< Psaltaren 114 >
1 När Israel drog ut ur Egypten, Jakobs hus ut ifrån folket med främmande tunga,
Sa paglakaw sa Israel gikan sa Egipto, Ang panimalay ni Jacob gikan sa katawohan nga lain ug pinulongan;
2 då vart Juda hans helgedom, Israel hans herradöme.
Ang Juda nahimong balaan niyang puloy-anan, Ang Israel nahimong iyang gingharian.
3 Havet såg det och flydde, Jordan vände tillbaka.
Ang dagat nakakita niini, ug mingkalagiw; Ang Jordan misibug.
4 Bergen hoppade såsom vädurar, höjderna såsom lamm.
Ang kabukiran minglukso sama sa mga lakeng carnero, Ang kabungtoran nga gagmay sama sa mga nating carnero.
5 Varför flyr du undan, du hav? Du Jordan, varför vänder du tillbaka?
Unsay gibati mo, Oh dagat, nga mingkalagiw ka? Ikaw, Oh Jordan, nga misibug ka man?
6 I berg, varför hoppen I såsom vädurar, I höjder, såsom lamm?
Kamo nga kabukiran, nga minglukso kamo sama sa mga laekng carnero; Kamong kabungtoran nga gagmay, nga sama sa mga nating carnero?
7 För Herren må du väl bäva, du jord, för Jakobs Guds ansikte,
Kumurog, ikaw yuta, diha sa atubangan sa Ginoo, Diha sa atubangan sa Dios ni Jacob,
8 för honom som förvandlar klippan till en vattenrik sjö, hårda stenen till en vattenkälla.
Nga maoy naghimo sa bato nga danaw sa tubig, Ang bato nga santik ngadto sa usa ka tuboran sa mga tubig.