< Psaltaren 116 >

1 Jag har HERREN kär, ty han hör min röst och mina böner.
Melɔ̃ Yehowa, elabena ese nye gbe; ese nye avifafa be wonekpɔ nublanui nam.
2 Ja, han har böjt sitt öra till mig; i hela mitt liv skall jag åkalla honom.
Esi wòtrɔ to ɖe gbɔnye ta la, mayɔe zi ale si mele agbe.
3 Dödens band omvärvde mig, och dödsrikets ångest grep mig; jag kom i nöd och bedrövelse. (Sheol h7585)
Ku ƒe kawo blam, eye tsiẽƒe ƒe vevesese va dzinye. Hiã tum, eye nuxaxa va dzinye. (Sheol h7585)
4 Men jag åkallade HERRENS namn: "Ack HERRE, rädda min själ."
Tete meyɔ Yehowa ƒe ŋkɔ be, “O! Yehowa, ɖem!”
5 HERREN är nådig och rättfärdig, vår Gud är barmhärtig.
Yehowa nye amenuvetɔ kple dzɔdzɔetɔ; míaƒe Mawu la yɔ fũu kple nublanuikpɔkpɔ.
6 HERREN bevarar de enfaldiga; jag var i elände, och han frälste mig.
Yehowa kpɔa ame siwo fa tu le dzi me la ta; esi menɔ hiahiã gã aɖe me la, eɖem le eme.
7 Vänd nu åter till din ro, min själ, ty HERREN har gjort väl mot dig.
O! Luʋɔnye, gagbɔ ɖe eme, elabena Yehowa nyo dɔ me na wò.
8 Ja, du har räddat min själ från döden, mitt öga från tårar, min fot ifrån fall;
O! Yehowa, wòe ɖe nye luʋɔ tso ku me, nye ŋkuwo tso aɖatsi si me, nye afɔwo tso anyidzedze me;
9 jag skall få vandra inför HERREN i de levandes land.
be mate ŋu azɔ le Yehowa ŋkume le agbagbeawo ƒe anyigba dzi.
10 Jag tror, ty därför talar jag, jag som var storligen plågad,
Mexɔe se, eya ta megblɔ be, “Wokaa hiãm ŋutɔ.”
11 jag som måste säga i min ångest: "Alla människor äro lögnaktiga."
Eye le nye moya me, megblɔ be, “Amegbetɔwo katã nye aʋatsokalawo.”
12 Huru skall jag vedergälla HERREN alla hans välgärningar mot mig?
Aleke mawɔ aɖo dɔmenyo siwo katã Yehowa wɔ nam la teƒe nɛ?
13 Jag vill taga frälsningens bägare och åkalla HERRENS namn.
Makɔ xɔxɔ ƒe kplu la ɖe dzi, eye mayɔ Yehowa ƒe ŋkɔ.
14 Jag vill infria åt HERREN mina löften, ja, i hela hans folks åsyn.
Maxe nye adzɔgbeɖefe na Yehowa le eƒe dukɔ blibo la ŋkume.
15 Dyrt aktad i HERRENS ögon är hans frommas död.
Eƒe ame kɔkɔewo ƒe ku nye nu xɔasi le Yehowa ŋkume.
16 Ack HERRE, jag är ju din tjänare, jag är din tjänare, din tjänarinnas son; du har lossat mina band.
O! Yehowa, menye wò dɔla vavã, wò dɔlae menye, wò subɔla ƒe viŋutsue menye, eye nèɖem tso nye gakɔsɔkɔsɔ siwo blam la me.
17 Dig vill jag offra lovets offer, och HERRENS namn vill jag åkalla.
Masa akpedavɔ na wò, eye mayɔ Yehowa ƒe ŋkɔ.
18 Jag vill infria åt HERREN mina löften, ja, i hela hans folks åsyn,
Maxe nye adzɔgbeɖefe na Yehowa, le eƒe dukɔ blibo la ŋkume,
19 i gårdarna till HERRENS hus, mitt i dig, Jerusalem. Halleluja!
le Yehowa ƒe aƒe ƒe xɔxɔnuwo, le mia dome, o Yerusalem. Mikafu Yehowa.

< Psaltaren 116 >