< Psaltaren 108 >

1 En sång, en psalm av David. Mitt hjärta är frimodigt, o Gud, jag vill sjunga och lova; ja, så vill min ära.
canticum psalmi David paratum cor meum Deus paratum cor meum cantabo et psallam in gloria mea
2 Vakna upp, psaltare och harpa; jag vill väcka morgonrodnaden.
exsurge psalterium et cithara exsurgam diluculo
3 Jag vill tacka dig bland folken, HERREN, och lovsjunga dig bland folkslagen.
confitebor tibi in populis Domine et psallam tibi in nationibus
4 Ty din nåd är stor ända uppöver himmelen, och din trofasthet allt upp till skyarna.
quia magna super caelos misericordia tua et usque ad nubes veritas tua
5 Upphöjd vare du, Gud, över himmelen, och över hela jorden sträcke sig din ära.
exaltare super caelos Deus et super omnem terram gloria tua
6 På det att dina vänner må varda räddade, må du giva seger med din högra hand och bönhöra mig.
ut liberentur dilecti tui salvum fac dextera tua et exaudi me
7 Gud har talat i sin helgedom: "Jag skall triumfera, jag skall utskifta Sikem och skall avmäta Suckots dal.
Deus locutus est in sancto suo exaltabor et dividam Sicima et convallem tabernaculorum dimetiar
8 Mitt är Gilead, mitt är Manasse, Efraim är mitt huvuds värn,
meus est Galaad et meus est Manasse et Effraim susceptio capitis mei Iuda rex meus
9 Juda min härskarstav; Moab är mitt tvagningskärl, på Edom kastar jag min sko; över filistéernas land höjer jag jubelrop."
Moab lebes spei meae in Idumeam extendam calciamentum meum mihi alienigenae amici facti sunt
10 Vem skall föra mig till den fasta staden, vem leder mig till Edom?
quis deducet me in civitatem munitam quis deducet me usque in Idumeam
11 Har icke du, o Gud, förkastat oss, så att du ej drager ut med våra härar, o Gud?
nonne tu Deus qui reppulisti nos et non exibis Deus in virtutibus nostris
12 Giv oss hjälp mot ovännen; ty människors hjälp är fåfänglighet.
da nobis auxilium de tribulatione quia vana salus hominis
13 Med Gud kunna vi göra mäktiga ting; han skall förtrampa våra ovänner.
in Deo faciemus virtutem et ipse ad nihilum deducet inimicos nostros

< Psaltaren 108 >