< Psaltaren 108 >

1 En sång, en psalm av David. Mitt hjärta är frimodigt, o Gud, jag vill sjunga och lova; ja, så vill min ära.
Пісня. Псалом Давидів. Моє серце зміцни́лося, Боже, — я буду співати та сла́вити ра́зом з своєю хвало́ю!
2 Vakna upp, psaltare och harpa; jag vill väcka morgonrodnaden.
Збудися ж ти, а́рфо та ци́тро, — я буду будити досві́тню зорю́!
3 Jag vill tacka dig bland folken, HERREN, och lovsjunga dig bland folkslagen.
Я буду Тебе вихваля́ти, о Господи, серед наро́дів, і буду співати Тобі між племе́нами,
4 Ty din nåd är stor ända uppöver himmelen, och din trofasthet allt upp till skyarna.
бо більше від неба Твоє милосердя, а правда Твоя — аж до хмар!
5 Upphöjd vare du, Gud, över himmelen, och över hela jorden sträcke sig din ära.
Піднеси́ся ж, о Боже, над небо, а слава Твоя — над усією землею!
6 På det att dina vänner må varda räddade, må du giva seger med din högra hand och bönhöra mig.
Щоб любі Твої були ви́зволені, Своєю прави́цею допоможи́ й обізви́ся до нас!
7 Gud har talat i sin helgedom: "Jag skall triumfera, jag skall utskifta Sikem och skall avmäta Suckots dal.
У святині Своїй Бог промовив: „Нехай Я звеселю́ся, — розділю́ Я Сихе́м, і долину Сукко́тську помі́ряю.
8 Mitt är Gilead, mitt är Manasse, Efraim är mitt huvuds värn,
Належить Мені Ґілеа́д, і Мені Манасі́я, а Єфре́м — охорона Моєї голови, Юда — бе́рло Моє.
9 Juda min härskarstav; Moab är mitt tvagningskärl, på Edom kastar jag min sko; över filistéernas land höjer jag jubelrop."
Моа́в — то мідни́ця Мого миття́, на Едо́м узуття́м Своїм кину, над Филисте́єю буду погу́кувати!“
10 Vem skall föra mig till den fasta staden, vem leder mig till Edom?
Хто мене запрова́дить до міста тверди́нного, хто до Едо́му мене приведе́?
11 Har icke du, o Gud, förkastat oss, så att du ej drager ut med våra härar, o Gud?
Хіба ж Ти покинув нас, Боже, і серед нашого ві́йська не ви́йдеш вже, Боже?
12 Giv oss hjälp mot ovännen; ty människors hjälp är fåfänglighet.
Подай же нам поміч на ворога, лю́дська бо поміч — марно́та!
13 Med Gud kunna vi göra mäktiga ting; han skall förtrampa våra ovänner.
Ми мужність пока́жемо в Бозі, — і Він пото́пче проти́вників наших!

< Psaltaren 108 >