag får leva.
Τα μαρτύριά σου είναι δικαιοσύνη εις τον αιώνα· Συνέτισόν με και θέλω ζήσει.
145 Jag ropar av allt hjärta, svara mig, HERRE; jag vill taga dina stadgar i akt.
Κοφ. Έκραξα εν όλη καρδία· άκουσόν μου, Κύριε, και θέλω φυλάξει τα διατάγματά σου.
146 Jag ropar till dig, fräls mig, så vill jag hålla dina vittnesbörd.
Έκραξα προς σέ· σώσον με, και θέλω φυλάξει τα μαρτύριά σου.
147 Jag kommer tidigt i morgongryningen och ropar; jag hoppas på dina ord.
Προέλαβον την αυγήν και έκραξα· ήλπισα επί τον λόγον σου.
148 Mina ögon hasta före nattens väkter till att begrunda ditt tal.
Οι οφθαλμοί μου προλαμβάνουσι τας νυκτοφυλακάς, διά να μελετώ εις τον λόγον σου.
149 Hör min röst efter din nåd; HERRE, behåll mig vid liv efter dina rätter.
Άκουσον της φωνής μου κατά το έλεός σου· ζωοποίησόν με, Κύριε, κατά την κρίσιν σου.
150 Nära äro de som jaga efter skändlighet, de som äro långt ifrån din lag.
Επλησίασαν οι ακολουθούντες την πονηρίαν· εξέκλιναν από του νόμου σου.
151 Nära är ock du, HERRE, och alla dina bud äro sanning.
Συ, Κύριε, είσαι πλησίον, και πάντα τα προστάγματά σου είναι αλήθεια.
152 Längesedan vet jag genom dina vittnesbörd att du har stadgat dem för evig tid.
Προ πολλού εγνώρισα εκ των μαρτυρίων σου, ότι εις τον αιώνα εθεμελίωσας αυτά.
153 Se till mitt lidande och rädda mig, ty jag förgäter icke din lag.
Ρες. Ιδέ την θλίψιν μου και ελευθέρωσόν με· διότι δεν ελησμόνησα τον νόμον σου.
154 Utför min sak och förlossa mig; behåll mig vid liv efter ditt tal.
Δίκασον την δίκην μου και λύτρωσόν με· ζωοποίησόν με κατά τον λόγον σου.
155 Frälsning är långt borta från de ogudaktiga, ty de fråga icke efter dina stadgar.
Μακράν από ασεβών η σωτηρία· διότι δεν εκζητούσι τα διατάγματά σου.
156 HERRE, din barmhärtighet är stor; behåll mig vid liv efter dina rätter.
Μεγάλοι οι οικτιρμοί σου, Κύριε· ζωοποίησόν με κατά τας κρίσεις σου.
157 Mina förföljare och ovänner äro många, men jag viker icke ifrån dina vittnesbörd.
Πολλοί είναι οι καταδιώκοντές με και οι θλίβοντές με· αλλ' από των μαρτυρίων σου δεν εξέκλινα.
158 När jag ser de trolösa, känner jag leda vid dem, därför att de icke hålla sig vid ditt tal.
Είδον τους παραβάτας και εταράχθην· διότι δεν εφύλαξαν τον λόγον σου.
159 Se därtill att jag har dina befallningar kära; HERRE, behåll mig vid liv efter din nåd.
Ιδέ πόσον αγαπώ τας εντολάς σου· Κύριε, ζωοποίησόν με κατά το έλεός σου.
160 Summan av ditt ord är sanning, och alla din rättfärdighets rätter vara evinnerligen.
Το κεφάλαιον του λόγου σου είναι η αλήθεια· και εις τον αιώνα μένουσι πάσαι αι κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
161 Furstar förfölja mig utan sak, men mitt hjärta fruktar för dina ord.
Σχίν. Άρχοντες με κατεδίωξαν αναιτίως· αλλ' η καρδία μου τρέμει από του λόγου σου.
162 Jag fröjdar mig över ditt tal såsom den som vinner stort byte.
Αγάλλομαι εις τον λόγον σου, ως ο ευρίσκων λάφυρα πολλά.
163 Jag hatar lögnen, den skall vara mig en styggelse; men din lag har jag kär.
Μισώ και βδελύττομαι το ψεύδος· τον νόμον σου αγαπώ.
164 Jag lovar dig sju gånger om dagen för din rättfärdighets rätter.
Επτάκις της ημέρας σε αινώ, διά τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
165 Stor frid äga de som hava din lag kär, och intet finnes, som bringar dem på fall.
Ειρήνην πολλήν έχουσιν οι αγαπώντες τον νόμον σου· και εις αυτούς δεν υπάρχει πρόσκομμα.
166 Jag väntar efter din frälsning, HERRE, och jag gör efter dina bud.
Ήλπισα επί την σωτηρίαν σου, Κύριε· και έπραξα τα προστάγματά σου.
167 Min själ håller dina vittnesbörd, och jag har dem storligen kära.
Εφύλαξεν η ψυχή μου τα μαρτύριά σου· και ηγάπησα αυτά σφόδρα.
168 Jag håller dina befallningar och vittnesbörd, ty du känner alla mina vägar.
Εφύλαξα τας εντολάς σου και τα μαρτύριά σου· διότι πάσαι αι οδοί μου είναι ενώπιόν σου.
169 HERRE, mitt rop komme inför ditt ansikte; giv mig förstånd efter ditt ord.
Ταυ. Ας πλησιάση η κραυγή μου ενώπιόν σου, Κύριε· συνέτισόν με κατά τον λόγον σου.
170 Min bön komme inför ditt ansikte; rädda mig efter ditt tal.
Ας έλθη η δέησίς μου ενώπιόν σου· λύτρωσόν με κατά τον λόγον σου.
171 Mina läppar må flöda över av lov, ty du lär mig dina stadgar.
Τα χείλη μου θέλουσι προφέρει ύμνον, όταν με διδάξης τα διατάγματά σου.
172 Min tunga sjunge om ditt ord, ty alla dina bud äro rättfärdiga.
Η γλώσσα μου θέλει λαλεί τον λόγον σου· διότι πάντα τα προστάγματά σου είναι δικαιοσύνη.
173 Din hand vare mig till hjälp, ty jag har utvalt dina befallningar.
Ας ήναι η χειρ σου εις βοήθειάν μου· διότι εξέλεξα τας εντολάς σου.
174 Jag längtar efter din frälsning, HERRE, och din lag är min lust.
Επεθύμησα την σωτηρίαν σου, Κύριε· και ο νόμος σου είναι τρυφή μου.
175 Låt min själ leva, så skall hon lova dig; och låt dina rätter hjälpa mig.
Ας ζήση η ψυχή μου και θέλει σε αινεί· και αι κρίσεις σου ας με βοηθώσι.
176 Om jag far vilse, så uppsök din tjänare såsom ett förlorat får, ty jag förgäter icke dina bud.
Περιεπλανήθην ως πρόβατον απολωλός· ζήτησον τον δούλον σου· διότι δεν ελησμόνησα τα προστάγματά σου.
