Psaltaren 114

1 När Israel drog ut ur Egypten, Jakobs hus ut ifrån folket med främmande tunga,

Halleluja! Toen Israël uit Egypte trok, Jakobs huis uit een volk van barbaren,

2 då vart Juda hans helgedom, Israel hans herradöme.

Werd Juda zijn heiligdom, En Israël zijn rijk.

3 Havet såg det och flydde, Jordan vände tillbaka.

De zee zag het, en sloeg op de vlucht, De Jordaan deinsde terug;

4 Bergen hoppade såsom vädurar, höjderna såsom lamm.

Als rammen sprongen de bergen weg, Als lammeren de heuvels.

5 Varför flyr du undan, du hav? Du Jordan, varför vänder du tillbaka?

Zee, wat was er, dat gij gingt vluchten, Jordaan, dat gij achteruit zijt geweken;

6 I berg, varför hoppen I såsom vädurar, I höjder, såsom lamm?

Bergen, dat gij wegsprongt als rammen, Gij heuvels als lammeren?

7 För Herren må du väl bäva, du jord, för Jakobs Guds ansikte,

Voor den Heer kromp de aarde ineen, Voor het aangezicht van Jakobs God;

8 för honom som förvandlar klippan till en vattenrik sjö, hårda stenen till en vattenkälla.

Die de rots in een vijver herschiep, De klip in een borrelende bron!